ไปๆ มาๆ กลายเป็นละครที่ทำให้ต้องรีบกลับบ้านมานั่งรอจดจ่ออยู่หน้าจอทุกวันศ.ส.อา. เลยอ่ะ ความจริงยิ่งดูยิ่งเกลียดแพรวพรรณ (ทำไมเป็นคนนิสัยแบบนี้!)  หลงรักแม่พิศหมดใจ เกลียดบรรจบกับหมอผีสัตตะ (อยากทำของใส่มันบ้าง) รู้สึกเห็นใจนงราม รักผีลิ้นจี่ สงสารหนูกาฬ (ลูกแม่แพรว) เอ็นดูน้องกุมารนิล อยากสิงร่างแม่พิศตอนกุ๊กกิ๊กกับคุณเด๋อ บลาๆๆ ชีวิตฉันดูมีสีสัน...อวสานลาจอไปแล้วเราคงเหงาเลย....ทำไงดีอยากฟินต่อ แต่ที่แน่ๆ รอลุ้นคืนพรุ่งนี้จะอวสานยังไง เราไม่ได้อ่านเรื่องย่อในละคร (ห้ามสปอยนะยะ อิฉันจะรอลุ้นอยู่หน้าจออย่างฟินๆ)