เรามีเพื่อนคนนึงค่ะ เมื่อก่อนนางใช้ของมือสองคลองถม เราก็ไม่เคยดูถูกอะไรเขาเลย เพราะเราก็ไม่ใช่คนรวยไม่ติดแบรนด์ และไม่ได้บ้าวัตถุนิยม เราเฉยๆกับเรื่องมือถือมากๆค่ะ   แต่พอวันนึงนางมีเงินซื้อไอโฟนเท่านั้นแหละ นางจะชอบอวดว่าใช้ของแพงกว่าเรา ดีกว่าเรา อวดน่ะเราไม่ว่าหรอก อวดไปเถอะ เพราะเราชอบใช้ของถูกๆ และไม่เคยอิจฉาใครด้วย ใครจะไฮโซกว่ายังไงเราก็ไม่เคยสนใจ ที่จะต้องมานั่งอัพเดทตัวเองให้ดีกว่าเพื่อนๆ เราเป็นยังไงเราก็เหมือนเดิม ไม่ได้ตามกระแสสังคมมากนัก  แต่เพื่อนมาดูถูกว่าเราใช้ของเชยกว่า มาหยิบเล่นมือถือเรา ก็บอกว่าไม่ไหลลื่น จอเล็ก ไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ ชั้นใช้ไม่เป็น จับแล้วกลัวมือเลอะ ฯลฯ คือแบบ แรงไปมั๊ยคะ
      แรกๆเราก็ไม่คิดอะไรค่ะ ถือว่าเขาแซวเล่นขำๆ ก็ได้แต่ยิ้มๆไป  แต่หลังๆนางชักจะเยอะ เจอเราทีไรต้องพูดเรื่องไอโฟนเข้ามาเกี่ยวด้วยตลอด และจะเกทับ ดูถูกเราตลอดทุกครั้ง  จนเรารู้สึกไม่อยากเจอ ไม่อยากคุยกับเพื่อนคนนี้แล้ว  แต่รู้จักและสนิทกันมานาน ในใจเราก็อยากจะพูดให้เงิบไปเหมือนกันแต่ก็ไม่กล้าพูดไรไป
     
     เราไม่เข้าใจ ทั้งๆที่หน้าที่การงาน ฐานะ ฯลฯ ตัวเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าเพื่อนๆคนอื่นๆเลย แถมยังชอบยืมเงินเพื่อน ติดหนี้ติดสิน เงินที่ซื้อไอโฟนกว่าจะเก็บเงินซื้อได้ก็นานอยู่ พอได้มาครอบครองเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย เมื่อก่อนใช้ของมือสองคลองหลอด เชยที่สุดในกลุ่ม ก็ยังไม่มีใครว่าอะไร  นางก็ทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมตัวมาก  ประหนึ่งอยู่แบบพอเพียง ชีวิตดี๊ดี  แต่พอได้ไอโฟนทำตัวเหมือนตัวเองไฮโซมากกกก
     
         จะยากดีมีจนยังไง ใช้ของแพงแค่ไหน เราไม่เคยวัดกันที่สิ่งของภายนอกหรอกนะ เราคบคนที่ใจ ใครจะใช้ของแพงหรือถูก ก็ใช้ไปเถอะ เอาตามที่ตัวเองพอใจ แต่ทำไมต้องมาดูถูกคนอื่นด้วย เราไม่เข้าใจ คนสมันนี้เขาวัดฐานะกันที่ไอโฟนกันแล้วเหรอคะ หรือยังไง?   ถ้าเราจะซื้อเราก็ซื้อได้  แต่รุ่นที่ถูกกว่าก็เล่นได้เหมือนๆกัน เราจึงซื้อเครื่องไม่แพง แล้วผิดตรงไหนคะ เจอกันที่ไรทำไมชอบดูถูกกันจัง

      เพื่อนๆในนี้มีใครเป็นบ้างมั๊ยคะ แบบว่าใช้ไอโฟนแล้วดูถูกคนอื่น อยากทราบว่า ทำไมต้องดูถูก เพราะอะไร ในเมื่อเกิดมาเป็นมนุษย์ก็มีความเป็นคนเท่าเทียมกัน ตัดสินที่จิตใจข้างในไม่ดีกว่าหรือ?


ปล.ขอโทษด้วยนะคะ หากแท็กห้องผิด