สวัสดีค่ะเรามีเพื่อนอยู่คนนึง ขอเรียกว่านางดีกว่า คือนางเนี่ยชอบซื้อของแพงๆใช้ตามคนอื่น นางชอบทำตัวใสซื่อแต่จริงคือแอบร้าย เราเคยสนิทกับนางมาก่อน แม่นางใจร้ายค่ะชอบดุแต่พ่อนางใจดีตามใจนางตลอด นางอยากได้กระเป๋าคอนเวิร์สค่ะ พ่อนางก็จัดให้เพราะเห็นรุ่นพี่ใช้กันก็อยากเท่บ้าง ปิดเทอมนางก็เริ่มไม่ค่อยสนิทกับเราแล้วเราก็งงๆแล้วแปลกใจ คือนางแอบไปสนิทกับคนอื่นค่ะช่วงปิเทอมคือเรากับนางไม่ได้คุยกันเลยเป็นอาทิตย์ แล้วเราก็เห็นนางใช้ ไอโฟน12PM เราก็เลยคิดว่าเพื่อนที่นางคุยด้วยก็คงอยากใช้โทรศัพท์ พอเปิดเทอมมานางก็อวดใหญ่เลยค่ะทั้งๆที่บ้านไม่ได้รวยนะคะบ้านไม้ธรรมดานี่แหละค่ะ แต่มีคนถามนางว่าพ่อรวยหรอ นางก็บอกว่าอืม แล้วนางก็เดินเงียบๆไป พอนางใช้ไอโฟนก็มีแต่คนยืมๆๆ เราก็แอบหมั่นไส้นะคะว่าถ้าตกเนี่ยจะสมน้ำหน้าสักหน่อย แล้วก็มีเพื่อนสนิทเก่านางมาทำให้เราออกจากกลุ่มค่ะ แต่เราก็มีเพื่อนเล่นนะคะเพราะเพื่อนเราเยอะ เพื่อนสนิทเก่านางเลยอิจฉาที่เราแย่งเพื่อนไป พอใกล้ปิดเทอม2นางก็กลับมาคุยกับเรา แต่เราก็แอบนอยด์นิดๆเราก็นึกถึงอดีตที่เคยมีเพื่อนที่ดีแบบนี้ แต่ความเป็นจริงก็ไม่ใช่นินทาเราเสียๆหายๆเต็มเลย
เข้าเรื่องเลยนะคะที่พิมพ์ยาวๆเนี่ยคืออยากให้รู้นิสัยค่ะ
เราเคยใส่กระโปรงทรงแคบค่ะ เพราะแม่เราซื้อมาให้เราเลยใส่ไปร.ร.แต่มีคนชอบชมเราว่ากระโปรงสวย ผ่านไปอาทิตย์นึงนางก็ซื้อตามเราค่ะเราก็เลยแบบว่าจะซื้อตามทำไมก่อน?? (เทอม1)
เราใส่ถุงเท้าขอสั้นมาร.ร.เราก็ใส่ไปนั่นแหละค่ะพอวันต่อมานางก็ใส่ตามแล้วนางก็ชวนไปตลาดเล็กๆนะคะแล้วก็พาไปซื้อร้านถุงเท้าว่าแบบมีข้อสั้นมั้ยคะ แบบอยากให้เราเห็นว่าแบบซื้อที่นี่
และเราเนี่ยใช้กระเป๋าอาดิดาสของพี่เราเพราะกระเป๋าน.ร.เราขาดเลยใช้ของพี่ไปก่อน พอวันสอบนางก็มาทักขอยืมกระเป๋าเราค่ะ เพราะกระเป๋าน.ร.นางขาด แต่เราบอกพี่ไม่อนุญาต ก็อ้างๆไป แต่นางก็ไปยืมของรุ่นพี่มาค่ะซึ่งเน่ามากๆ จนนางแอบอายนิดๆ แล้วพอวันสุดท้ายร.ร.เราได้ไปทัศนศึกษานางก็อวดค่ะว่าซื้อกระเป๋ามาใหม่ (เทอม2)
นางนิสัยก็ไม่ไดีเราไม่เข้าใจค่ะทำไมทุกคนต้องเข้าหาเพราะว่ามีของด้วยคะ แถมตอนเราร้องไห้ก็มีเพื่อนคนอื่นปลอบใจเราแต่เขาก็ไม่สนิทกับ เพื่อนสนิทนางคนใหม่ก็ชอบมองเราแบบเยาะเย้ย เพื่อนสนิทเก่าก็พยายามเข้าใกล้นางเพราะอยากใช้ไอโฟนมาถ่ายรูป
แล้วคือในกลุ่มไม่มีใครสนใจเราเลยเอาแต่เต้นโยกตูดกัน ส่วนเราคือเฟลส่วนเพื่อนที่เงียบๆในกลุ่มก็นอนหลับ ""เราอยากรู้ค่ะว่าจะจัดการยังไงได้บ้างคะ แล้วสังคมเค้าไม่เกลียดคนพวกนี้หรอคะ""
เรานี่อยากจะเป็นบ้าตายมากๆ เราอยากจะรู้จังในวันที่พวกคนแบบนั้นชีวิตพังเนี่ยความรู้สึกจะเป็นแบบไหน
เพื่อนปลอมแถมขี้อวด
เข้าเรื่องเลยนะคะที่พิมพ์ยาวๆเนี่ยคืออยากให้รู้นิสัยค่ะ
เราเคยใส่กระโปรงทรงแคบค่ะ เพราะแม่เราซื้อมาให้เราเลยใส่ไปร.ร.แต่มีคนชอบชมเราว่ากระโปรงสวย ผ่านไปอาทิตย์นึงนางก็ซื้อตามเราค่ะเราก็เลยแบบว่าจะซื้อตามทำไมก่อน?? (เทอม1)
เราใส่ถุงเท้าขอสั้นมาร.ร.เราก็ใส่ไปนั่นแหละค่ะพอวันต่อมานางก็ใส่ตามแล้วนางก็ชวนไปตลาดเล็กๆนะคะแล้วก็พาไปซื้อร้านถุงเท้าว่าแบบมีข้อสั้นมั้ยคะ แบบอยากให้เราเห็นว่าแบบซื้อที่นี่
และเราเนี่ยใช้กระเป๋าอาดิดาสของพี่เราเพราะกระเป๋าน.ร.เราขาดเลยใช้ของพี่ไปก่อน พอวันสอบนางก็มาทักขอยืมกระเป๋าเราค่ะ เพราะกระเป๋าน.ร.นางขาด แต่เราบอกพี่ไม่อนุญาต ก็อ้างๆไป แต่นางก็ไปยืมของรุ่นพี่มาค่ะซึ่งเน่ามากๆ จนนางแอบอายนิดๆ แล้วพอวันสุดท้ายร.ร.เราได้ไปทัศนศึกษานางก็อวดค่ะว่าซื้อกระเป๋ามาใหม่ (เทอม2)
นางนิสัยก็ไม่ไดีเราไม่เข้าใจค่ะทำไมทุกคนต้องเข้าหาเพราะว่ามีของด้วยคะ แถมตอนเราร้องไห้ก็มีเพื่อนคนอื่นปลอบใจเราแต่เขาก็ไม่สนิทกับ เพื่อนสนิทนางคนใหม่ก็ชอบมองเราแบบเยาะเย้ย เพื่อนสนิทเก่าก็พยายามเข้าใกล้นางเพราะอยากใช้ไอโฟนมาถ่ายรูป
แล้วคือในกลุ่มไม่มีใครสนใจเราเลยเอาแต่เต้นโยกตูดกัน ส่วนเราคือเฟลส่วนเพื่อนที่เงียบๆในกลุ่มก็นอนหลับ ""เราอยากรู้ค่ะว่าจะจัดการยังไงได้บ้างคะ แล้วสังคมเค้าไม่เกลียดคนพวกนี้หรอคะ""
เรานี่อยากจะเป็นบ้าตายมากๆ เราอยากจะรู้จังในวันที่พวกคนแบบนั้นชีวิตพังเนี่ยความรู้สึกจะเป็นแบบไหน