กระทู้นี้เป็น กระทู้ระบายความในใจอันเจ็บปวดของเรา...
เราเป็นเด็กบ้านนอก บ้านเราอยู่ต่างจังหวัด เราเรียนจบต่างจังหวัด เราทำงานกทม. เมื่อวันหนึ่งเราอยากกลับบ้านเมื่อรู้ว่า ที่ทำงานเราไปเปิดสาขาที่ใกล้บ้านเรา เราทำเรื่องขอย้าย ประสานงานกับสาขาที่จะขอย้ายกลับ เราได้ทำการโทรไปหา manager จากคำแนะนำของหัวหน้า เราดรายงานตัว ทางพี่ manager ได้พูดกับเราเป็นอย่างดี ยินดีต้อนรับ นู้นนั่นนี่ บลาๆๆ มากมาย เราดีใจมาก ...ในที่สุดเราก็จะได้กลับบ้านแล้ว แต่ทางเค้านัดเราให้ไปส่งเอกสารและดูตัว นิดหน่อย...เพื่อให้งานที่เหมาะสมกับบุคลิก ก่อนที่เราจะเดินทางกลับบ้านเราได้ทำการนัดกับทางเลขา เพื่อขอเข้าพบ manager และแล้ววันนั้นก็มาถึง เราไปพบ manager ตามเวลาที่นัดหมายไว้ เราไปก่อน 30 นาที เพราะกลัวว่าพี่เค้าจะรอ ทางเลขาได้บอกกับเราว่า manager ติดประชุมด่วนอีกประมาณ 30 นาที หลังจากประชุม มีคนต่อคิว รอพบอีก ประมาณ 3 คน ให้เรามาพบวันหลัง ...เราก็ (อ้าวววว ?? คิดในใจนะ ไม่กล้าพูด เพราะว่าเค้านัดเราไว้แล้ว อีกอย่างเราอยู่ กทม. ไม่รุ้ว่าเมื่อไหร่จะได้กลับบ้านอีก ) เราบอกกับ เลขาว่า เราอยู่ กทม. ไม่รู้ว่าจะได้มาอีกเมื่อไหร่ ขอต่อคิวก็ได้ค่ะ......เวลาผ่านไป 3 ชั่วโมงเป๊ะ ...เราตั้งใจรออย่างใจจดจ่อและมีความหวัง เพราะเราอยากกลับมาอยู่บ้านกับแม่และน้อง ...ถึงเวลาพี่เค้าเรียกเข้าห้องให้เรา แนะนำตัว ประวัติการศึกษา และประสบการณ์การทำงาน ...พอเราพูดจบ ประโยคแรกที่เค้าพุดกับเราคือ
manager : " ทำไมต้องอยากย้ายกลับมาอยู่ที่นี่ "
me : " อยากกลับมาอยู่ใกล้บ้านค่ะ แม่กับน้องสาวอยู่กัน 2 คน ฯู๋เป็นห่วงค่ะ "
manager : " ไม่ใช่ว่าบ้านอยู่ที่นี่ แล้วจะขอย้ายกลับได้ง่ายๆ นะ ..ดูจากประวัติ แล้วเรียนจบที่.....คงพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ "
me : " ..........................................."
เราอึ้งมาก...หน้าชา พูดไม่ออก เราคิดในใจว่า ตอนคุยโทรศัพท์ กับตอนนี้ ใช่คนเดียวกันรึป่าวว่ะ...เราตอบกลับไปว่า พูดได้นิดหน่อยค่ะ เราไม่ใช่คนที่เก่งภาษาอังกฤษ...แต่เราก็พูดได้นิดหน่อย แต่เราก็พยายามที่จะหัดพูดให้ได้ ....เราพูดภาษาอังกฤษกับเลขาอีกคนของเค้านิดหน่อย ถามทัศนคติเกี่ยวกับงาน 2-3 ประโยค...หลังจากสัมภาษณ์เสร็จเรากลับมานึกทบทวนว่าเราจะย้ายกลับดีรึป่าว เราจะทำงานกับคนแบบนี้ได้รึป่าว พูดตรงๆเลยนะค่ะ เค้าดูถูกสถาบันการศึกษาเรามาก...ทั้งๆๆที่ สถาบันที่เค้าจบมาก็ผลิตวิชาชีพเดียวกับเรา แต่เราคิดว่าเค้าไม่น่าจะพูดถึงขนาดนี้ เราเสียใจมากที่เป็นหนึ่งคนที่ทำให้สถาบันถูกคนอื่นดูถูก...ผ่านมาเกือบอาทิตย์ ...เราเสียใจอ่ะ เราเจ็บปวดที่เค้าดูถูกสถาบันเรา ..น้ำตาไหล T^T เราจะทำไงต่อไปดี
กระทู้แรกที่มาระบาย เวิ่นเว้อ ...เราไม่อยากพลาดพิงใคร แต่เราไม่รุ้จะทำไงต่อไปดีหากเค้ารับย้ายเรากลับไปทำวงานที่นั้น เราจะเป็นลูกน้องที่ดีได้รึป่าว
><
ปล.ไม่รู้จะแท็กห้องไหน ><
เมื่อเค้าดูถูก ><
เราเป็นเด็กบ้านนอก บ้านเราอยู่ต่างจังหวัด เราเรียนจบต่างจังหวัด เราทำงานกทม. เมื่อวันหนึ่งเราอยากกลับบ้านเมื่อรู้ว่า ที่ทำงานเราไปเปิดสาขาที่ใกล้บ้านเรา เราทำเรื่องขอย้าย ประสานงานกับสาขาที่จะขอย้ายกลับ เราได้ทำการโทรไปหา manager จากคำแนะนำของหัวหน้า เราดรายงานตัว ทางพี่ manager ได้พูดกับเราเป็นอย่างดี ยินดีต้อนรับ นู้นนั่นนี่ บลาๆๆ มากมาย เราดีใจมาก ...ในที่สุดเราก็จะได้กลับบ้านแล้ว แต่ทางเค้านัดเราให้ไปส่งเอกสารและดูตัว นิดหน่อย...เพื่อให้งานที่เหมาะสมกับบุคลิก ก่อนที่เราจะเดินทางกลับบ้านเราได้ทำการนัดกับทางเลขา เพื่อขอเข้าพบ manager และแล้ววันนั้นก็มาถึง เราไปพบ manager ตามเวลาที่นัดหมายไว้ เราไปก่อน 30 นาที เพราะกลัวว่าพี่เค้าจะรอ ทางเลขาได้บอกกับเราว่า manager ติดประชุมด่วนอีกประมาณ 30 นาที หลังจากประชุม มีคนต่อคิว รอพบอีก ประมาณ 3 คน ให้เรามาพบวันหลัง ...เราก็ (อ้าวววว ?? คิดในใจนะ ไม่กล้าพูด เพราะว่าเค้านัดเราไว้แล้ว อีกอย่างเราอยู่ กทม. ไม่รุ้ว่าเมื่อไหร่จะได้กลับบ้านอีก ) เราบอกกับ เลขาว่า เราอยู่ กทม. ไม่รู้ว่าจะได้มาอีกเมื่อไหร่ ขอต่อคิวก็ได้ค่ะ......เวลาผ่านไป 3 ชั่วโมงเป๊ะ ...เราตั้งใจรออย่างใจจดจ่อและมีความหวัง เพราะเราอยากกลับมาอยู่บ้านกับแม่และน้อง ...ถึงเวลาพี่เค้าเรียกเข้าห้องให้เรา แนะนำตัว ประวัติการศึกษา และประสบการณ์การทำงาน ...พอเราพูดจบ ประโยคแรกที่เค้าพุดกับเราคือ
manager : " ทำไมต้องอยากย้ายกลับมาอยู่ที่นี่ "
me : " อยากกลับมาอยู่ใกล้บ้านค่ะ แม่กับน้องสาวอยู่กัน 2 คน ฯู๋เป็นห่วงค่ะ "
manager : " ไม่ใช่ว่าบ้านอยู่ที่นี่ แล้วจะขอย้ายกลับได้ง่ายๆ นะ ..ดูจากประวัติ แล้วเรียนจบที่.....คงพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ "
me : " ..........................................."
เราอึ้งมาก...หน้าชา พูดไม่ออก เราคิดในใจว่า ตอนคุยโทรศัพท์ กับตอนนี้ ใช่คนเดียวกันรึป่าวว่ะ...เราตอบกลับไปว่า พูดได้นิดหน่อยค่ะ เราไม่ใช่คนที่เก่งภาษาอังกฤษ...แต่เราก็พูดได้นิดหน่อย แต่เราก็พยายามที่จะหัดพูดให้ได้ ....เราพูดภาษาอังกฤษกับเลขาอีกคนของเค้านิดหน่อย ถามทัศนคติเกี่ยวกับงาน 2-3 ประโยค...หลังจากสัมภาษณ์เสร็จเรากลับมานึกทบทวนว่าเราจะย้ายกลับดีรึป่าว เราจะทำงานกับคนแบบนี้ได้รึป่าว พูดตรงๆเลยนะค่ะ เค้าดูถูกสถาบันการศึกษาเรามาก...ทั้งๆๆที่ สถาบันที่เค้าจบมาก็ผลิตวิชาชีพเดียวกับเรา แต่เราคิดว่าเค้าไม่น่าจะพูดถึงขนาดนี้ เราเสียใจมากที่เป็นหนึ่งคนที่ทำให้สถาบันถูกคนอื่นดูถูก...ผ่านมาเกือบอาทิตย์ ...เราเสียใจอ่ะ เราเจ็บปวดที่เค้าดูถูกสถาบันเรา ..น้ำตาไหล T^T เราจะทำไงต่อไปดี
กระทู้แรกที่มาระบาย เวิ่นเว้อ ...เราไม่อยากพลาดพิงใคร แต่เราไม่รุ้จะทำไงต่อไปดีหากเค้ารับย้ายเรากลับไปทำวงานที่นั้น เราจะเป็นลูกน้องที่ดีได้รึป่าว
><
ปล.ไม่รู้จะแท็กห้องไหน ><