ทำไงดีคัฟเมื่อน้องข้างบ้านที่เห็นมาตั้งแต่เด็กๆ...มันคิดกับผมมากกว่าพี่ข้างบ้าน

สวัสดีคัฟพี่ๆน้องๆพันทิบทุกคน.....
เรื่องของผมมันเกิดมาสักพักแล้วคัฟตอนนั้นผผมไม่ได้ทำอะไรหรือแก้ไขอะไรให้ดีขึ้นผมเลือกที่จะหายไปจากน้องเค้ามันมาหาที่บ้านผมก็ไม่ลงไปหาจนมันเข้ามหาลัยปีหนึ่งไปจนถึงสงกรานต์ท่ผ่านมามันกลับมาบ้านคัฟผมเจอกับมันโดยบังเอินที่ร้านตำแหลคัฟผมไปกับเพื่อนผมส่วนมันไปกับผู้หญิงคนนึงผมไม่ทราบคัฟว่ามันกับน้องผู้หญิงคนนั้นเป็นอะไรกันแต่ยอมรับคัฟน้องผู้หญิงคนนั้นสวยมากคัฟลูกสาวจีนแน่ๆ
แล้วมันก็เข้ามาทักผมคัฟทักทายกับแบบปกติคัฟไม่มีอะไรมากไปกว่านั้นแล้วมันก็กลับไปโต๊ะมันคัฟผมก็กินกับเพื่อนผมต่อ
เรื่องมันเหมือนไม่มีอะไรเลยใช่ไหมคัฟแต่ปัญหามันเกิดตอนเย็นของวันเดียวกันหลังจากที่เจอกันตอนบ่ายคัฟ
เพื่อนผมมาส่งผมหน้าซอยเข้าบ้านผมผมก็เดินมาเรื่อยๆจนเดินผ่านบ้านมันคัฟก็ไม่มีอะไรผมดินมาสักพักมีรองเท้าคัฟปามาใส่หลังผม เจ็บคัฟตกใจมากด้วยพอหันไปก็อึ้งคัฟน้องข้างบ้านผมเองมันเป็นคนปามาใส่หลังผม โกรธมากคัฟตอนนั้นผมลืมไปเลยว่าผมกับมันเรามีเรื่อง....กันอยู่ผมก็กะจะต่อยแล้วคัฟแต่น้องมันน้ำตาไหลซะก่อน งง คัฟร้องทำไมผมยังไม่ทำอะไรมันเลย
มันถามผมเยอะมากถามแบบคนไม่ต้องการคำตอบอ่ะคัฟถามแบบระบายอารมณ์มากกว่าผมคิดเอาเองนะคัฟ
แล้วผมก็นึกขึ้นได้ว่ายิ้มแล้วเรื่องที่เกิดกับผมตอนนั้นที่มับมาจูบผมก็ผุดมาในหัวทันทีผมกะจะรีบเดินออกมาแต่สงสารคัฟเลยไปคุยกับมันถามมันจนเราเคลียร์กันจนเข้าใจแต่ทีนี้ละคัฟคือปัญหาพอเราเคลียร์กันจบผมก็รู้ความรู้สึกของมันที่มีกับผม  มันบอกมันรักผมคัฟ  
เหมือนฟ้าผ่าเลยคัฟ งง ตกใจ แต่ทำอะไรไม่ได้สงสารมันมากกว่าผมไม่ได้รังเกียดมันนะคัฟแต่ผมแค่ไม่ได้คิดกับมันแบบที่มันคิดกับผม
มันชอบผมตั้งแต่มันอยู่ม.3คัฟตอนนั้นผมอยู่ม.5คัฟ ยิ่งรู้ก็สงสารคัฟเพราะตอนนั้นผมไม่ได้สังเกดเลยว่ามันคิดกับผมมากกว่าพี่ข้างบ้านมันอยู่หล่อคัฟใครจะคิดว่ามันจะเป็น....ผมคิดไม่ถึงเลยคัฟตอนนที่มันมากอดมาคลอเคลียนอนตักเวลาผมนั่งดูทีวีผมก็ไม่คิดอะไรคัฟเพราะมันก็ไม่ได้แแสดงอะไรออกที่ทำให้คิดได้เลยคัฟผมคิดแค่ว่าผมกับมันคงเป็นพี่เป็นน้องจนผมไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นเลยคัฟแล้วมันก็เหมือนไม่ได้แกล้งที่จะทำต่อหน้าป๋าม๊ามันมันก็นอนตักผมได้คัฟผมเลยคิดแค่ว่ามันคงเห็นผมเป็นพี่เป็นเพื่อนมันถึงกล้ามานอนตัก
จนตอนที่ผมเลิกคุยและหายไปจากมันแหละคัฟเพราะมันจูบผมคัฟตอนนั้นมันรอเข้าหอคัฟมันได้มหาลัยแล้วเราคุยเล่นกันอยู่ดีๆกินฟูมูนกันดีๆมันมากอดผมๆก็ไม่คิดไรก็คิดว่ามันอ้อนปกติแต่ครั้งนี้มันบอกว่ามันไปอยู่มหาลัยมันจะคิดถึงผมทุกวันผมก็ไม่พูดอะไรแถมไม่คิดอะไรด้วยก็นึกว่ามันพูดอ้อนๆแบบคนที่ต้องไปอยู่ไกลๆบ้านนะคัฟเพราะตอนผมเข้ามหาลัยก็ใจหายเหมือนกันเลยคิดว่ามันหมายความแบบที่ผมคิด
กอดได้สักพักมันปล่อยผมคัฟผมก็พูดตลกๆว่ากอดกูแบบนี้กูไม่หาละเมียแล้วผมก็หัวเราะ555
ขำๆนะคัฟมุกตลกแต่มันไม่ตลกมันจูบเลยคับผมไม่ได้ตกใจนะคัฟตอนนั้นไม่รู้สึกอะไรเลย งง คัฟงงมากด้วย
แล้วผมผลักออกผมก็กลับบ้านเลยแต่มันไม่ยอมคัฟมันยื้อผมกอดผมอีกแต่คราวนี้ผมไม่ควายแล้วคัฟเข้าใจทุกอย่างแล้วผลักมันแล้วกลับบ้านเลยแล้วผมก็ไม่คุยไม่เจอมันเลยจนมันเข้าหอไปจนมาเจออีกทีเมื่อสงกรานต์นี้แหละคัฟ
ทำไงดีคัฟสงสารมันคัฟและผมก็อยากให้ทุกอย่างเหมือนเดิมแบบที่เคยเป็นคือกอดกันได้นอนตักได้แต่ต้องไม่ใช่แบบที่มั้นต้องการนะคัฟ
ผมกลัวมันมีแฟนจังคัฟกลัวมันจะเจอคนไม่ดีผมอยากจะรักมันนะคัฟแต่ผมมีคนที่ผมแอบรักแล้ว
ทำไงดีคัฟตอนนี้ไมารู้จัดการกับตัวเองไงดีคัฟพูดกับใครก็ไม่ได้อธิบายให้ใครฟังก็ไม่กล้าจะกล้าได้ไงป๋าผมม๋าผมเค้าคงข้าใจเรื่องพวกนี้ไม่ได้หรอกคัฟ
#พี่ๆน้องๆพันทิบคัฟผมจะทำไงกับน้องข้างบ้านผมดีคัฟ รักมันหรือหวงหรือห่วง ผมไม่แน่ใจความรู้สึกตัวเองแล้ว
ยิ่งตอนที่เราเคลียร์กกันมันกอดผมแน่นมากใจผมนี้นะคัฟเต้นแรงมากผมเหมือนคนหมดแรงเลยคัฟตัวอ่อนไปหมดเอาไงดีคัฟผมจะเอาไงดี
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่