เมื่อหลานผมโดนเชิญผู้ปกครอง"เรื่องการหมกมุ่นทางเพศ"แต่แปลกที่ผมเห็นด้วยกับหลาน

คือที่โรงเรียนหลานผมเขากำลังสอนเรื่องการแสดงออกอารมณ์ทางศิลปะ
ครูเขาก็ให้การบ้านไปหารูปมา เป็นรูปที่ "สื่อความหมายได้เจ็บปวดรวดร้าวที่สุด"

สายๆวันนี้มีโทรศัพท์ดังขึ้นมาที่เครื่องผม ผมต้องลางานครึ่งวันเนื่องจากครูที่โรงเรียนหลานผมได้เชิญ
ผู้ปกครองและพี่ชายผมก็ไม่ว่าง ผมเลยต้องเป็นหนังหน้าไฟ คิดในใจมันไปตบกบาลใครเล่นอีกหรือเปล่า
หรือเพื่อนทั้งห้องหมั่นใส้ลุมกระทืบคนละตีน 2 ตีน

พอไปถึงครูเขาก็เล่าให้ฟังเกี่ยวกับการบ้านว่าให้นักเรียนไฟหารูปมาจากไหนก็ได้ ที่สื่อถึงความเจ็บปวด
ผมก็อืมๆ ครับแล้วแบบ ยังไงต่อครับ ครูก็แจ้งว่าหลานผมอาจจะมีความคิดหมกมุ่นอยู่กับกามอารมณ์นะ
ให้ดูแลสอดส่องบ้าง  ผมก็งง ทำไมครูคิดแบบนั้นครับ

ครูเขาก็เอารูปที่หลานผมหาจาก internet มาให้ดู (นี่คือรูปใรครื่องที่หลานผม copy ไว้ก่อน print)

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

พอผมได้เห็นสีหน้าแรกที่ผมทำคือ หน้าเหยเกย์มาก...แบบว่า มันต้องเจ็บสัดๆแน่ๆ แน่นอนมากๆด้วย
ผมก็ย้อนถามโจทย์ที่ครูให้ไปอีกทีก็ได้ความเดิม ผมก็เงียบพร้อมรับปากครู(แต่ในใจเห็นด้วยกับหลานว่ามันเจ็บจริง)

ขอพาหลานลากลับก่อน พามันไปกินข้าว กินติม พร้อมกับคิดไปด้วยว่า เอ....เรื่องนี้หลานผมผิดจริงๆนะเหรอ
แต่ทำไมผมกลับคิดเหมือนหลายผมว่ารูปนี้มันแสดงออกถึงความเจ็บปวดมากจริงๆ
หรือครูเขาไม่มีปิกาจู้เลยไม่เคยได้รับความเจ็บปวดที่แท้จริงอันนี้

แล้วเพื่อนๆคิดว่ายังไงครับ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 16
ดูรูปปั๊บมืองี้กุมเป้าเลย....





ไม่อยากจะคิด...






ปล. ครูมักยัดเยียดว่าเด็กคิดสกปรกลามก  ที่จริงครูต่างหากที่เป็นคนคิดสกปรกและหมกมุ่น
ความคิดเห็นที่ 20
ผมว่า เด็กคนนี้ควรได้คะแนนเต็มสำหรับการบ้านข้อนี้ครับ
ความคิดเห็นที่ 14
อยู่บนโลกใบนี้มันต้องมี ศิลปะในการอยู่ร่วมกันคนในสังคมครับ  คนเรามันบ่มเพาะ ทัศนคติความคิดมาไม่เหมือนกัน ครูก็เป็นมนุษย์คนนึง ไม่ใช่ พระอรหันต์



ถ้าอยากได้เกรดสวยๆ  ก็ต้องรู้รสนิยมครูเป็นหลัก ว่าเขาชอบแบบไหน ไม่ชอบแบบไหน บ้าง

แต่ถ้าเฉยๆกับเกรดอยากทำอะไรก็ทำไป ไม่ต้องแคร์สื่อมากก็ได้


เรื่องนี้มันไม่มีใครผิด  ใครถูก



แต่ควรบอกให้หลานเข้าใจว่า มนุษย์เรามันเป็นแบบนี้ อยู่ที่ตัวหลานเองอยากจะเป็นแบบไหน  ความถูกต้องก็อีกเรื่องหนึ่ง  แต่เรื่องที่ถูกใจคนมีอำนาจมากกว่าก็อีกเรื่องหนึ่ง
ความคิดเห็นที่ 26
แม้จะผ่านมา 50 ปีแล้ว
ความเจ็บปวดรวดร้าวแสนทรมาน..
ร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด..
แค่ไหวนิดหน่อย ก้อ..โอ๊ยยย
ขยับขึ้น ก้อ..โอ๊ยยย
ขยับลง ก้อ..โอ๊ยย

..ในชีวิตของลูกผู้ชาย..
ไม่มีอะไรเจ็บปวดเท่านี้

...

อมยิ้ม20
ความคิดเห็นที่ 6
ผมเข้าใจลุงนะ ผมก็คิดเหมือนลุงนั่นแหละ

ท่าทางอาจารย์จะเป็นผู้หญิงสินะครับ เลยไม่เข้าใจความเจ็บปวดอันนี้

ถ้าถามว่าใครผิด ตอบว่าผิดที่ครูส่วนหนึ่ง ซึ่งไม่สื่อให้เด็กเข้าใจคำว่าเจ็บปวดแบบไหน อารมณ์ หรือ ความรู้สึก
เด็กเขาก็มีความคิดแค่เด็ก ทะลึ่งทะเล้น ไปตามวัย หลานลุงก็น่าจะแสบไม่ใช่เล่นเลยนะครับ
ตักเตือนความถูกต้องให้เขาสักนิดครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่