ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ ผมสงสัยมานานแล้วและดูเหมือนว่าที่เจอมาจะเป็นจริงตามนี้ แฟนเก่าของแฟนเก่าผมแต่ละคนเป็นคนทั้งเจ้าชู้ เอาแต่ใจ ไม่ให้ความสำคัญกับเธอ แต่เธอดันคบนานกว่าที่เธอคบผมทั้งที่ผมคิดว่าผมเอาใจใส่เธอดีมาก ห่วงเธอตลอดเวลาเธอป่วย ถ้ามีโอกาสก็จะไปเจอตลอด น่าจะอุดรอยรั่วของความรู้สึกแย่ทุกอย่างที่เธอเคยเจอมา แต่ทว่าผมคงผิดที่โกหกไม่เป็น เธอซื้ออะไรให้แล้วผมไม่ได้ใช้ก็บอกว่าไม่ได้ใช้ แต่ผมก็มีเหตุผลที่ไม่ใช้เพราะกลัวมันจะเก่าไว อยากเก็บไว้ และผมหวงเธอว่าเธอจะไปสนใจคนอื่น ทั้งที่เธอไม่ทำหรอก แต่เห็นมีใครมากระแนะกระแหนเธอผมก็ต้องรู้สึกหวงบ้าง ยืนยันว่าไม่ได้เยอะเลย แต่เธอรับไม่ได้ที่ผมหวง บวกกับไม่ใช้ของที่เธอซื้อให้ เลยเลิกกับผม ขนาดผมก็ยอมแล้วว่าทีนี้จะเอามาใช้และไม่หวงแล้ว เธอก็ไม่ยอม เธอบอกว่ามันไม่ทันแล้วล่ะ จนผมคิดว่าเธอหาเรื่องเลิกกับผมหรือเปล่า มันง่ายไปไหม ทีคนก่อนๆของเธอทำเธอเจ็บช้ำกว่านี้เธอยังทนได้เป็นปีสองปี กับผมคบมาได้ไม่กี่เดือนดันทนไม่ได้ ทั้งที่เธอก็บอกผมว่าผมน่ะดีมาก แต่เธอไม่ได้ชอบผมแล้ว ผมจึงสงสัยเหมือนกับเนื้อเพลงๆนึง "หรือผู้หญิงนั้นชอบคนเลว" ทำความดีมากไปมันก็คงฟุ้งเฟ้อ ดูไม่มีค่า ถ้าเลวมาตลอดละมาทำดีคงจะดูมีค่ามาก หรือเปล่า ผมพยายามหาคำตอบมานานซึ่งเธอไม่ตอบเลย เลยอยากมาถามในพันทิปครับ แต่สิ่งที่อยากรู้ที่มาตั้งกระทู้นี้ก็ตามหัวข้อล่ะครับ ว่าทำไมผู้หญิงทนกับคนเจ้าชู้ เอาแต่ใจได้ แต่ทนคนซื่อไม่ได้ เพื่อที่จะได้รู้ว่าผมต้องทำตัวยังไงเผื่อจะขอคืนดีเธอได้ครับ