สวัสดีคะ

เราแต่งงานมาได้ 3 ปีแล้ว

ซื้อทาวเฮ้าส์เล็กหวังว่าจะได้สร้างครอบครัวกัน

และแล้วความฝันก็พัง เมื่อแม่ พ่อ และ น้องของสามี ย้ายเข้ามาอยู่ด้วย (ปากบอกชั่วคราว) ย้ายมาตั้งแต่ แต่งงานได้ ประมาณ 6 เดือน  จน ถึง ปัจจุบัน

โดย น้องสามี : เรียนโท (จนทำงานแล้ว)
      พ่อสามี  :  ทำงาน คืออายุเยอะแล้ว เกิน 60 ปี จะทำอะไรนักหนาคะ และมาหาหมอ (ไปๆมาๆ)
      แม่ผัว :  ติดตาม พ่อ บวกมาหาหมอ และ มางานสังคมต่างๆของนาง(ไปๆมาๆ (กลับตจว 10 วัน มาอยู่บ้านเรา 3 เดือน )

เรากะสามีคนละศาสนากัน ไม่แน่ใจว่าจะเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหม เพราะเราไม่ได้เปลี่ยนศาสนาอะคะ แต่สามีเราไม่เคยพูดเรื่องนี้เลย

แต่แม่ผัวเนี่ยสิ ขนาดเรายังไม่มีลูกเค้าบอกเลย "ถ้ามีลูกต้องให้นับถือคริสต์"

เราก็ยิ้มๆ บอกไปว่า "ถ้ามีลูกผู้ชาย แม่เราจะให้ บวช อะคะ"

แม่ผัวยังไม่จบสิ้น นางบอกว่า "จะขอพรพระให้ได้ลูกเป็นผู้หญิง"  เห้อ คือ เราปี๊ดมากๆๆๆๆ นี่ยังไม่ได้ท้องเลย ยังขนาดนี้

สามีเราไม่เคยว่าเรื่องนี้เลย สักคำ แต่แม่ผัวเนี่ยสิ สุดๆๆ

ลูกของเรา ถึงจะเป็นหลานเค้า แต่เราก็อยากตัดสินใจกัยเอง ผัวเมีย นะ

และอยู่ดีดี ก็เกิดการไม่พูดกันทั้งบ้าน สามี ก็ไม่คุยกะพ่อแม่ พ่อแม่ก็ไม่คุยกะสามี ไม่รู้ว่าเค้าทะเลาะหรืออะไรกันรึป่าว

เราอยู่ตรงกลาง บอกตรงๆเลย ว่าอึดอัดมาก ไม่ชอบ เพราะ บ้านเราเฮฮา อบอุ่น แต่ก็เข้าใจว่ามันคนละพ่อคนละแม่ก็พูดยากเนอะ

คือเรา เคยยกมือไหว้ พ่อแม่ผัว แล้วนางไม่มองไม่สนใจเหมือนเราเป็นอากาศธาตุ เห้ยๆๆๆ คือไร

งง จากนั้นเราก็ไม่ไหว้อีกเลย  แล้วก็ได้ยินแว้วๆ มาว่า "เป็นเด็ก ก็ต้องเข้าหาผู้ใหญ่" ใครไม่เห็นด้วยบ้างคะ ???????

เอ่อ...คือ จะให้ทำไงคะ พูดด้วยก็ไม่พูด คุยก็ไม่คุย เซง บอกเลย

คือ เราอาจจะเห็นแก่ตัวนะ อยากให้เค้าออกๆๆไปจากบ้านของเราสักที เราอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง

อยากแก้ผ้าเดินในบ้าน อยากฟีตเจอลิ่งกันที่โซฟา แต่ทุกวันนี้ เราอยู่ได้เฉพาะ ในห้องนอน ออกไปเจอกัน บรรยากาศก็แย่ลงแย่ลง

แม่ผัวเรื่องมากอะคะ ชอบจัดของ ย้ายของ ของเราที่เราเคยจัดไว้เดิมๆๆ  เราไม่ชอบเรื่องนี้มากกกกก เพราะบ้านคือที่ส่วนตัว เหมือนเค้าชอบบอกว่า นี้บ้านลูกชายฉัน เอ่อ ลูกชายคุณมีเมียแล้วป่ะ ไม่เคารพกันบ้างเลย

มีอีกประเด็น คือ ได้ยินแว้วๆๆมาเรื่อง "เราต้องให้เกียติ พ่อแม่ แต่พ่อแม่ ไม่ต้องให้เกียติลูกก็ได้" เฮ้ย อกอีแป้นจะแตก

เกลียดมากๆๆ อีกประโยคนึง อย่างนี้แสดงว่าพ่อแม่เค้าจะทำอะไรในบ้านเราก็ได้ อย่างงั้นหรอ ไม่ไหวนะ แงแง ช่วยด้วยๆๆๆๆๆๆ

อย่างกลับบ้านช้า ก็ พูดลอยๆๆ กลับซะดึกเชียว  กลับบ้านเร็ว ก็ ลอยๆๆมาว่า ทำไมวันนี้กลับเร็ว (น้ำเสียงแบบ -ดัน)

บ้านเรานะ เราจะกลับกี่โมง ช้าเร็วก็เรื่องของเรา   เหมือนทุกคนมีอิสระคะ ยกเว้นเรากับสามี

อย่างพ่อแม่เค้ากลับ ตจว ไป สบายใจมากๆๆๆๆ แต่ความสบายใจมักไปไหวเสมอ

เค้ากลับมาอย่างไม่บอกกล่าวคะ คือเจอ อีกทีก็อยู่ในบ้านแล้ว เห้อ ทำไงทำไงดี

จิตจะตกเอาอะคะ คิดถึงขั้นจะหย่า กับ สามี เลย เหนื่อย   เพลีย

แต่ก็สงสาร สามีเรา เค้าดีมาก เราบ่นอะไร ก็ไม่เคยคิดจะทิ้งกันเลย

ขอบคุณเค้ามากที่ค่อยเป็นกำลังใจ

แต่ถ้า เค้า ไปพูด คุย กะพ่อแม่ เค้าให้รู้เรื่องมันน่าจะดีกว่านี้นะ

ใครมีประสบการณ์ อะไรประมาณนี้มาแชร์ หรือ มาช่วยเราคิดหน่อยว่าจะเอายังไงกับชีวิต ต่อไปดี ???????