พอดีเมื่อเช้าไปตลาดนัดกับยาย พอไปถึงก็ดันปวดอึ๊ขึ้นมาซะงั้นค่ะ ยายเดินซื้อของนานมากกกกกกกกก อันนี้จิ๊บๆค่ะ แต่พาลให้นึกถึงเหตุการณ์ที่ทรมาณทีสุดที่เคยเจอมา
เมื่อตอนเราอยู่ประมาณ ป.5 (จริงๆก็ทรมานหลายครั้งอยู่ แต่ครั้งนี้หนักสุด) ตอนเรียนภาคบ่ายๆกำลังจะเลิกเรียนก็เกิดอาการปวดท้อง ปวดเป็นๆหายๆ เราก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรค่ะ ก็ทนๆไป พอมันปวดก็จิกโต๊ะ จิกหนังสือ พอมันหายก็โล่งไป เป็นอย่างนี้อยู่จนเลิกเรียนเราก็ยังคงเป็นอยู่ เลิกเรียนตอน 15.30 ค่ะ เราก็ขึ้นรถประจำจะกลับบ้าน ซื้อขนมมากิน พอกินเข้าไปได้สองสามคำปวดหนักกว่าเดิม บ่อยกว่าเดิม พอรถออกมาจากโรงรียนได้ซักพักเริ่มมีอาการละว่าปวดอึ๊ ไม่กล้าบอกใครเลย ตอนนั้นยังเด็กขี้อายมาก 555
ความทรมานจะไม่เกิดขึ้นถ้ารถประจำไปส่งเราที่บ้านทันที TT แต่!!! โดยปกติเเล้วรถประจำจะไปรับนักเรียนที่โรงเรียนอื่นๆอีกประมาณสามสี่โรงเรียน ครั้งจะไปเข้าห้องน้ำที่โรงเรียนเค้าเราก็ไม่กล้า จึงได้แต่ทนอัดอั้น นั่งจิกกระเป๋า จิกเนื้อตัวเอง ไม่พูดไม่จากับใครซึ่งโดยปกติแล้วเราจะชอบคุยเล่นกับพี่บนรถ ที่ร้ายกว่านั้นคือเด็กที่ขึ้นรถไม่ได้มายืนออรออยู่ รถมาปุ๊บขึ้นปั๊บ แต่มันเป็นเสมือนจุดพักรถ รถจะจอดที่โรงเรียนนี้นานมากกกกกกก ประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง (เราก็คิดนะว่าทำไมไม่ไปเข้าห้องน้ำ คงเป็นเพราะอายและกลัวคนอื่นรอมั้งถ้าไปนาน) รถออกจากโรงรียนนี้ก็ไปรับอีก 2 โรงเรียน ซึ่งรถในเมืองติดหนักมาก เราก็ต้องก้มหน้าทน
และเราก็รู้ตัวแล้วค่ะว่าเราท้องเสีย เนื่องจากมันปวดหนัก บิดท้อง ทรมานสุดๆ พอรถมุ่งหน้ากลับบ้าน เค้าก็ไม่ได้ไปส่งเราก่อน แบบว่าเค้าก็ขับรถวนในหมู่บ้าน ส่งเด็กบ้านนู้นบ้านนี้ที่มันถึงก่อนหมู่บ้านเรา ครั้งจะบอกเค้าก็ไม่กล้า สรุปได้ว่าเราทำร้ายตัวเองเพราะความไม่กล้าของเรา ไม่โทษใครเลยค่ะ
สุดท้ายมาถึงบ้านประมาณ ห้าโมงกว่าๆ แม่เจ้า ชั้นอั้นมาเกือบสองชั่วโมง ลงจากรถได้เราก็วิ่งเข้าบ้านเลยค่ะ ไม่ไหว้ใครทั้งนั้น มันไม่ไหวแล้ว เหมือนกับว่าพอถึงบ้านแล้วความอดทนน้อยลง 555
จบแล้วค่ะ เเล้วเพื่อนๆล่ะคะ เคยอั้นกันจนหน้าดำหน้าแดงมั้ยคะ 555
แชร์ประสบการณ์อั้นอึ๊ที่ทรมาณที่สุดกันค่ะ
เมื่อตอนเราอยู่ประมาณ ป.5 (จริงๆก็ทรมานหลายครั้งอยู่ แต่ครั้งนี้หนักสุด) ตอนเรียนภาคบ่ายๆกำลังจะเลิกเรียนก็เกิดอาการปวดท้อง ปวดเป็นๆหายๆ เราก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรค่ะ ก็ทนๆไป พอมันปวดก็จิกโต๊ะ จิกหนังสือ พอมันหายก็โล่งไป เป็นอย่างนี้อยู่จนเลิกเรียนเราก็ยังคงเป็นอยู่ เลิกเรียนตอน 15.30 ค่ะ เราก็ขึ้นรถประจำจะกลับบ้าน ซื้อขนมมากิน พอกินเข้าไปได้สองสามคำปวดหนักกว่าเดิม บ่อยกว่าเดิม พอรถออกมาจากโรงรียนได้ซักพักเริ่มมีอาการละว่าปวดอึ๊ ไม่กล้าบอกใครเลย ตอนนั้นยังเด็กขี้อายมาก 555
ความทรมานจะไม่เกิดขึ้นถ้ารถประจำไปส่งเราที่บ้านทันที TT แต่!!! โดยปกติเเล้วรถประจำจะไปรับนักเรียนที่โรงเรียนอื่นๆอีกประมาณสามสี่โรงเรียน ครั้งจะไปเข้าห้องน้ำที่โรงเรียนเค้าเราก็ไม่กล้า จึงได้แต่ทนอัดอั้น นั่งจิกกระเป๋า จิกเนื้อตัวเอง ไม่พูดไม่จากับใครซึ่งโดยปกติแล้วเราจะชอบคุยเล่นกับพี่บนรถ ที่ร้ายกว่านั้นคือเด็กที่ขึ้นรถไม่ได้มายืนออรออยู่ รถมาปุ๊บขึ้นปั๊บ แต่มันเป็นเสมือนจุดพักรถ รถจะจอดที่โรงเรียนนี้นานมากกกกกกก ประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง (เราก็คิดนะว่าทำไมไม่ไปเข้าห้องน้ำ คงเป็นเพราะอายและกลัวคนอื่นรอมั้งถ้าไปนาน) รถออกจากโรงรียนนี้ก็ไปรับอีก 2 โรงเรียน ซึ่งรถในเมืองติดหนักมาก เราก็ต้องก้มหน้าทน
และเราก็รู้ตัวแล้วค่ะว่าเราท้องเสีย เนื่องจากมันปวดหนัก บิดท้อง ทรมานสุดๆ พอรถมุ่งหน้ากลับบ้าน เค้าก็ไม่ได้ไปส่งเราก่อน แบบว่าเค้าก็ขับรถวนในหมู่บ้าน ส่งเด็กบ้านนู้นบ้านนี้ที่มันถึงก่อนหมู่บ้านเรา ครั้งจะบอกเค้าก็ไม่กล้า สรุปได้ว่าเราทำร้ายตัวเองเพราะความไม่กล้าของเรา ไม่โทษใครเลยค่ะ
สุดท้ายมาถึงบ้านประมาณ ห้าโมงกว่าๆ แม่เจ้า ชั้นอั้นมาเกือบสองชั่วโมง ลงจากรถได้เราก็วิ่งเข้าบ้านเลยค่ะ ไม่ไหว้ใครทั้งนั้น มันไม่ไหวแล้ว เหมือนกับว่าพอถึงบ้านแล้วความอดทนน้อยลง 555
จบแล้วค่ะ เเล้วเพื่อนๆล่ะคะ เคยอั้นกันจนหน้าดำหน้าแดงมั้ยคะ 555