คือเราคุยกับคนญี่ปุ่นอยู่ค่ะ เจอกันตอนเรียนภาษาจีนด้วยกันคะ คือเราเรียนห้องเดียวกันแล้วก้อเริ่มสนิทกันเรื่อยๆ จนหลังเค้าก้อชวนเราไปไหนมาไหนสองต่อสองเราก้อเริ่มรู้สึกว่ามันเริ่มเกินเพื่อนธรรมดาแล้ว เวลาอยู่ด้วยกันสายตาที่เค้ามองเรา ดูเอ็นดูแล้วก้อ เหมือนชอบ คือเราเป็นคนร่าเริง ยิ้มเก่งค่ะ เค้าบอกว่าชอบที่เรายิ้มเก่ง แต่เราก้อเริ่มรู้สึกดีกับเค้าแล้วค่ะ เราคุยกันทุกวัน จนวันนึงเค้าบอกว่าเราคือคนพิเศษของเค้า.เค้าพาเราไปดูวิวตอนกลางคืนโครตโรแมนติก วันนั้นเซนต์เรามันบอกว่าเค้าชอบเราแล้วล่ะ แต่หลังจากนั้นเราก้อต้องกลับไทย เค้าก้อโทรมาหาเราทุกวันนะคะ จนมีช่วงนึงเค้าหายไป เราคิดถึงเค้ามาก ฟุ้งซ่านเป็นบ้า ก้อเราไม่เคยเจอคัยที่นิสัยน่ารักเป็นสุภาพบุรุษและโรแมนติกขนาดนี้อ่า ตอนแรกก้ออยากจะเงียบหายไปจากเค้าเหมือนกันค่ะ คิดว่าเค้าเงียบได้เราก้อจะเงียบหายไปบ้าง แต่ว่ามันก้อค้างคาใจ เราเลยถามเค้าไปตรงๆเลยว่า(เป็นอะไร ทำไมเงียบหายไป ไม่อยากคุยแล้วหรอ ถ้าเปนอย่างนั้นก้อโอเค ไม่เป็นไร อย่างน้อยเธอก้อเคยดีกับฉัน ฉันเข้าใจ ) แล้วทีนี้เค้าเลยตอบกลับมาว่า เค้าเครียดเรื่องงานเพราะเพิ่งได้เป็นหัวหน้า บางครั้งลูกน้องของเค้าทำงานพลาดเค้าก้อโดนว่า ช่วงนี้งานยุ่งและเครียดมากเลย เวลาเครียดเค้าอยากคุยกับเรามาก อยากเจอ คิดถึง แต่ว่า เค้าก้อรู้ถ้าเอาเรื่องเครียดมาเล่าให้ฟังเราจะเป็นห่วงเค้าเค้าเลยเลือกที่จะเงียบไป รอให้งานเข้าที่เราจะคุยกันทุกวันเหมือนเดิม เพราะเค้าอยากคุยกับเราแต่เรื่องที่จะทำให้เราหัวเราะด้วยกันค่ะ( #แล้วเค้าก็โทรมาหา แต่เราไม่ได้รับสาย !) พอเค้าพูดมาแบบนี้ก็รู้สึกดีแล้วค่ะ ✌ แต่ลึกๆก้อแอบคิดนะว่านี่พูดจิงหรือโกหก ) อความเห็นพี่ๆเพื่อนๆน้องๆที่เข้ามาอ่านหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ ❤
ใครเคยคิดถึงแฟนจนเหงาหงอย เศร้า เพ้อ ฟุ้งซ่านบ้างคะ ? คัยเหมือนเราบ้าง? ทำไงดี?