เรื่องมีอยู่ว่า  บีเป็นแฟนกับเอ มา3ปีใช้ชีวิตอยู่กันแบบสามีภรรยา(คือเราแต่งงานกันแล้ว)ตอนคบกันแรกๆบีก็ถามเอนะว่า "เอมีแฟนแล้วหรือยัง" (ที่ถามเพราะเอน่าตาดี หล่อ ) เอ:ไม่มี เราก็คบกันมาเรื่อยๆ ตลอดเวลาที่คุยกัน คุยแต่ในบีๆ ไม่เคยโทรคุยกันเลย(เอไม่ชอบให้โทรไป) ตอนนั้นบีก็แปลกใจนะ ทำไมถึงไม่ให้โทรหรือเอมาแฟนอยู่แล้วแล้วเอโกหกเราหรือเปล่านะ คิดมาเรื่อยๆแต่ก็ไม่ได้ถามบีใช้วิธีสังเกตุเอา รูปประจำตัวในบีๆของเอ เอก็เอารูปเราขึ้นสถานะก็ชื่อเรา  บีเลยไม่คิดอะไรจนทั่ง  บีย้ายมาอยู่บ้านเอ วันนั้นเป็นวันหยุด  บีไม่ได้ไปทำงานอยู่ๆก็มีรางสังหอนแปลกๆให้เราจับโทรเอ (ตอนนั้นบีให้เกียรติเอคือบีจะไม่ยุ่งโทรศัพย์และกระเป๋าตังของกันและกัน ) แต่วันนั้นมันอดไม่ได้จริงๆหยิบโทรศัพย์เอมา แล้วดันไปเจอเฟสบุ๊ค ( ก่อนน่านี้เคยถามเอว่าเล่นเฟสบุ๊คหรือเปล่า แต่เอปฏิเสธว่าไม่ได้เล่นเล่นไม่เป็น ) พอเห็นเฟสปุ๊ปกดเข้าไปดูข้อความการสนทนา เจอเอคุยกับเมียเก่า และตอนนั้นเหมือนเค้ายังมั้ยเลิกกัน ยังอาลัยอาวอนกันอยู่  บีกดเข้าไปอ่าน คืออึ่งไปแปปนึง สักหักน้ำตาไหล หันไปถามเอนี่อะไร  ทำไมต้องโกหก  คำตอบที่ได้จากเอคือ " ขอโทษ " ความรุ้สึกนะตอนนั้นคืออยากกับบ้านมา  บีเก็บกระเป๋างาน  เตรียมจะกับบ้านบีแต่เอไม่ให้ไปมากอดขาบีไว้ " เอ: ไม่ให้บีไปกลัวบีไปแล้วไม่กลับมา"บีก็ไม่ไปแต่ความรู้สึกที่เคยไว้ใจเชื่อใจมันหมดลงตั้งแต่ที่เห็น   หลังจากวันนั้น  บีระแหวงเอตลอด  ( เหตุผลที่บีไปจากเอไม่ได้เพราะ เอคือคนแรกของบี ) จนวันนึงเอเปลี่ยนไป  ทำร้ายจิตใจบีมาตลอด บอกเลิกบีหลายครั้งแต่บีก็ยังหน้าด้านหน้าทนอยู่ไม่ยอมไปไหน  วันนึงเอติดโทรศัพย์มากเล่นแต่เฟสบุ๊คไม่ยอมหลับยอมนอน บีพูดอะไรก็ไม่ได้ เช้ามาบีเข้าไปดูในเฟสเอ  เห็นเอคุยกับเพื่อน และมีประโยคที่ว่า
เพื่อน = เอ ตอนนี้แกคบใครอยู่ว่ะ
เอ =ไม่ได้คบตอนนี้โสด  แต่ก็มีคุยๆอยู่คนแรกรักมากแต่มันก็ทิ้งไป  คนที่2 ก็แค่คุย คนที่3 นี่หนักสุดรุ้ว่าข้ามีเมียอยู่แล้วยังจะเอา  คนที่ 4 นี่แค่ทางผ่าน
เพื่อน= เยอะว่ะ
เอ = ข้ารักคนแรกมากที่สุด
บีเห็นการสนทนาของเอมันทำให้คิดว่า 1ในนั้นต้องมีบีแน่ๆคำถามนี้อยู่ในหัวมาโดยตลอด  วันนึงเหมือนฟ้าเป็นใจ ทำให้บีหาคำตอบเจอ  คือ
เข้าไปดูข้อความที่คุยกะเมียเก่าซึ่งเฟสที่คุยไม่ใช่ของเอ  แต่เป็นของเพิ่ลเอ การสนทนา
เพิ่ลเอ =ไม่ต้องเสียใจยังไงปลาก็คือที่1ของเอ  เอบอกกับเค้าไว้ ส่วนคนนั้นก็แค่ทางผ่าน
เห็นแล้วเจ็บจื้ด และที่เจ็บกว่านั้นคือ ตอนที่เอเริ่มคุยกับบี เอกับปลายังไม่ได้เลิกกัน บีถามกับเอ ตรงๆว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเอเห็นบีเป็นแค่ทางผ่านหรอ เอ ตอบ  อืม แต่เรื่องมันก็ผ่านมาหลายปีแล้วมันเป็นอดีตไปแล้ว แต่ความรู้สึกบีตอนนั้นคือ ท้ออยากถอยไม่อยากอยู่กับเอแล้ว
บีอยากเลิกกับเอมาก  แต่เลิกไม่ได้เพราะบีรักเอมาก รักหรือโง่หลงจนลืมหูลืมตา บีจะทำยังไงดีถึงจะไปจากเอได้มันหลายเรื่องหลายอย่างท้อมากๆ แต่ตลอดเวลา3ปีที่อยู่ด้วยจนปัจจุบัน มีทั้งทุกและสุขแต่พอหลังจากที่ถาม เอเปลี่ยนไปดีขึ้นเอาใจใส่บีมากขึ้น  ต่างจากเมื่อก่อนที่ไม่เคยเอาใจใส่ไม่เคยสนใจ
แต่ความรู้สึกของบีตอนนี้ไม่รู้เฉยๆแล้ว  ไม่รู้สึกดีอะไรแล้ว แต่ตอนนี้บียังไปจากเอไม่ได้ บีควรจะทำยังไงดีค่ะ