ก่อนอื่นต้องแนะนำตัวก่อนว่า โดยส่วนตัวคนที่รู้จักกับเราแค่ผิวเผินจะมองว่าเราเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูด
แต่อันที่จริงเราเป็นพวกชอบพูดเรื่องสัพเพเหระอ่ะค่ะ เอาหัวข้อข่าวแปลกๆหรืออะไรที่น่าสนใจ ด้วยความที่เป็นคนไม่ค่อยมั่นใจด้วย กลัวว่าถ้าชวน
คนอื่นคุยแล้วเขาไม่ได้สนใจเรื่องแบบเดียวกับเราจะชวนให้เกิดบรรยากาศอึดอัดน่ะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราเห็นเด็กผู้หญิงรุ่นเราอ่ะค่ะอยู่คนนึง คือเธอเรียนพิเศษที่เดียวกับเราหลายที่ เรามักจะเห็นเธอขึ้นมารอเรียนก่อนใครบ่อยๆ
เวลากลับบ้านก็กลับคนเดียว//ซึ่งก็เป็นแบบเดียวกับเราเลยไปไหนมาไหนคนเดียวบ่อยๆ555
วันนี้เราไปเรียนพิเศษแล้วที่นั่งเรียนเป็นแบบคอมพิวเตอร์ ไปสแกนบัตรแล้วก็เข้าไปเรียนได้เลย ทีนี้เราได้ที่นั่งติดกันน่ะค่ะ โดยที่ที่นั่งถัดจากเราก็ไม่มีใคร
นั่งข้างแล้วนะคะ
(ช่วงตรงนี้อาจจะดูไร้สาระไร้แก่นสารไปบ้าง)
คือเรารู้สึกอ่ะค่ะ ว่าเธอหันมาทางเรา//แต่เราก็ไม่ได้หันหน้าไปจ๊ะเอ๋สบตาเค้านะ ไม่กล้า
หลายๆครั้งอ่ะค่ะ ที่เราสะกิดใจก็เพราะไม่ใช่เค้าหันไปมองใครอ่ะ เหมือนเค้ามองมาทางเครื่องเรา//เข้าข้างตัวเองอีกแล้ว
เวลานั่งเรียนแบบนี้มันจะมีมุมตลกๆตรงที่ว่า พอเราขยับตัวไปท่านึงแล้วเหมือนเขาทำตามเรา(ซึ่งมันอาจจะเป็นแค่ปฏิกริยาจิตวิทยาทั่วไปเหมือนเวลาคนจามแล้วจามติดต่อกันแบบนั้นก็ได้)
พูดตรงๆค่ะว่าเรากลัวเวลาทักคนแปลกหน้า เพราะเคยสมัยเด็กๆย้ายโรงเรียนไปแล้วไปขอเล่นกับเพื่อน ได้คำว่า "เผือก"กลับมาเต็มๆ//มันเลยเป็นอะไรที่ทำให้เราไม่กล้าชวนใครก่อน
อีกอย่างเราเป็นพวกหมีค่ะ ตัวใหญ่ๆแถมหน้าดุๆ แถมยังยิ้มยากเลยดูไม่เป็นมิตรเลย เราพยายามยิ้มแล้วแต่มันปวดแก้มปวดกรามทุกครั้งเลยเวลาฝืนยิ้ม เราเลยยิ้มเฉพาะเวลาที่อยากจะยิ้มจากใจจริงๆ แต่จริงๆเราเป็นพวกชอบแคร์ความรู้สึกคนอื่นน้ะ
พอหลังจากเรียนเสร็จ//เลิกเรียนเวลาเดียวกันอีก เราตัดสินใจจะทักเค้าค่ะ อย่างน้อยๆได้โบกมือก็ยังดี รีบไปหยิบถุงผ้าที่ใส่ของเตรียมจะไปหาเค้า
แต่จู่ๆความคิดมันก็แวบขึ้นมาว่า "ถ้ามีใครที่ไหนก็ไม่รู้จู่ๆมาขอทักอยากจะเป็นเพื่อน มันจะแปลกมั้ยนะ?"เหตุผลอะไรเราก็ไม่มีแค่เรารู้สึกอยากจะเป็นเพื่อนกับเค้าแค่นั้น
สุดท้ายก็ไม่ทันค่ะ เค้าขึ้นรถกลับบ้านไปแล้ว
ยังไงก็ตามขอคำชี้แนะด้วยเถอะนะคะ เรื่องนี้มันอาจจะดูงี่เง่าไร้สาระ อาจจะเป็นเรื่องง่ายๆสำหรับใครๆ แต่สำหรับเรานี่เป็นอะไรที่ทำให้ทำตัวไม่ถูกจริงๆค่ะ
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้นะคะ
ทำยังไงถึงจะได้เป็นเพื่อนกับคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อนคะ?
แต่อันที่จริงเราเป็นพวกชอบพูดเรื่องสัพเพเหระอ่ะค่ะ เอาหัวข้อข่าวแปลกๆหรืออะไรที่น่าสนใจ ด้วยความที่เป็นคนไม่ค่อยมั่นใจด้วย กลัวว่าถ้าชวน
คนอื่นคุยแล้วเขาไม่ได้สนใจเรื่องแบบเดียวกับเราจะชวนให้เกิดบรรยากาศอึดอัดน่ะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราเห็นเด็กผู้หญิงรุ่นเราอ่ะค่ะอยู่คนนึง คือเธอเรียนพิเศษที่เดียวกับเราหลายที่ เรามักจะเห็นเธอขึ้นมารอเรียนก่อนใครบ่อยๆ
เวลากลับบ้านก็กลับคนเดียว//ซึ่งก็เป็นแบบเดียวกับเราเลยไปไหนมาไหนคนเดียวบ่อยๆ555
วันนี้เราไปเรียนพิเศษแล้วที่นั่งเรียนเป็นแบบคอมพิวเตอร์ ไปสแกนบัตรแล้วก็เข้าไปเรียนได้เลย ทีนี้เราได้ที่นั่งติดกันน่ะค่ะ โดยที่ที่นั่งถัดจากเราก็ไม่มีใคร
นั่งข้างแล้วนะคะ
(ช่วงตรงนี้อาจจะดูไร้สาระไร้แก่นสารไปบ้าง)
คือเรารู้สึกอ่ะค่ะ ว่าเธอหันมาทางเรา//แต่เราก็ไม่ได้หันหน้าไปจ๊ะเอ๋สบตาเค้านะ ไม่กล้า
หลายๆครั้งอ่ะค่ะ ที่เราสะกิดใจก็เพราะไม่ใช่เค้าหันไปมองใครอ่ะ เหมือนเค้ามองมาทางเครื่องเรา//เข้าข้างตัวเองอีกแล้ว
เวลานั่งเรียนแบบนี้มันจะมีมุมตลกๆตรงที่ว่า พอเราขยับตัวไปท่านึงแล้วเหมือนเขาทำตามเรา(ซึ่งมันอาจจะเป็นแค่ปฏิกริยาจิตวิทยาทั่วไปเหมือนเวลาคนจามแล้วจามติดต่อกันแบบนั้นก็ได้)
พูดตรงๆค่ะว่าเรากลัวเวลาทักคนแปลกหน้า เพราะเคยสมัยเด็กๆย้ายโรงเรียนไปแล้วไปขอเล่นกับเพื่อน ได้คำว่า "เผือก"กลับมาเต็มๆ//มันเลยเป็นอะไรที่ทำให้เราไม่กล้าชวนใครก่อน
อีกอย่างเราเป็นพวกหมีค่ะ ตัวใหญ่ๆแถมหน้าดุๆ แถมยังยิ้มยากเลยดูไม่เป็นมิตรเลย เราพยายามยิ้มแล้วแต่มันปวดแก้มปวดกรามทุกครั้งเลยเวลาฝืนยิ้ม เราเลยยิ้มเฉพาะเวลาที่อยากจะยิ้มจากใจจริงๆ แต่จริงๆเราเป็นพวกชอบแคร์ความรู้สึกคนอื่นน้ะ
พอหลังจากเรียนเสร็จ//เลิกเรียนเวลาเดียวกันอีก เราตัดสินใจจะทักเค้าค่ะ อย่างน้อยๆได้โบกมือก็ยังดี รีบไปหยิบถุงผ้าที่ใส่ของเตรียมจะไปหาเค้า
แต่จู่ๆความคิดมันก็แวบขึ้นมาว่า "ถ้ามีใครที่ไหนก็ไม่รู้จู่ๆมาขอทักอยากจะเป็นเพื่อน มันจะแปลกมั้ยนะ?"เหตุผลอะไรเราก็ไม่มีแค่เรารู้สึกอยากจะเป็นเพื่อนกับเค้าแค่นั้น
สุดท้ายก็ไม่ทันค่ะ เค้าขึ้นรถกลับบ้านไปแล้ว
ยังไงก็ตามขอคำชี้แนะด้วยเถอะนะคะ เรื่องนี้มันอาจจะดูงี่เง่าไร้สาระ อาจจะเป็นเรื่องง่ายๆสำหรับใครๆ แต่สำหรับเรานี่เป็นอะไรที่ทำให้ทำตัวไม่ถูกจริงๆค่ะ
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้นะคะ