จขกท.ต้องดูแลคุณย่า อายุ 80 กว่าๆ ซึ่งท่านเปรียบเหมือนแม่แท้ๆ ของเราค่ะ
เมื่อท่านอายุเข้าเลขแปด อาการหลงลืมเริ่มมากขึ้น ซึ่งถ้าแค่นั้นเราก็เข้าใจ
แต่นิสัยก็เหมือนจะเปลี่ยนไปด้วย โมโหร้าย ด่าหยาบคาย และก็หวาดระแวงมากผิดปกติ
เราไม่รู้จะทำยังไง เพราะอยู่ดีๆ ก็เป็นแบบนี้ ยกตัวอย่าง
- บอกอะไรที่ไม่ตรงกับที่แกจำได้ จะไม่เชื่อ และหาว่าเราโกหก และเรื่องที่แกจำได้ มันไม่เคยเกิดขึ้นเลย ไม่รู้เอามาจากไหน
-ให้เงินไปใช้ จะเอาไปซ่อน เพื่ออะไรก็ไม่รู้ ปัญหาคือซ่อนแล้วจำไม่ได้ว่าซ่อนที่ไหน แล้วมาหาว่าเรายังไม่ได้ให้
เรื่องนี้เคยแก้ไขโดยให้เป็นสัปดาห์ แกก็ไม่ชอบอีก เพราะเหมือนมีเงินน้อย พอใกล้หมด ก็หาว่าเรายังไม่ให้อีกตามเคย
บอกให้จดก็ไม่ยอม จะจดให้ก็ไม่เชื่อที่เราจด โอ้ยปวดหัวว
-ให้เงินแม่ค้าแถวบ้านยืม ซึ่งเงินมีไม่พอ เอาจี้ทองไปจำนำให้ มาบอกให้รู้ตอนโดนโกงแล้ว เราต้องไปไถ่คืนให้
เราตัดปัญหาเอาทองมาเก็บเอง คุณย่าที่น่ารักแอบเอากุญแจตู้เก็บทองไปซ่อน แล้วก็ลืมไปเรียบร้อยว่าซ่อนไว้ไหน
-ชอบซื้อยา เหมือนเราชอบซื้อเครื่องสำอาง เข้าร้านขายยาเหมือนเซเว่น ซื้อมาแล้วใช้ครั้งเดียว ไม่หาย ออกไปซื้อใหม่ (ก็จะหายได้ไงใช้ครั้งเดียว)
ตอนที่ที่บ้านมียาแก้ปวด แก้คัน แก้ยอก แก้อักเสบแทบทุกยี่ห้อ เรื่องนี้ซิเรียสมาก เพราะมันอันตราย แต่บอกไปแกก็ไม่เชื่อเลย
แต่ย่าของเราค่อนข้างแข็งแรง (ในความคิดเรา) แกยังเดิน พูดคุยได้เป็นปกติ ซึ่งก็เป็นโชคดีของเรามาก เพราะเราต้องไปทำงาน
เราไม่อยากไม่แกอยู่คนเดียวเลย เกิดเป็นอะไรขึ้นมาใครจะช่วย แต่ไม่รู้จะทำยังไง จะจ้างคนมาดูแลก็สู้ค่าใช้จ่ายไม่ไหว
เมื่อวันนั้นมาถึง วันที่แกช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เราจะทำยังไง พอคิดถึงเรื่องนี้ ความหงุดหงิดจากอาการหลงลืมของแกก็หายเลย
มีใครต้องเจอแบบนี้บ้างมั้ยคะ จัดการชีวิตกันยังไง ตอนนี้เราขอแค่แกมีสุขภาพจิตที่ดีกว่านี้ก็ดีใจแล้ว
มีใครต้องดูแลคนแก่บ้างคะ มีวิธีรับมือกันยังไง
เมื่อท่านอายุเข้าเลขแปด อาการหลงลืมเริ่มมากขึ้น ซึ่งถ้าแค่นั้นเราก็เข้าใจ
แต่นิสัยก็เหมือนจะเปลี่ยนไปด้วย โมโหร้าย ด่าหยาบคาย และก็หวาดระแวงมากผิดปกติ
เราไม่รู้จะทำยังไง เพราะอยู่ดีๆ ก็เป็นแบบนี้ ยกตัวอย่าง
- บอกอะไรที่ไม่ตรงกับที่แกจำได้ จะไม่เชื่อ และหาว่าเราโกหก และเรื่องที่แกจำได้ มันไม่เคยเกิดขึ้นเลย ไม่รู้เอามาจากไหน
-ให้เงินไปใช้ จะเอาไปซ่อน เพื่ออะไรก็ไม่รู้ ปัญหาคือซ่อนแล้วจำไม่ได้ว่าซ่อนที่ไหน แล้วมาหาว่าเรายังไม่ได้ให้
เรื่องนี้เคยแก้ไขโดยให้เป็นสัปดาห์ แกก็ไม่ชอบอีก เพราะเหมือนมีเงินน้อย พอใกล้หมด ก็หาว่าเรายังไม่ให้อีกตามเคย
บอกให้จดก็ไม่ยอม จะจดให้ก็ไม่เชื่อที่เราจด โอ้ยปวดหัวว
-ให้เงินแม่ค้าแถวบ้านยืม ซึ่งเงินมีไม่พอ เอาจี้ทองไปจำนำให้ มาบอกให้รู้ตอนโดนโกงแล้ว เราต้องไปไถ่คืนให้
เราตัดปัญหาเอาทองมาเก็บเอง คุณย่าที่น่ารักแอบเอากุญแจตู้เก็บทองไปซ่อน แล้วก็ลืมไปเรียบร้อยว่าซ่อนไว้ไหน
-ชอบซื้อยา เหมือนเราชอบซื้อเครื่องสำอาง เข้าร้านขายยาเหมือนเซเว่น ซื้อมาแล้วใช้ครั้งเดียว ไม่หาย ออกไปซื้อใหม่ (ก็จะหายได้ไงใช้ครั้งเดียว)
ตอนที่ที่บ้านมียาแก้ปวด แก้คัน แก้ยอก แก้อักเสบแทบทุกยี่ห้อ เรื่องนี้ซิเรียสมาก เพราะมันอันตราย แต่บอกไปแกก็ไม่เชื่อเลย
แต่ย่าของเราค่อนข้างแข็งแรง (ในความคิดเรา) แกยังเดิน พูดคุยได้เป็นปกติ ซึ่งก็เป็นโชคดีของเรามาก เพราะเราต้องไปทำงาน
เราไม่อยากไม่แกอยู่คนเดียวเลย เกิดเป็นอะไรขึ้นมาใครจะช่วย แต่ไม่รู้จะทำยังไง จะจ้างคนมาดูแลก็สู้ค่าใช้จ่ายไม่ไหว
เมื่อวันนั้นมาถึง วันที่แกช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เราจะทำยังไง พอคิดถึงเรื่องนี้ ความหงุดหงิดจากอาการหลงลืมของแกก็หายเลย
มีใครต้องเจอแบบนี้บ้างมั้ยคะ จัดการชีวิตกันยังไง ตอนนี้เราขอแค่แกมีสุขภาพจิตที่ดีกว่านี้ก็ดีใจแล้ว