สวัสดีครับนี่เป็นกระทู้แรกในพันทิปถ้าแท็กผิดขออภัยด้วยครับ เนื้อหาอาจยาวสักนิดแต่อยากได้ลองอ่านกันครับ
ขอเกริ่นก่อนครับว่าผมกับแฟน(ยังไม่ได้บอกเลิก)รู้จักกันมาตั้งแต่สมัย ม.3 แต่อยู่คนละ รร. กัน โดยเธอเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเพื่อนร่วมห้องผมครับ โดยได้รู้จักกันทางโทรศัพท์ โดยเธอพึ่งอกหักมาและผมก็ยังไม่เคยมีแฟน ผมจึงว่าจะลองคบเพื่อศึกษากันดูครับ
เข้าเรื่องเลย หลังจากติดต่อกันมาราวๆ 1 เดือน ความรู้สึกผมก็เปลี่ยนไป กลายเป็นว่าผมรักเธอเข้าแล้ว ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้ากันเลย ช่วงใกล้ๆสอบปิดเทอม ผมกับเธอได้นัดเจอกันครั้งแรก เธออาศัยอยู่กับตายายที่หนองจอกครับ ส่วนผมอยู่หนามแดง ไกลพอควรเลยครับ เรานัดเจอกันที่บางนาครับ ครั้งแรกที่เห็นเธอ เธอเป็นผู้หญิงที่สูง 180 ซม. หุ่นสมส่วน ผิวคล้ำ หน้ายาว ตาชั้นเดียว โดยรวมก็ไม่สวยมากแต่ผมเป็นผู้ชายสูง 174 ตัวท้วมๆ(แต่คนชอบเรียกผมอ้วน)ผิวค่อนข้างขาว หน้าตาธรรมดาครับ ผมดีใจมากที่เธอไม่มีท่าทีรังเกียจและผมก็ไม่รังเกียจเธอเลย จากนั้นเราได้นั่งแท็กซี่เพื่อไปเที่ยวกันผมได้มอบช็อกโกแลตซึ่งเป็นของโปรดเธอแก่เธอ เธอได้ป้อนช็อกโกแลตให้ผม เป็นครั้งแรกที่มีผู้หญิงคนอื่นมาป้อนผม นอกจากแม่ผม ผมเขินมากไม่กล้ากินแต่ก็ยอมจนได้ หลังจากเที่ยวเสร็จและเธอได้ไปที่บ้านผมและเราได้มีอะไรกันเป็นครั้งแรก แบบปลอดภัยนะครับเพราะที่บ้านผมมีCondomจากที่โรงเรียนแจกมาอันนึงตอนรนรงค์ต้านท้องก่อนวัย และเราได้ไปมาหาสู่กันเดือนละครั้งเพื่อเที่ยวและแบ่งปันความสุขแต่เราใช้แค่HandsและMouthแค่นั้น จนกระทั่งปิดเทอมใหญ่ผมก็ไปทำงานโรงกลึง โดยปกติผมทำเฉพาะเสาร์-อาทิตย์มาตั้งแต่ ป.6 แล้ว เป็นรายได้เสริม เพื่อเก็บเงิน และเราได้ไปเที่ยวสงกรานต์ครั้งแรกด้วยกัน กับลูกพี่ลูกน้องเธอซึ่งก็คือเพื่อนร่วมห้องผมกับเพื่อนอีก 2-3 คนเป็นและเป็นครั้งเดียวที่ได้เที่ยวสงกรานต์ด้วยกัน และเราก็ติดต่อกันเรื่อยๆเกี่ยวกับการเรียนต่อ ว่าจะต่อสาย ปวช. หรือ ม.4 ดี เราทั้งคู่เลือกเรียน ปวช. แต่คนละสถาบันครับ ผมเรียนสถาบันนึงใกล้ๆหนามแดง ส่วนเธอย้ายจากหนองจอกไปอยู่กับพ่อแม่แถวๆ ม.ศรีปธุม ครับ และได้ศึกษาที่สถาบันนึงติดกับห้างพันทิป แล้วเรา 2 คนก็ได้ไปหาพ่อแม่ของกันและกันเพื่อแนะนำตัว พ่อแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเรียกได้ว่าเป็นแฟนแบบเต็มขั้นแล้วครับ ทั้งมีแหวนแทนใจกัน มีของขวัญให้กัน วันเกิดเธอผมก็ไป แต่วันเกิผมเธอไม่มาผมก็ไม่ถือเพราะว่าเธอไม่ว่าง ทุกอย่างดูไปได้สวย จนกระทั่ง เทอม 2 ที่เธอต้องออกฝึกงานเป็น นศ.ทวิภาคีตามร้านสะดวกซื่อชื่อดังแถวๆนั้น เธอก็เริ่มเปลี่ยนไป เริ่มจากการไปขึ้นสถานะFacebookกับคนอื่น และบอกผมว่าแค่ขึ้นแกล้งคู่อริเฉยๆ อ้อ!! ผมลืมบอก เธอเป็นคนเรียนเก่งมาก 4.00 เลยแหละ เป็นคนตรงไปตรงมามากๆ ไม่ชอบให้ใครมาขัดใจ และเฟรนลี่มากๆ เพื่อนเยอะอาจารย์เอ็นดูแต่คนไม่ชอบก็เยอะ ผมเลยไม่คิดอะไรมาก แต่แล้วเวลาที่เคยมีให้กันก็น้อยลงไปเรื่อย จนผมน้อยใจ ผมเป็นคนขี้น้อยใจมากๆ อะไรที่น้อยลงไปผมรู้สึกทันที ผมจึงพูดประชดใส่เธอบ้างด้วยอารมณ์หึง+คิดมาก แต่เธอกลับไม่รู้สึกเลย จนกระทั่งผมถูกบอกเลิกโดยเธอให้สาเหตุว่า งานเยอะไม่มีเวลาให้ผม ขอให้ผ่านฝึกงานก่อนเธอจะกลับมา ผมก็เลยยอมเธอเพราะคงไม่มีทางเลือก และแล้วผมก็ได้รู้ว่าเธอและคนที่เธอบอกขึ้นสถานะเล่นๆนั้นคบกันตั้งแต่วันที่ขึ้นสถานะแล้ว แถมคนที่ขึ้นสถานะนั้นเป็นคนที่ศึกษาอยู่ห้องเดียวกับเธอ แถมเป็นเพื่อนเก่าของเพื่อนร่วมห้องอีกคนของผมด้วย ผมจึงถือโอกาสถามประวัติของหมอนั่นไว้เผื่อไว้ก่อน ความรู้สึกอกหัก+โดนหลอกมันเจ็บมาก แต่ก่อนหัวเราะคนที่เป็น แต่พอเจอเองมันปวดมากๆ ไม่อยากทำอะไร อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากเจอใคร แล้วผมก็โดนบล็อกเฟสเพราะไปป่วนเฟสเธอ ผมจึงต้องใช้อีกเฟสไปส่องความเคลื่อนไหวเธอตลอดโดยบางวันก็โทรไปบ้าง แต่เธอก็ได้แต่ตัดสาย และก็ไม่รับเลย แต่ไม่เคยปิดเครื่องหนี เป็นช่วงที่ทรมาณมากๆ น้ำหนักลดไปเกือบ 10 โล แต่ก็ไม่เป็นความต่างเพราะผมเป็นคนกระดูกและรูปร่างใหญ่อยู่แล้ว ผมก็พยายามลืมนะครับแต่ไม่เคยลืมได้ หรือบางทีลืมไปแล้ว คืนนั้นกลับฝันถึง หรือแม้แต่คบคนใหม่ ความรู้สึกผมไม่เหมือนที่มีให้เธอ ผมไม่เคยมีอะไรกับใครเลยนอกจากเธอที่เป็นคนแรกและคนเดียว ผมคบใครไม่ถึงเดือนหรอกครับคนที่ีผมคบก็ต้องบอกเลิกเพราะผมไม่บอกเลิกใครก่อน เวลาผ่านไป จนเกือบจบ ปวช.3 เป็นช่วงที่ผมคลั่งบิ๊กไบค์และได้ CBR มาขับ เธอก็ได้โทรมาหาผม ผมดีใจมากที่เธอบอกว่าเลิกกับคนนั้นแล้วและอยากกลับมาหาผม ผมก็ไม่รังเกียจเพราะผมให้สัญญาว่าจะรอเธอ ผมเป็นคนรักษาคำพูด ทุกอย่างเหมือนจะดีแต่แล้ว เธอมาแนวขอเงินผมไปดัดฟัน ซื้อนู่นซื้อนี่ ผมหมดเกือบ 10000 แต่ก็รู้ว่าเธอหลอกแต่ก็ยังยอมไม่พูดไม่จาอะไร และเธอก็หายไป แบบไม่ลา อีกครั้ง เริ่มจากไม่ค่อยคุย ไม่มีเวลา แต่คราวนี้ไม่บอกเลิก แต่หายไปเลย โทรไม่รับกับตัดสายอีกครั้ง คราวนี้ผมเจ็บอีกแล้ว และผมไม่คบใครอีกเลย จนขึ้น ปวส.1 ผมได้เข้ากลุ่ม CBR และเธอได้กลับมาหาผมอีกครั้ง แต่ผมก็ยังให้โอกาสเธอกลับมา คราวนี้ผมพาเธอเข้าสู่โลกชาวบิ๊กไบค์โดยเธอกลายเป็นคนคลั่งบิ๊กไบค์ไปเลย โดยช่วงนั้นเธอขอเงินผมไปทำนู่นทำนี่ ซื้อทอง หรือแม้แต่ช่วยเรื่องหนี้สินทางบ้าน แต่ผมก็ยังให้ทั้งๆที่รู้ หมดไปเกือบ 20000 และแล้วเธอได้แยกตัวออกจากกลุ่มผมและไปกลุ่มที่CCใหญ่กว่า โดยที่ยังบอกผมว่าผมยังเป็นแฟนเธอ แต่ยังบล็อกเฟสผมอยู่แต่ผมก็ยังเอาอีกเฟสไปส่องอยู่ ว่าเธอไปขึ้นสถานะกับใครบ้าง เธอเปลี่ยนไปมากกลายเป็นสาวเปรี้ยวคลั่งบิ๊กไบค์กว่าผมซะอีก เธอกลายเป็นที่รู้จักของกลุ่ม และมีเพื่อนๆที่ขี่บิ๊กไบค์มากมายที่รู้จักเธอผมว่านะเพราะยอดไลค์ในเฟสเธอเป็นร้อย ล่าสุดเมื่อ15กุมภาพันธ์ที่ผ่านผ่านมาผมขับรถโดนชนอาการสาหัสแต่คนที่ผมโทรบอกหลังจากพ่อแม่คือเธอ และเธอก็บอกว่าจะรีบมาดูอาการ จนผมออกจากโรงพยาบาลบมาพักที่บ้านเธอก็ยังไม่เคยมาเลยสักครั้งแม้แต่โทร ตอนนี้ผ่านมา 2 เดือนแล้วหลังจากรถโดนชน เธอไม่เคยติดต่อมาเลย แต่ผมยังไม่เคยลืมเธอ ลบเธอออกยังไงก็ไม่ได้ บางวันนอนก็ยังฝันขึ้นมาให้เจ็บปวด และผมก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงเธอ ปัจจุบันผมอยู่ ปวส.1 ผมรู้จักเธอมา ตั้งแต่ ม.3 เป็นเวลาที่ยาวนานมากๆที่รู้จักกันมา ทุกวันนี้ผมก็ใช้ชีวิตรอไปเรื่อยๆโดยเป้าหมายคือบิ๊กไบค์คันใหม่ เพราะคันเก่าพึ่งโดนชนพังไป ก็อยากจะลืมนะครับ แต่ก็อดใจไม่ได้ซักที
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านกระทู้ของผู้ชายธรรมดาคนนึงนะครับ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ
ผมเป็นของตายที่ลืมเธอไม่ได้
ขอเกริ่นก่อนครับว่าผมกับแฟน(ยังไม่ได้บอกเลิก)รู้จักกันมาตั้งแต่สมัย ม.3 แต่อยู่คนละ รร. กัน โดยเธอเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเพื่อนร่วมห้องผมครับ โดยได้รู้จักกันทางโทรศัพท์ โดยเธอพึ่งอกหักมาและผมก็ยังไม่เคยมีแฟน ผมจึงว่าจะลองคบเพื่อศึกษากันดูครับ
เข้าเรื่องเลย หลังจากติดต่อกันมาราวๆ 1 เดือน ความรู้สึกผมก็เปลี่ยนไป กลายเป็นว่าผมรักเธอเข้าแล้ว ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้ากันเลย ช่วงใกล้ๆสอบปิดเทอม ผมกับเธอได้นัดเจอกันครั้งแรก เธออาศัยอยู่กับตายายที่หนองจอกครับ ส่วนผมอยู่หนามแดง ไกลพอควรเลยครับ เรานัดเจอกันที่บางนาครับ ครั้งแรกที่เห็นเธอ เธอเป็นผู้หญิงที่สูง 180 ซม. หุ่นสมส่วน ผิวคล้ำ หน้ายาว ตาชั้นเดียว โดยรวมก็ไม่สวยมากแต่ผมเป็นผู้ชายสูง 174 ตัวท้วมๆ(แต่คนชอบเรียกผมอ้วน)ผิวค่อนข้างขาว หน้าตาธรรมดาครับ ผมดีใจมากที่เธอไม่มีท่าทีรังเกียจและผมก็ไม่รังเกียจเธอเลย จากนั้นเราได้นั่งแท็กซี่เพื่อไปเที่ยวกันผมได้มอบช็อกโกแลตซึ่งเป็นของโปรดเธอแก่เธอ เธอได้ป้อนช็อกโกแลตให้ผม เป็นครั้งแรกที่มีผู้หญิงคนอื่นมาป้อนผม นอกจากแม่ผม ผมเขินมากไม่กล้ากินแต่ก็ยอมจนได้ หลังจากเที่ยวเสร็จและเธอได้ไปที่บ้านผมและเราได้มีอะไรกันเป็นครั้งแรก แบบปลอดภัยนะครับเพราะที่บ้านผมมีCondomจากที่โรงเรียนแจกมาอันนึงตอนรนรงค์ต้านท้องก่อนวัย และเราได้ไปมาหาสู่กันเดือนละครั้งเพื่อเที่ยวและแบ่งปันความสุขแต่เราใช้แค่HandsและMouthแค่นั้น จนกระทั่งปิดเทอมใหญ่ผมก็ไปทำงานโรงกลึง โดยปกติผมทำเฉพาะเสาร์-อาทิตย์มาตั้งแต่ ป.6 แล้ว เป็นรายได้เสริม เพื่อเก็บเงิน และเราได้ไปเที่ยวสงกรานต์ครั้งแรกด้วยกัน กับลูกพี่ลูกน้องเธอซึ่งก็คือเพื่อนร่วมห้องผมกับเพื่อนอีก 2-3 คนเป็นและเป็นครั้งเดียวที่ได้เที่ยวสงกรานต์ด้วยกัน และเราก็ติดต่อกันเรื่อยๆเกี่ยวกับการเรียนต่อ ว่าจะต่อสาย ปวช. หรือ ม.4 ดี เราทั้งคู่เลือกเรียน ปวช. แต่คนละสถาบันครับ ผมเรียนสถาบันนึงใกล้ๆหนามแดง ส่วนเธอย้ายจากหนองจอกไปอยู่กับพ่อแม่แถวๆ ม.ศรีปธุม ครับ และได้ศึกษาที่สถาบันนึงติดกับห้างพันทิป แล้วเรา 2 คนก็ได้ไปหาพ่อแม่ของกันและกันเพื่อแนะนำตัว พ่อแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเรียกได้ว่าเป็นแฟนแบบเต็มขั้นแล้วครับ ทั้งมีแหวนแทนใจกัน มีของขวัญให้กัน วันเกิดเธอผมก็ไป แต่วันเกิผมเธอไม่มาผมก็ไม่ถือเพราะว่าเธอไม่ว่าง ทุกอย่างดูไปได้สวย จนกระทั่ง เทอม 2 ที่เธอต้องออกฝึกงานเป็น นศ.ทวิภาคีตามร้านสะดวกซื่อชื่อดังแถวๆนั้น เธอก็เริ่มเปลี่ยนไป เริ่มจากการไปขึ้นสถานะFacebookกับคนอื่น และบอกผมว่าแค่ขึ้นแกล้งคู่อริเฉยๆ อ้อ!! ผมลืมบอก เธอเป็นคนเรียนเก่งมาก 4.00 เลยแหละ เป็นคนตรงไปตรงมามากๆ ไม่ชอบให้ใครมาขัดใจ และเฟรนลี่มากๆ เพื่อนเยอะอาจารย์เอ็นดูแต่คนไม่ชอบก็เยอะ ผมเลยไม่คิดอะไรมาก แต่แล้วเวลาที่เคยมีให้กันก็น้อยลงไปเรื่อย จนผมน้อยใจ ผมเป็นคนขี้น้อยใจมากๆ อะไรที่น้อยลงไปผมรู้สึกทันที ผมจึงพูดประชดใส่เธอบ้างด้วยอารมณ์หึง+คิดมาก แต่เธอกลับไม่รู้สึกเลย จนกระทั่งผมถูกบอกเลิกโดยเธอให้สาเหตุว่า งานเยอะไม่มีเวลาให้ผม ขอให้ผ่านฝึกงานก่อนเธอจะกลับมา ผมก็เลยยอมเธอเพราะคงไม่มีทางเลือก และแล้วผมก็ได้รู้ว่าเธอและคนที่เธอบอกขึ้นสถานะเล่นๆนั้นคบกันตั้งแต่วันที่ขึ้นสถานะแล้ว แถมคนที่ขึ้นสถานะนั้นเป็นคนที่ศึกษาอยู่ห้องเดียวกับเธอ แถมเป็นเพื่อนเก่าของเพื่อนร่วมห้องอีกคนของผมด้วย ผมจึงถือโอกาสถามประวัติของหมอนั่นไว้เผื่อไว้ก่อน ความรู้สึกอกหัก+โดนหลอกมันเจ็บมาก แต่ก่อนหัวเราะคนที่เป็น แต่พอเจอเองมันปวดมากๆ ไม่อยากทำอะไร อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากเจอใคร แล้วผมก็โดนบล็อกเฟสเพราะไปป่วนเฟสเธอ ผมจึงต้องใช้อีกเฟสไปส่องความเคลื่อนไหวเธอตลอดโดยบางวันก็โทรไปบ้าง แต่เธอก็ได้แต่ตัดสาย และก็ไม่รับเลย แต่ไม่เคยปิดเครื่องหนี เป็นช่วงที่ทรมาณมากๆ น้ำหนักลดไปเกือบ 10 โล แต่ก็ไม่เป็นความต่างเพราะผมเป็นคนกระดูกและรูปร่างใหญ่อยู่แล้ว ผมก็พยายามลืมนะครับแต่ไม่เคยลืมได้ หรือบางทีลืมไปแล้ว คืนนั้นกลับฝันถึง หรือแม้แต่คบคนใหม่ ความรู้สึกผมไม่เหมือนที่มีให้เธอ ผมไม่เคยมีอะไรกับใครเลยนอกจากเธอที่เป็นคนแรกและคนเดียว ผมคบใครไม่ถึงเดือนหรอกครับคนที่ีผมคบก็ต้องบอกเลิกเพราะผมไม่บอกเลิกใครก่อน เวลาผ่านไป จนเกือบจบ ปวช.3 เป็นช่วงที่ผมคลั่งบิ๊กไบค์และได้ CBR มาขับ เธอก็ได้โทรมาหาผม ผมดีใจมากที่เธอบอกว่าเลิกกับคนนั้นแล้วและอยากกลับมาหาผม ผมก็ไม่รังเกียจเพราะผมให้สัญญาว่าจะรอเธอ ผมเป็นคนรักษาคำพูด ทุกอย่างเหมือนจะดีแต่แล้ว เธอมาแนวขอเงินผมไปดัดฟัน ซื้อนู่นซื้อนี่ ผมหมดเกือบ 10000 แต่ก็รู้ว่าเธอหลอกแต่ก็ยังยอมไม่พูดไม่จาอะไร และเธอก็หายไป แบบไม่ลา อีกครั้ง เริ่มจากไม่ค่อยคุย ไม่มีเวลา แต่คราวนี้ไม่บอกเลิก แต่หายไปเลย โทรไม่รับกับตัดสายอีกครั้ง คราวนี้ผมเจ็บอีกแล้ว และผมไม่คบใครอีกเลย จนขึ้น ปวส.1 ผมได้เข้ากลุ่ม CBR และเธอได้กลับมาหาผมอีกครั้ง แต่ผมก็ยังให้โอกาสเธอกลับมา คราวนี้ผมพาเธอเข้าสู่โลกชาวบิ๊กไบค์โดยเธอกลายเป็นคนคลั่งบิ๊กไบค์ไปเลย โดยช่วงนั้นเธอขอเงินผมไปทำนู่นทำนี่ ซื้อทอง หรือแม้แต่ช่วยเรื่องหนี้สินทางบ้าน แต่ผมก็ยังให้ทั้งๆที่รู้ หมดไปเกือบ 20000 และแล้วเธอได้แยกตัวออกจากกลุ่มผมและไปกลุ่มที่CCใหญ่กว่า โดยที่ยังบอกผมว่าผมยังเป็นแฟนเธอ แต่ยังบล็อกเฟสผมอยู่แต่ผมก็ยังเอาอีกเฟสไปส่องอยู่ ว่าเธอไปขึ้นสถานะกับใครบ้าง เธอเปลี่ยนไปมากกลายเป็นสาวเปรี้ยวคลั่งบิ๊กไบค์กว่าผมซะอีก เธอกลายเป็นที่รู้จักของกลุ่ม และมีเพื่อนๆที่ขี่บิ๊กไบค์มากมายที่รู้จักเธอผมว่านะเพราะยอดไลค์ในเฟสเธอเป็นร้อย ล่าสุดเมื่อ15กุมภาพันธ์ที่ผ่านผ่านมาผมขับรถโดนชนอาการสาหัสแต่คนที่ผมโทรบอกหลังจากพ่อแม่คือเธอ และเธอก็บอกว่าจะรีบมาดูอาการ จนผมออกจากโรงพยาบาลบมาพักที่บ้านเธอก็ยังไม่เคยมาเลยสักครั้งแม้แต่โทร ตอนนี้ผ่านมา 2 เดือนแล้วหลังจากรถโดนชน เธอไม่เคยติดต่อมาเลย แต่ผมยังไม่เคยลืมเธอ ลบเธอออกยังไงก็ไม่ได้ บางวันนอนก็ยังฝันขึ้นมาให้เจ็บปวด และผมก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงเธอ ปัจจุบันผมอยู่ ปวส.1 ผมรู้จักเธอมา ตั้งแต่ ม.3 เป็นเวลาที่ยาวนานมากๆที่รู้จักกันมา ทุกวันนี้ผมก็ใช้ชีวิตรอไปเรื่อยๆโดยเป้าหมายคือบิ๊กไบค์คันใหม่ เพราะคันเก่าพึ่งโดนชนพังไป ก็อยากจะลืมนะครับ แต่ก็อดใจไม่ได้ซักที
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านกระทู้ของผู้ชายธรรมดาคนนึงนะครับ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ