ตอนนี้ห่างกับแฟนมาได้เดือนนึงแล้วค่ะ
ก่อนหน้านี้แฟนเป็นฝ่ายมาจีบค่ะ เค้าเป็นรุ่นน้องตอนมาจีบใหม่ๆ เค้าอยู่ปี1เอง เราอยู่ปี4 (แอบปีนเกรียวนะเนี่ย) ตอนนั้นเรายังไม่คิดอะไรค่ะ
เพราะคิดว่าเด็กเกินไป แล้วตอนนั้นเราก็มีคนคุยอยู่ด้วย แต่ไม่มีแฟนนะคะ เค้าพยายามมาก เพราะตอนนั้นเราเทใจให้คนที่คุยอยู่ด้วยมากๆ
แล้วก็ถึงวันที่เค้าต้องการให้เราเลือกสักคน เพราะเค้าก็อยากชัดเจนกะเรา ตอนนั้นเราคุยกันมาหลายเดือนแล้วอ่ะค่ะ เลยรู้สึกผูกพันธ์กับเค้า ส่วนคนที่คุยด้วยที่บอกว่าเทใจให้มากกว่าคนนั้นเค้าคุยหลายคนเป็นคนเจ้าชู้ ชอบทำเราเสียใจ เราเลยเลือกคุยกะรุ่นน้องคนนี้คนเดียว
ตอนแรกที่คุยกัน ก็ยังไม่ได้คิดว่าจะจริงจังขนาดคบนะคะ เผื่อใจไว้เลยแหละ แต่พอเวลานานเข้า เราไปไหนมาไหนด้วยกัน กินข้าว ดูหนัง นั่งทำงานที่อาจารย์สั่งด้วยกัน ก็สนิทกันมากขึ้น ใกล้ชิดกันมากขึ้นค่ะ เรารู้สึกสบายใจที่ได้อยู่ใกล้ๆคนนี้อย่างบอกไม่ถูก
แล้วก็มีช่วงห่างกัน คือปี4ขึ้นปี5 (สาขาเราเรียน5ปีนะ) ต้องไปฝึกงาน เราเลือกฝึกงานที่กทม. ห่างกัน 2-3เดือน ไม่ได้เจอกันเลย เค้าก็สม่ำเสมอ คอยคุยกัน
แชทหาตลอด เราก็จะชอบหงุดหงิดใส่ คือฝึกงานมาเหนื่อยไงคะ แต่เค้าพยายามมาก เรานอยก็มาถามเพื่อนเราที่ฝึกงานที่เดียวกัน ถามว่าเราเป็นอะไร? ฝากดูแลเราด้วย คือก่อนหน้าฝึกงาน ตอนเค้าจีบเราใหม่ๆ เค้าก็จะชอบไปปรึกษาเพื่อนสนิทเราทุกคนเลย ว่าเราชอบอะไรไม่ชอบอะไร คือพยายามมากอ่ะค่ะ
พอหลังกลับมาจากฝึกงาน ก็นัดกันมาเจอกันครั้งแรกในรอบ3เดือน โหยยย ตอนที่เห็นหน้าเค้าครั้งแรกคือ โครตคิดถึง ใจให้เค้าไป100แล้วอ่ะค่ะ
แล้วเราก็คบกันวันนั้นเลย
หลังจากที่คบกัน เราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันมากขึ้น แต่เราเป็นคนเอาแต่ใจ จะชอบงอล ชอบนอยไงคะ เค้าก็จะมีกิจกรรมส่วนตัว อย่างเล่นบาส ทุกเย็น ไปหาเพื่อนบ้าง ไรงี้
มีบางทีที่เค้ามีงานที่ต้องทำส่งอาจารย์ แต่เค้าก็ไปเล่นบาสกลับมาดึกดื่น เราก็เป็นห่วง เลยบ่นๆ
แล้วเค้าจะชอบถามว่า ขอตัดผมทรงสกินเฮดได้มั้ย เราไม่ชอบไงคะ เลยบอกว่ามันสั้นไป เค้าก็ตัดทรงที่เราอยากให้ตัด
เวลาเรานอยเค้า งอลเค้า เค้าก็งาง้อถึงข้างล่างหอเลยค่ะ บางทีเราน้อยใจเค้ามากๆ เค้าก็มาง้อเราทั้งน้ำตา เสียใจที่ดูแลเราไม่ดี เราแค่เห็นเค้ามาหานะคะดีใจจนลืมไปแล้วว่าโกรธรึงอลอะไร
แล้วเวลางอลรึน้อยใจ จะชอบหลุดปากบอกเลิกเค้า จริงๆทุกครั้งที่บอก เราแค่อยากลองใจว่าเค้าจะอยากรักษาเราไว้แค่ไหนไงคะ เค้าก็บอกว่า อยากพูดแบบนี้อีกนะ... มีบางครั้ง เค้าเห้นเราน้อยใจมากๆ เค้าจะบอกว่า "ตัวเองงอลเค้า ตัวเองจะไปไกลเค้าก็ได้ แต่เค้าจะไม่ไปไหนหรอก เค้าจะยืนอยู่ที่เดิมตรงนี้แหละ" แล้วเกือบทุกครั้งที่เรางอลเค้า เค้าจะนอยตัวเค้าเอง จนเราต้องง้อเค้าเองอ่ะค่ะ เพราะเราแคร์ความรู้สึกเค้า
ทุกครั้งที่คุยกัน จะบอกรักกัน เราจะบอกเค้าทุกครั้งที่รู้สึกรัก เพราะไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ถึงเมื่อไหร่ ทุกครั้งที่บอกว่า "เค้ารักตัวเองนะ" เค้าจะบอกเรากลับมาว่า "เค้ารักตัวเองมากกว่าที่ตัวเองคิดอีก"
แค่นั้นมันทำให้เรามั่นใจเลยค่ะ ว่าเค้าคนนี้จะไม่มีวันทิ้งเราไปไหนแน่นอน ^^
จนวันนึง เราสองคนต่างเหนื่อยกับงานที่อาจารย์สั่ง เค้าขึ้นปี2 เราอยู่ปี5ต้องทำTHESISเพื่อจบ เราก็ไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน แค่เวลาไปกินข้าวด้วยกันยังไม่มีเลย เราก้เลยน้อยใจเค้า
คืนนั้น เค้าไปเล่นบาสกลับดึก เราโกรธมาก เพราะงานเค้าก้มีที่ต้องทำส่ง แล้วไปเล่นบาสยังไปได้ แค่ไปกินข้าวกับเรามื้อเดียว ทำไม่ได้ (งี่เง่าจริงเราเนี่ยTT)
เราเลยโทรไปวีนเค้า ร้องไห้งอแงหนักมาก กดดันให้เค้าบอกเลิกเรา คือคืนนั้น ถ้าเค้ามาง้อเราที่หอ เราจะกอดเค้าไว้แล้วบอกว่า "อย่าทิ้งเค้าไปไหนเลยนะ"
แต่เค้าก็ไม่มา TT เราก็ไปหาเค้าไม่ได้ ต้องทำTHESIS
จนคืนต่อมา เราไปง้อเค้าที่หอเค้า เค้าก็บอกกลับมาว่า ถ้าฝืนคบต่อก็จะทำให้เราเสียใจ งอแงอีก แค่นั้นแหละค่ะ ร้องไห้เลย เค้าไม่ยอมจับมือเราเหมือนก่อน เราง้อนานมากแล้วก้ไม่สำเร็จค่ะ
เราอยู่แทบไม่ไหว อีก2วันเลยไปง้อใหม่ ก่อนง้อเราให้เพื่อนสนิทเราไปถามเค้าก่อนว่า ยังรักเราอยู่มั้ย ถ้ารักกลับมาได้มั้ย???
เค้าตอบในแชทที่คุยกะเพื่อนเราว่า.... ยังรักอยู่ แต่ไม่เหมือนเดิมแล้ว เป็นห่วงมากกว่า ไม่อยากทำให้เสียใจ เราเอาแต่ใจ ห้ามไม่ให้เล่นบาส ห้ามไม่ให้ตัดผม... บลาบลาบลา คือทุกอย่างที่เราเคยคิดว่าหวังดี เค้าเก็บมาคิดมากหมดเลยอ่ะค่ะ คือเรารู้แบบนั้นก็รู้สึกผิดมาก โกรธตัวเองมากๆ และเสียใจที่ก่อนหน้านั้น เราไม่ได้คุยกันแบบเปิดใจเลย ว่าชอบอะไร ไม่ชอบอะไร เค้าตอบเพื่อนมาแบบนี้ก็เข้าใจเค้ามากขึ้นอ่ะค่ะ
เราเลยไปง้อรอบที่2 คราวนี้ไปดักรอที่ข้างสนามบาสเลย เราวิ่งไปหาเค้า แว๊บแรกที่เค้าเห็นเรา เค้ายิ้มดีใจนะคะ หลังจากตั้งสติได้เค้าก็แคร่งเคลียดเหมือนเดิม เราขอโอกาส ขอแก้ตัว เค้าก็ไม่ให้ค่ะTT
หลังจากวันนั้น เราก็ใช้ชีวิตแบบทมานมาก เดินไปตรงไหน ผ่านร้านไหนที่เคยไปด้วยกัน เคยเดินจับมือกัน โหยยย น้ำตามันมาเลยค่ะ ไม่ไหวมากค่ะตอนนี้
แล้วเราต้องทำTHESISจบด้วย ใจไม่อยู่กะTHESISเลยค่ะ คิดถึงแต่เค้า อยากให้เค้ากลับมา อยากแก้ตัว เพราะที่เค้าไป คือเป็นเพราะเราทั้งหมดTT
จนวันนี้เค้าก้ยังไม่ให้โอกาสเรานะคะ พยายามทำใจแล้ว แต่ยังไม่ได้ ระยะเวลาที่เค้าจีบเรา 1ปี ระยะเวลาที่คบกัน 9เดือนค่ะ และอีก1เดือนก็จะครบรอบ1ปีแล้ว
เราเลยคิดว่า ถ้าถึงวันเกิดเค้าเดือนเมษานี้แหละ จะให้ของขวัญเค้าที่เราทำเอง จะบอกเค้าว่าเราจะรอเค้ากลับมา ไม่ว่าจะนานแค่ไหน
พอให้ของขวัญเสร็จ ตั้งใจจะบล๊อคเฟสบุ๊คเค้าเลยค่ะ คือรับไม่ได้ถ้าวันไหนเค้ามีคนใหม่เข้ามา เลยเลิกติดต่อกันสักพักดีกว่า
คือถ้าเราเป็นเนื้อคู่กันจริงๆ คิดว่าเค้าคงหาเราได้ไม่ยาก เพราะเราเรียนสาขาเดียวกัน เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน เพื่อนในเฟสก็รู้จักกัน และเราก็ใช้เบอร์เดิม เค้าคงตามหาเราได้ค่ะ
เราจะรอเค้า จะอยู่ที่เดิม แต่เปิดโอกาสให้เค้าเรียนรู้คนใหม่ๆ ถ้าเรามีเข้ามาก็จะไม่ปิดตัวเองนะคะ แต่ใจจริงๆก็จะรอเค้ากลับมา เพราะรู้สึกกับคนนี้มากมายจริงๆค่ะ TT_________TT
มีใครที่เลิกกันไปสมัยเรียนมหาลัย แล้วกลับมาคบกันตอนวัยทำงานจนแต่งงานบ้างมั้ยคะ?
ก่อนหน้านี้แฟนเป็นฝ่ายมาจีบค่ะ เค้าเป็นรุ่นน้องตอนมาจีบใหม่ๆ เค้าอยู่ปี1เอง เราอยู่ปี4 (แอบปีนเกรียวนะเนี่ย) ตอนนั้นเรายังไม่คิดอะไรค่ะ
เพราะคิดว่าเด็กเกินไป แล้วตอนนั้นเราก็มีคนคุยอยู่ด้วย แต่ไม่มีแฟนนะคะ เค้าพยายามมาก เพราะตอนนั้นเราเทใจให้คนที่คุยอยู่ด้วยมากๆ
แล้วก็ถึงวันที่เค้าต้องการให้เราเลือกสักคน เพราะเค้าก็อยากชัดเจนกะเรา ตอนนั้นเราคุยกันมาหลายเดือนแล้วอ่ะค่ะ เลยรู้สึกผูกพันธ์กับเค้า ส่วนคนที่คุยด้วยที่บอกว่าเทใจให้มากกว่าคนนั้นเค้าคุยหลายคนเป็นคนเจ้าชู้ ชอบทำเราเสียใจ เราเลยเลือกคุยกะรุ่นน้องคนนี้คนเดียว
ตอนแรกที่คุยกัน ก็ยังไม่ได้คิดว่าจะจริงจังขนาดคบนะคะ เผื่อใจไว้เลยแหละ แต่พอเวลานานเข้า เราไปไหนมาไหนด้วยกัน กินข้าว ดูหนัง นั่งทำงานที่อาจารย์สั่งด้วยกัน ก็สนิทกันมากขึ้น ใกล้ชิดกันมากขึ้นค่ะ เรารู้สึกสบายใจที่ได้อยู่ใกล้ๆคนนี้อย่างบอกไม่ถูก
แล้วก็มีช่วงห่างกัน คือปี4ขึ้นปี5 (สาขาเราเรียน5ปีนะ) ต้องไปฝึกงาน เราเลือกฝึกงานที่กทม. ห่างกัน 2-3เดือน ไม่ได้เจอกันเลย เค้าก็สม่ำเสมอ คอยคุยกัน
แชทหาตลอด เราก็จะชอบหงุดหงิดใส่ คือฝึกงานมาเหนื่อยไงคะ แต่เค้าพยายามมาก เรานอยก็มาถามเพื่อนเราที่ฝึกงานที่เดียวกัน ถามว่าเราเป็นอะไร? ฝากดูแลเราด้วย คือก่อนหน้าฝึกงาน ตอนเค้าจีบเราใหม่ๆ เค้าก็จะชอบไปปรึกษาเพื่อนสนิทเราทุกคนเลย ว่าเราชอบอะไรไม่ชอบอะไร คือพยายามมากอ่ะค่ะ
พอหลังกลับมาจากฝึกงาน ก็นัดกันมาเจอกันครั้งแรกในรอบ3เดือน โหยยย ตอนที่เห็นหน้าเค้าครั้งแรกคือ โครตคิดถึง ใจให้เค้าไป100แล้วอ่ะค่ะ
แล้วเราก็คบกันวันนั้นเลย
หลังจากที่คบกัน เราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันมากขึ้น แต่เราเป็นคนเอาแต่ใจ จะชอบงอล ชอบนอยไงคะ เค้าก็จะมีกิจกรรมส่วนตัว อย่างเล่นบาส ทุกเย็น ไปหาเพื่อนบ้าง ไรงี้
มีบางทีที่เค้ามีงานที่ต้องทำส่งอาจารย์ แต่เค้าก็ไปเล่นบาสกลับมาดึกดื่น เราก็เป็นห่วง เลยบ่นๆ
แล้วเค้าจะชอบถามว่า ขอตัดผมทรงสกินเฮดได้มั้ย เราไม่ชอบไงคะ เลยบอกว่ามันสั้นไป เค้าก็ตัดทรงที่เราอยากให้ตัด
เวลาเรานอยเค้า งอลเค้า เค้าก็งาง้อถึงข้างล่างหอเลยค่ะ บางทีเราน้อยใจเค้ามากๆ เค้าก็มาง้อเราทั้งน้ำตา เสียใจที่ดูแลเราไม่ดี เราแค่เห็นเค้ามาหานะคะดีใจจนลืมไปแล้วว่าโกรธรึงอลอะไร
แล้วเวลางอลรึน้อยใจ จะชอบหลุดปากบอกเลิกเค้า จริงๆทุกครั้งที่บอก เราแค่อยากลองใจว่าเค้าจะอยากรักษาเราไว้แค่ไหนไงคะ เค้าก็บอกว่า อยากพูดแบบนี้อีกนะ... มีบางครั้ง เค้าเห้นเราน้อยใจมากๆ เค้าจะบอกว่า "ตัวเองงอลเค้า ตัวเองจะไปไกลเค้าก็ได้ แต่เค้าจะไม่ไปไหนหรอก เค้าจะยืนอยู่ที่เดิมตรงนี้แหละ" แล้วเกือบทุกครั้งที่เรางอลเค้า เค้าจะนอยตัวเค้าเอง จนเราต้องง้อเค้าเองอ่ะค่ะ เพราะเราแคร์ความรู้สึกเค้า
ทุกครั้งที่คุยกัน จะบอกรักกัน เราจะบอกเค้าทุกครั้งที่รู้สึกรัก เพราะไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ถึงเมื่อไหร่ ทุกครั้งที่บอกว่า "เค้ารักตัวเองนะ" เค้าจะบอกเรากลับมาว่า "เค้ารักตัวเองมากกว่าที่ตัวเองคิดอีก"
แค่นั้นมันทำให้เรามั่นใจเลยค่ะ ว่าเค้าคนนี้จะไม่มีวันทิ้งเราไปไหนแน่นอน ^^
จนวันนึง เราสองคนต่างเหนื่อยกับงานที่อาจารย์สั่ง เค้าขึ้นปี2 เราอยู่ปี5ต้องทำTHESISเพื่อจบ เราก็ไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน แค่เวลาไปกินข้าวด้วยกันยังไม่มีเลย เราก้เลยน้อยใจเค้า
คืนนั้น เค้าไปเล่นบาสกลับดึก เราโกรธมาก เพราะงานเค้าก้มีที่ต้องทำส่ง แล้วไปเล่นบาสยังไปได้ แค่ไปกินข้าวกับเรามื้อเดียว ทำไม่ได้ (งี่เง่าจริงเราเนี่ยTT)
เราเลยโทรไปวีนเค้า ร้องไห้งอแงหนักมาก กดดันให้เค้าบอกเลิกเรา คือคืนนั้น ถ้าเค้ามาง้อเราที่หอ เราจะกอดเค้าไว้แล้วบอกว่า "อย่าทิ้งเค้าไปไหนเลยนะ"
แต่เค้าก็ไม่มา TT เราก็ไปหาเค้าไม่ได้ ต้องทำTHESIS
จนคืนต่อมา เราไปง้อเค้าที่หอเค้า เค้าก็บอกกลับมาว่า ถ้าฝืนคบต่อก็จะทำให้เราเสียใจ งอแงอีก แค่นั้นแหละค่ะ ร้องไห้เลย เค้าไม่ยอมจับมือเราเหมือนก่อน เราง้อนานมากแล้วก้ไม่สำเร็จค่ะ
เราอยู่แทบไม่ไหว อีก2วันเลยไปง้อใหม่ ก่อนง้อเราให้เพื่อนสนิทเราไปถามเค้าก่อนว่า ยังรักเราอยู่มั้ย ถ้ารักกลับมาได้มั้ย???
เค้าตอบในแชทที่คุยกะเพื่อนเราว่า.... ยังรักอยู่ แต่ไม่เหมือนเดิมแล้ว เป็นห่วงมากกว่า ไม่อยากทำให้เสียใจ เราเอาแต่ใจ ห้ามไม่ให้เล่นบาส ห้ามไม่ให้ตัดผม... บลาบลาบลา คือทุกอย่างที่เราเคยคิดว่าหวังดี เค้าเก็บมาคิดมากหมดเลยอ่ะค่ะ คือเรารู้แบบนั้นก็รู้สึกผิดมาก โกรธตัวเองมากๆ และเสียใจที่ก่อนหน้านั้น เราไม่ได้คุยกันแบบเปิดใจเลย ว่าชอบอะไร ไม่ชอบอะไร เค้าตอบเพื่อนมาแบบนี้ก็เข้าใจเค้ามากขึ้นอ่ะค่ะ
เราเลยไปง้อรอบที่2 คราวนี้ไปดักรอที่ข้างสนามบาสเลย เราวิ่งไปหาเค้า แว๊บแรกที่เค้าเห็นเรา เค้ายิ้มดีใจนะคะ หลังจากตั้งสติได้เค้าก็แคร่งเคลียดเหมือนเดิม เราขอโอกาส ขอแก้ตัว เค้าก็ไม่ให้ค่ะTT
หลังจากวันนั้น เราก็ใช้ชีวิตแบบทมานมาก เดินไปตรงไหน ผ่านร้านไหนที่เคยไปด้วยกัน เคยเดินจับมือกัน โหยยย น้ำตามันมาเลยค่ะ ไม่ไหวมากค่ะตอนนี้
แล้วเราต้องทำTHESISจบด้วย ใจไม่อยู่กะTHESISเลยค่ะ คิดถึงแต่เค้า อยากให้เค้ากลับมา อยากแก้ตัว เพราะที่เค้าไป คือเป็นเพราะเราทั้งหมดTT
จนวันนี้เค้าก้ยังไม่ให้โอกาสเรานะคะ พยายามทำใจแล้ว แต่ยังไม่ได้ ระยะเวลาที่เค้าจีบเรา 1ปี ระยะเวลาที่คบกัน 9เดือนค่ะ และอีก1เดือนก็จะครบรอบ1ปีแล้ว
เราเลยคิดว่า ถ้าถึงวันเกิดเค้าเดือนเมษานี้แหละ จะให้ของขวัญเค้าที่เราทำเอง จะบอกเค้าว่าเราจะรอเค้ากลับมา ไม่ว่าจะนานแค่ไหน
พอให้ของขวัญเสร็จ ตั้งใจจะบล๊อคเฟสบุ๊คเค้าเลยค่ะ คือรับไม่ได้ถ้าวันไหนเค้ามีคนใหม่เข้ามา เลยเลิกติดต่อกันสักพักดีกว่า
คือถ้าเราเป็นเนื้อคู่กันจริงๆ คิดว่าเค้าคงหาเราได้ไม่ยาก เพราะเราเรียนสาขาเดียวกัน เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน เพื่อนในเฟสก็รู้จักกัน และเราก็ใช้เบอร์เดิม เค้าคงตามหาเราได้ค่ะ
เราจะรอเค้า จะอยู่ที่เดิม แต่เปิดโอกาสให้เค้าเรียนรู้คนใหม่ๆ ถ้าเรามีเข้ามาก็จะไม่ปิดตัวเองนะคะ แต่ใจจริงๆก็จะรอเค้ากลับมา เพราะรู้สึกกับคนนี้มากมายจริงๆค่ะ TT_________TT