คบกับแฟนคนนี้มาครึ่งปีค่ะ เค้าโตกว่าเราสองปี
ตอนนี้แม่เรารู้เรื่องเค้าแล้ว ไม่ได้ว่า แต่ก็ไม่ยอมรับค่ะเพราะเค้าเป็นทอม
แต่ ความรักแรกๆที่ดีดี๊ดี ตอนนี้หมดโปรแล้วค่ะ พี่เค้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

จริงๆมันมีเหตุที่ทำให้เค้าเปลี่ยนค่ะ เราคิดว่าน่าจะเพราะตอนนั้นเค้ากลับไปคุยกับแฟนเก่าเค้า
ขอเรียกคนนี้ย่อๆว่า มอ นะคะ เค้าเป็นแฟนของแฟนเก่าเรา เหมือนตอนนั้น มอ ทะเลาะกับแฟนมา
เลยทักไลน์แฟนเรามาค่ะ มาชวนคุยย้อนอดีตแบบนั้นแบบนี้
แฟนเราก็อินตาม บอกว่าเคยคิดนะ ว่าถ้าเจอกันช้ากว่านั้นก็คงไม่จบกันแบบนี้ ฯลฯ
ประเด็นคือ เค้าคุยกันตอนตีสอง ซึ่งตอนนั้นเราก็นอนคุยโทรศัพท์กันอยู่เราถามว่าทำไมไม่นอน
เค้าบอกว่าฟังเพลงนอนไม่หลับ แต่จริงๆคือเค้าคุยกันอยู่ (ถึงว่า เงียบมากๆ ไม่คุยกับเราเลย)
แล้ว มอ ก็แคป ข้อความที่คุยกันลงเฟส โพสว่า ถ้าเป็นห่วงกันก็กลับมาคบกันใหม่สิ พูดเล่นนะแต่ถ้าเอาจริงก็โอเค
เราไม่มี มอ เป็นเพื่อนในเฟสค่ะ แต่เรามีรหัสเฟสแฟนเห็นเด้งมาหน้าฟีดพอดี แถมแฟนเรายังกดไลค์ด้วย
เราคิดว่า ทำไมต้องแคปลงเฟส? เพื่ออะไร เราเลยเอาไปถามแฟนค่ะ เลยกลายเป็นเรื่องใหญ่
เค้าบอกว่าไม่มีอะไรที่รักอย่าคิดมาก แต่ตอนนั้นเราโมโหมากๆ ก็ถามไปว่าทำไมทำกันแบบนี้
ทำไมเธอยังไปคุยกันอีก แล้วทำไมมันต้องแคปจอลงเฟสด้วย ทำแบบนี้คืออะไรแถมเธอยังไปกดไลค์อีก
แฟนเราก็ง้อดีๆเนี่ยละคะ แต่เราโมโหมาก จังหวะนั้นพอดี มอ ก็ฟลอไอจีเรามา เราเลยถามแฟนเราว่า
ทำไมมันฟลอไอจีเค้ามา แฟนเราก็บอกว่า ก็เมื่อคืนที่คุยกันเค้าก็ถาม ว่าเธอดียังไงเค้ากับเธอถึงคบกันนาน
เค้าคงเห็นไอจีเทอในไอจีเค้ามั้ง เราก็แบบโมโหมากอะ จากที่แฟนเก่าคนนี้เราไม่อะไรด้วย กลายเป็นเกลียดเลยตอนนั้น
เราก็เลยทักเฟสนางไป เอาเฟสแฟนเนี่ยแหละทัก ว่าฟลอไอจีเรามาทำไมหรอคะ มอ ก็ตอบว่า ไอจี? อ่อ พอดีไม่รู้จักค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นใคร
สตอแมะ ไม่รู้ว่าเป็นใครนะ แต่ฟลอมา แถมมาถามแฟนเราว่าเราดียังไงถึงคบกันนาน เราก็บอกไปว่า
แปลกเน้อะ ไม่รู้จัก ไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่ก็ยังฟลอมา มอ ก็นางเอกเลยค่ะ (เพราะนี่เฟสแฟนเรา)
บอกว่า อ่อ ขอโทษนะคะ ไม่รู้จริงๆค่ะว่าใคร แล้วแฟนเราเห็นเลยบอกว่า พอเหอะแล้วก็ตามด้วยชื่อเรา เหมือนขึ้นๆ
แล้วเค้าก็เปลี่ยนรหัสเฟสค่ะ แล้วเราก็มาคุยในไลน์ เราบอกว่าก็มันตอแห* เธอไม่เห็นหรอบอกไม่รู้จักเค้า
แฟนเราก็พูดว่า "เธอไม่มีสิทธ์" ไปว่า มอ เรื่องนี้ เค้าผิดเอง แล้วก็ทะเลาะกันหนักมาก เราเริ่มพูดคำหยาบ
ปกติแล้วเราไม่พูดคำหยาบกับแฟนค่ะ แต่ตอนนั้นมันโมโหน้อยใจมาก แบบว่า เอ้าทำไมไม่เข้าข้างเราละ
ก็เห็นชัดๆว่า มัน ตอแห* เค้าก็บอกว่ามันจะไปกันใหญ่แล้ว พอเราโวยวายมากๆเค้าก็เงียบค่ะ
เราทั้งโมโหทั้งน้อยใจ เค้าไม่เข้าข้างเรา เค้าโกหก เค้ากลับไปคุยกัน แถมยังเข้าข้าง ยังปกป้องอีก
เราเลยพูดไปว่า งั้นเธอเลือกมาเลย ระหว่างเค้ากับมันเธอเลือกใคร ตอนนั้นเรามั่นใจมากว่าเค้าจะเลือกเรา
แต่เค้าพูดว่า มอ เรานี่หน้าชาเลยค่ะ แบบว่าเงิบบบบบ เราก็เลยถามว่าอะไรนะ
คราวนี้เค้าถามกลับมาว่าทำไมต้องเลือก ในเมื่อ มอ  เข้าใจเค้ามากกว่าเรา และเค้ากับมอ ก็ไม่ได้คุยกันบ่อยๆ
ทำไมเค้าจะต้องเลือกใครด้วย อย่ามาให้เลือกแล้วก็ว่าๆเราค่ะ ตอนนั้นอารมเริ่มขึ้นกันทั้งคู่
เราก็ร้องไห้โวยวาย ด่า มอ สารพัดเลย แบบว่านี่เธอแฟนเค้านะทำไมต้องเข้าข้างมัน ทำไมปกป้องมัน
เราร้องไห้หนักมาก แฟนเราก็เครียด เราก็เครียด เงียบกันนานมาก เค้าก็พูดขึ้นมาว่า
เลิกกันมั้ย เค้าว่าเค้าทำให้เธอมีความสุขไม่ได้หรอก คบกันต่อไปเธอก็เสียใจแบบนี้ เค้ารู้ว่าเค้าเป็นคนแบบนี้
แล้วก็เลิกไม่ได้ด้วย เค้าไม่ชอบให้ใครมาร้องไห้เพราะเค้า
เรานี่แบบ ตกใจมาก บอกเค้าว่าไม่เอาไม่เลิก บอกให้เค้าคุยกันพรุ่งนี้
เค้าก็ร้องไห้แล้วก็บอกว่า เค้ารู้ตัวว่าทำให้เรามีความสุขไม่ได้หรอก ฯลฯ
พอตอนเช้ามา เราก็โทรไปง้อเค้าค่ะ ง้ออยู่สองวันเค้าก็กลับมา เราบอกเค้าว่าเราจะเป็นเด็กดี
ไม่งี่เง่าแล้วอย่าไปเลย อะไรแบบนี้ ง้อยากมากกก แต่สุดท้ายก็ดีกัน เราดีใจมากๆ
แต่มันไม่เหมือนเดิมค่ะ ตั้งแต่นั้นเค้าก็เปลี่ยนไป เป็นอีกคน จากที่เคยง้อเรา ตอนนี้ไม่ง้อสักนิดเลยค่ะ
ต่อให้เรางอนหนักๆจนร้องไห้ น้อยใจแค่ไหน เค้าก็ไม่เคยมาง้อ เค้าไม่สนใจเราเลยค่ะ
แถมเที่ยวกับเพื่อนบ่อยขึ้น ชอบขึ้นเสียงใส่เรา แบบว่าเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยจริงๆ เราร้องไห้ทุกวัน
แต่ไม่ค่อยร้องให้เค้ารู้เรากลัวโดนเค้าบอกเลิกอีก คงามรู้สึกเรานี่แย่มากค่ะ เฉามาก เค้าเปลี่ยนไปมากจริงๆ
จากที่เคยรักกันมุ้งมิ้งดี ตอนนี้คือเค้าแทบไม่สนใจเราเลย เราก็อึดอัดมาก เราถามว่าเป็นอะไรทำไมเป็นแบบนี้
เค้าก็บอกเราว่า เรางี่เง่าเกินไป บางทีเค้าก็เหนื่อย แล้วก็ชอบตอบปัดๆไม่ยอมคุยให้มันจริงจัง
เราก็ถามว่าทำไมไม่คุยกันดีๆให้รู้เรื่องทำไมชอบเลี่ยงไม่ตอบ เค้าก็พูดกลับมาว่าเค้าอึดอัด
อย่าทำให้เค้าอึดอัดมากไปกว่านี้ ถ้าเค้าอยู่แล้วไม่สบายใจ เค้าก็จะไม่อยู่ เรานี่ก็ดราม่าไปพักใหญ่ค่ะ
พยายามไม่จู้จี้ แต่เค้าก็ยังเป็นแบบเดิม ไม่คุยกับเรา ดูแต่หนัง ฟังเพลง แบบอยู่ในโลกของเค้าไปเลย
เราก็หมดความอดทนค่ะ ถามไปว่า ถามจริงๆเอาตรงๆเลยนะ เธอเป็นอะไร ทำไมเมินเค้าแบบนี้
เค้าก็ตอบเรามาว่าเราน่าจะรู้อยู่แล้วนะว่าเค้าเป็นอะไร เราก็บอกว่าไม่รู้ เธอก็บอกเค้ามาสิ
เค้าก็บอกว่า เค้ารักเธอน้อยลงอะ ไม่รู้เพราะอะไรนะ แต่มันน้อยลง เรานี่เจ็บมากกกกกกก
อะหื้อออ ทิ่มแทงงง เค้าก็บอกต่อว่าเราก็ดีนะ (คือเราดูแลเค้าเหมือนเดิมค่ะ ทำหน้าที่แฟนได้ดี)
แต่ก็ไม่รู้ทำไมเค้ารักเราน้อยลง ตั้งแต่นั้นมาเราเปลี่ยนหมดเลยค่ะ ที่เคยขี้งอนเคยเหวี่ยง
กลายเป็นแบบว่าไม่ค่อยบ่น พูดแต่เรื่องดีๆ เค้าไปเที่ยวก็ไม่เคยว่าเคยบ่น
เปลี่ยนความคิดนี่ยากมากๆนะ การจะคิดอะไรให้ดีไปหมดมันยากจริงๆค่ะ ทรมาณใจมากๆ
แต่เราก็ทำได้ เราก็น้อยใจเค้าอยู่นะ แต่เรารักเค้ามาก อยากให้เค้าอยู่กับเราแล้วสบายใจ
เราเป็นแบบนี้มาได้อาทิตสองอาทิตแล้ว สงกรานต์นี้เค้าไปเที่ยวทุกคืนเราก็ไม่ว่า รอเค้ากลับบ้าน
พยายามคิดในแง่ดีว่า เอ้อออ ปีนึงมันมีครั้งเดียวเน้อะะ เอาเถอะะ ตรงกับวันครบรอบพอดีด้วย
เราก็แบบ เอออน่ะ มันก็มีทุกเดือนแหละะ ครบรอบปีก็ยังมีเน้อะะะ แบบว่าคิดให้ตัวเองสบายใจ
แต่ลึกๆก็ยังมีแง่ลบนะ แบบว่า สงกรานต์มีปีละสามสี่วัน แต่วันครบรอบหกเดือนนี่มีครั้งเดียวน้ะT___T
น่าจะมาอยู่กับเราบ้างอะไรแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้พูดค่ะ กลัว งอนไปคิดมากไป เค้าไม่ง้อแล้วเราจะยิ่งเฉาหนัก
เราเหนื่อยค่ะ หลายครั้งที่คิดว่า ทำไมเราต้องมาเจ็บแบบนี้วะ? เราเคยลองคุยกับคนอื่นด้วยนะ
แต่เรารักคนนี้ คนอื่นคุยยังไงก็ไม่ใช่ค่ะ คุยยังไงก็ไม่ชอบ ยิ่งคุยยิ่งคิดถึงเค้า คิดถึงสิ่งดีๆที่เค้าเคยมี
ทุกวันนี้ที่เค้าเป็นแบบนี้ เราก็โทษตัวเองที่งี่เง่า ทำตัวเองเลยเป็นแบบนี้
เราพยายามคิดว่าเค้าคงเหนื่อยมากกับการง้อเราทุกวันในช่วงแรกๆ ตอนนี้เค้าไม่ง้อก็ปล่อยบ้างเน้อะ
แต่พอเราน้อยใจเสียใจจนร้องให้ เค้าก็พูดขึ้นมาว่า ร้องไห้อีกละ เหมือนรำคาญ เราก็เจ็บต้องปลอบตัวเอง
เวลาเราถามเค้าว่า เธอ ทำไมเธอถึงไม่ง้อเค้าเลย เค้าก็จะเลี่ยง ไม่ตอบ พูดเรื่องอื่นแทน
พอเราถามว่ารักเรามั้ย เค้าก็บอกว่ารัก แต่ไม่มากเหมือนเมื่อก่อน
เราก็พยายามคิดว่า อย่างน้อยเค้าก็ยังรักเรานะ ก็ดีกว่าเค้าไม่รักเรา

เราก็ไม่รู้ว่าที่เค้าเปลี่ยนไปขนาดนี้เพราะอะไร เพราะเรางี่เง่าเค้าเหนื่อยมากจริงๆ หรือเค้าเบื่อ เรากันแน่
แต่เราเองยังรักเค้ามาก ตัดไม่ได้สักที คุยกับคนอื่นก็คุยไม่ลง คิดถึงตอนเจอกันครั้งแรก คิดเรื่องที่ผ่านๆมา
มันทำให้เรารักเค้ามากและไปไหนไม่ได้เลยค่ะ ตอนนี้คงรอให้เค้าหมดความรู้สึก รอเค้าทิ้งอย่างเดียวแล้ว
เมื่อก่อนเค้ามาแบบดีมากๆ แลดูรักเรามากๆ เวลาเปลี่ยน อะไรก็เปลี่ยนค่ะ ต่อให้คนข้างๆคุณตอนนี้
จะบอกว่ารักคุณมาก รักตลอดไปมันก็เชื่อได้ยากมากๆ เพราะพอคบกันสักพัก เราจะรู้นิสัยกัน
ตอนนี้เราเหนื่อยมากจริงๆ แต่ก็ไปไหนไม่ได้ เพราะเรารักเค้าไปแล้ว

ใครที่ตอนนี้คิดว่า รักกับแฟนมากๆ เค้าดีมากๆ แล้วก็คงเป็นแบบนี้ตลอดไปเหมือนเราตอนสองเดือนแรก
เผื่อใจไว้หน่อยนะคะ เราไม่ได้บอกว่าทุกคนจะเหมือนแฟนเรา และไม่ได้คิดว่าผู้หญิงทุกคนจะงี่เง่าหนักแบบเรา
แต่เราอยากเตือน แฟนเราคงไม่ได้นึกถึงวันดีๆที่ผ่านมาด้วยกัน ไม่เหมือนเราที่คิดเรื่องเค้าก็ยิ้มได้ตลอด
เก็บความทรงจำช่วงที่รักกันมากๆไว้ ตอนทะเลาะกัน ตอนไม่คุยกัน ตอนโกรธกัน ให้คิดว่าเค้าดียังไง
ผ่านอะไรมาด้วยกันบ้าง กว่าจะมาอยู่ตรงจุดนี้ใช้เวลานานขนาดไหน อย่ามัวแต่กลัวเสียฟอร์ม

เราเอง ก็ยังรักเค้าไม่เคยน้อยลง ยังรักเค้ามากๆ อยากดูแลเค้าแบบนี้ไปเรื่อยๆ
ถ้ายอมกันได้ง้อกันได้ ก็ยอมก็ง้อนะคะ อย่าให้อีกฝ่ายเค้าเหนื่อย เค้าเบื่อ จนความรักมันลดลงแบบเรา

ปล.
เรากับแฟนเราเรียกกันว่า เค้ากับเธอ เวลาอ้อนก็เรียกตัวเองคะ~ เวลาทะเลาะจะเรียกชื่อค่ะ
เดี๋ยวเวลาอ่านตอนทะเลาะกัน จะแปลกๆที่พูดเค้ากับเธอ จริงๆเรียกชื่อนะคะ ขึ้นเสียงด้วย ;____;
แต่เราไม่เคยพูดกูกับแฟนนะคะ หนักสุดก็ เรียกชื่อแต่เสียงแบบโมโหๆ 55555555