อยู่ๆก็รู้สึกเบื่อๆค่ะ โลกตอนนี้ทุกอย่างหมุนไปไวมากๆเลย
บางทีรับสื่อต่างๆมากเกินไปก็รู้สึก...อิ่มเกินจนจะอ๊วก -_-
เลยนึกถึงสมัยที่ยังเขียนจดหมายหาเพื่อนแล้วก็ส่งจดหมายจีบกันค่ะ ตอนม.ต้น(แก่แดดจริมๆ -_-)
จขกท.อายุ26ปี แต่ยังทันยุคเขียนจดหมายนะคะ
เพราะตอนประถม เราต้องยายโรงเรียนแยกกับเพื่อนๆที่สนิดมาตั้งแต่ตอนอนุบาล
สมัยนั้นการส่งจดหมายและแนบรูปแนบของเล็กๆเช่นที่คั่นหนังสือลงไปด้วย เป็นวิธีประหยัดค่ะ
บางครั้งไปเที่ยวมาก็อยากให้เพื่อนดู ก็แนบรูปถ่ายลงไปด้วยเช่นกัน
เหมือนสมัยนี้ละคะที่เราส่งไฟล์รูปให้เพื่อนดู จริงๆแล้วเราเปลี่ยนวิธีการสื่อสารกันแค่นั้นเอง
คิดดูนะคะสมัยก่อน ทำอะไรก็ต้องรอ
ถ่ายรูปมาก็ต้องไปล้างไปอัดกว่าจะได้ดู
แล้วอยากให้อีกฝ่ายได้เห็นก็กว่าจะส่งจดหมายไปอีก
ช่วงเวลาที่มีความสุขของการได้เขียนจดหมายคือการได้เล่าเรื่อง
และเฝ้ารออีกฝ่ายตอบนี่ละคะ คือที่สุดแล้วจริงๆ
ก็เลย...อยากชวนมาเขียนจดหมายหากันค่ะ
จะมีใครอยากเป็นเพื่อนกับเราทางจดหมายมั้ยนะ
ถ้ามีลองส่งหลังไมค์มาแลกที่อยู่กันค่ะ
เรากำลังรอ
คนที่รอจดหมายจากเรา
และรอที่จะตอบจดหมายของเราเหมืนอกัน
คิดถึงการเขียนจดหมายติดแสตมป์ ตามหาคนที่อยากอ่านจดหมายจากเราและอยากตอบจดหมายของเราค่ะ
บางทีรับสื่อต่างๆมากเกินไปก็รู้สึก...อิ่มเกินจนจะอ๊วก -_-
เลยนึกถึงสมัยที่ยังเขียนจดหมายหาเพื่อนแล้วก็ส่งจดหมายจีบกันค่ะ ตอนม.ต้น(แก่แดดจริมๆ -_-)
จขกท.อายุ26ปี แต่ยังทันยุคเขียนจดหมายนะคะ
เพราะตอนประถม เราต้องยายโรงเรียนแยกกับเพื่อนๆที่สนิดมาตั้งแต่ตอนอนุบาล
สมัยนั้นการส่งจดหมายและแนบรูปแนบของเล็กๆเช่นที่คั่นหนังสือลงไปด้วย เป็นวิธีประหยัดค่ะ
บางครั้งไปเที่ยวมาก็อยากให้เพื่อนดู ก็แนบรูปถ่ายลงไปด้วยเช่นกัน
เหมือนสมัยนี้ละคะที่เราส่งไฟล์รูปให้เพื่อนดู จริงๆแล้วเราเปลี่ยนวิธีการสื่อสารกันแค่นั้นเอง
คิดดูนะคะสมัยก่อน ทำอะไรก็ต้องรอ
ถ่ายรูปมาก็ต้องไปล้างไปอัดกว่าจะได้ดู
แล้วอยากให้อีกฝ่ายได้เห็นก็กว่าจะส่งจดหมายไปอีก
ช่วงเวลาที่มีความสุขของการได้เขียนจดหมายคือการได้เล่าเรื่อง
และเฝ้ารออีกฝ่ายตอบนี่ละคะ คือที่สุดแล้วจริงๆ
ก็เลย...อยากชวนมาเขียนจดหมายหากันค่ะ
จะมีใครอยากเป็นเพื่อนกับเราทางจดหมายมั้ยนะ
ถ้ามีลองส่งหลังไมค์มาแลกที่อยู่กันค่ะ
เรากำลังรอ
คนที่รอจดหมายจากเรา
และรอที่จะตอบจดหมายของเราเหมืนอกัน