สวัสดีครับ  

มาต่อ ตอนที่ 2 กันนะครับ  หลังจากที่ตอนแรก เราพาไปเที่ยววังชางด๊อกกุง หมู่บ้านเกาหลีโบราณบุคชอน
เดินเล่นย่านฮงแดหรือย่านสถานีฮงอิก รีวิว kimchee sinchon guesthouseที่พักราคาสบายกระเป๋าแค่คืนละ 300บาท
และก็เดินห้างShinsegae สาขาExpress Bus Terminal
สำหรับใครสนใจอยากจะย้อนกลับไปอ่านรีวิวของเรา ก็ตามลิ้งนี้เลยนะครับ
http://ppantip.com/topic/33498226

เอาล่ะ ก่อนจะพาไปเมือง Daegu เราจะขอเกริ่นนำก่อนนะว่า เราไปเมืองนี้ทำไม ที่นั่นมีอะไรดี และทำไม เราถึงจำเป็นต้องไป ?
เหตุผลเดียวสั้นๆง่ายๆ ไม่ต้องอธิบายอะไรมาก คือ เรานัดผู้ชาย ไว้...
ชายคนนี้ ก็คือ โอ้ปป้า (จริงๆเราควรจะเรียกเค้าว่า Hyoung = พี่ชาย , แต่เราขอเรียกเค้าว่า โอ้ปป้าละกัน มันได้ฟีลลิ่งดี)
เราไปเจอโอ้ปป้าโดยบังเอิญ  แบบเล่าให้ใครต่อใครฟัง ก็มีแต่คนบอกว่าเรา แคว๊ด แคว๊ดเกินกว่านี้คงไม่มีอีกเเล้ว

ราวๆเดือนสิงหาคม ปีที่แล้ว เราเลิกงานตอน3 ทุ่ม ก็ออกมายืนรอรถเมย์ป้ายเดิม เพื่อกลับบ้าน
(ป้ายที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับสถานีรถไฟดอนเมือง อ่ะ)
โอ้ปป้า เพิ่งลงจากเครื่อง TAAX มาจากเกาหลี   เค้าทำท่าทาง งงๆ ที่ป้ายรถเมย์ ในมือ ถือแผนที่ กทม.
แล้วสุดท้าย เค้าก็เดินมาถามทางกับเรา เอาใบจองที่พักแถวๆ ท่าเรือสี่พระยามาให้เราดู  เค้าก็ถามเรานะว่า จากสนามบิน จะไป รร.นี้ ยังไง?
เราก็ยืนรอรถเมย์เป็นเพื่อนเค้า คุยนั่น คุยนี่ จน4ทุ่ม รถเมย์สายที่ผ่านสี่พระยา ก็ยังไม่มาสักที
ตอนนั้น ก็เเลกเฟซบุ้คกันไว้ เผื่อเค้ามีปัญหาอะไร จะได้ติดต่อเรา (มีไมตรีกับชาวต่างชาติสุดๆ หรือจะเรียกว่าทอดสะพานให้เค้า เราก็ไม่เถียงนะ 555)
จนรู้สึกว่า ขืนรอรถ ปอ. คงจะไม่ได้ไปเเน่ๆ เราเลย พาเค้าขึ้น ปอ. 29 ให้ไปลง BTS หมอชิต แล้วค่อยไปต่อ แท็กซี่ที่สยามเอาละกัน
ส่วนเราก็แยกทางกับโอปป้า ที่หน้า IT square กลับบ้านตัวเอง..

เรื่องมันเหมือนจะจบนะ  แต่จริงๆ มันคือจุดเริ่มต้น
พอเรากลับบ้านปุ๊บ ก็รีบแอดเฟซเค้าไป ค้นหายังไง ก็หาไม่เจอ
โชคดี ที่สมองน้อยๆ ยังพอจำชื่อ รร.ที่เค้าพักได้ เลยเอาชื่อ รร. ไปเสิร์จในกูเกิล ได้เบอร์โทร รร. มา  เลยโทรไปที่ฟร๊อนท์เลย 555
ปรากฏว่า โอ้ปป้า เพิ่งถึง รร. พอดี กำลังเช็คอินอยู่  เราเลยขอคุยกับเค้า
ถามเค้าว่า เป็นไงบ้างกว่าจะถึง รร. ? บลาๆ และสุดท้าย ประโยคเด็ด  "ทำไมเราเเอดเฟซบุ้คนายไม่ได้หว๊า?  แอดเรามาหน่อยดิ้..."
แล้วคืนนั้น เค้าก็แอดเรามา....ก็คุยกันนิดหน่อย

วันถัดไปเราหยุดงานพอดี เลยอาสาพาเค้าไปเที่ยววัดพระแก้ว วัดโพธิ์ วัดอรุณ MBK Paragon
และวันสุดท้ายก่อนเค้ากลับ ก็พาเค้าไปอัมพวา (เพราะเค้าเปิดรูปในหนังสือท่องเที่ยว บอกว่า อยากไปเห็น floating market สักครั้ง ก่อนกลับ)
เราก็ เอาดิ จัดไป  อยากไปไหน ขอให้บอกมา.....
กลับจากอัมพวา เราก็พาเค้าไปเก็บกระเป๋าที่ รร.  พานั่งรถไฟฟรีชั้น 3 ตอน5ทุ่ม จากหัวลำโพงไปรอขึ้นเครื่องที่ดอนเมือง
(เพราะโจทย์ของเค้าคือ เงินไทยไม่เหลือเเล้ว อยากจะไปสนามบินแบบประหยัดที่สุด)
คืนนั้น ก็พากันไปนั่งๆนอนๆ รอขึ้นเครื่อง ที่ตรงจุดชมเครื่องบินชั้น 4 ดอนเมือง
ได้พูดคุย เเชร์เรื่องราว ประสบการณ์ท่องเที่ยวต่างๆที่แต่ละคนเคยไปเจอมาให้กันฟัง ก็สนุกดีครับ
เหมือนเราได้เพื่อนใหม่ เพิ่มเข้ามาในชีวิตอีกคนหนึ่ง
ก่อนจากกัน เค้าก็บอกนะว่า ถ้ามีโอกาสไปเกาหลีใต้ อย่าลืมแวะไปหาเค้าที่ Daegu นะ เค้าจะพาเราเที่ยวเหมือนที่เราพาเค้าเที่ยว

นี้แร่ะ จึงเป็นที่มาของทริปดอกซากุระ เมืองDaegu