คือก่อนหน้านั้นเราเรียนที่เดียวกัน คณะเดียวกัน เรียนด้วยกันทุกวัน ที่สำคัญเป็นเพื่อนสนิทกันค่ะเค้าเป็นเพื่อนชายที่สนิทมากๆ ปรึกษาได้ทุกเรื่อง ทั้งเรื่องงาน การเรียนและเรื่องความรัก เรารู้สึกสปาร์คกัน (มั้ง , มีส่ง sms คุยกัน , skype คุยตลอด) ตั้งแต่ตอนรับน้องแล้วคะ คุยกันตลอด จนเรารู้ว่าตอนนั้นเขามีแฟนแล้ว เราก็มีแฟนอยู่แล้วเหมือนกันคะ ก็เลยค่อยๆ ห่างๆกันไป....
จนมีช่วงนึงที่เราสนิทกันมาก คือได้ไปเที่ยวหลายๆที่ด้วยกัน (มีเพื่อนไปด้วยเยอะ) แต่เขาก็เหมือนกับเป็นบัดดี้ฉันเลยนะ เทคแคร์เราดีมาก แต่เราก็มีหวั่นไหวบ้าง แต่ไม่กล้าคิดไกล เพราะเขามีแฟน (ตอนนั้นเราเลิกกับแฟนแล้ว) จนวันนึงเราได้ไปเที่ยวด้วยกัน ปั่นจักรยานซ้อนท้ายด้วยกัน ซื้อเสื้อคู่(ที่ไม่ใช่เสื้อคู่ แค่มันเหมือนกัน) ซื้อผ้าพันคอให้ เลี้ยงข้าวเรา ถ่ายรูปคู่ด้วยกัน ไปเขียนโปสการ์ดด้วยกัน เค้าเป็นผู้ชายไม่หล่อหรอกคะ ถ้ามองผ่านๆ แต่เค้าก็มีมุมน่ารักๆ เป็นผู้ชายอบอุ่น ขี้เล่น กวนนิดๆ (ตอนนั้นไม่คิดเกินเพื่อน)
จนวันหนึ่งเค้าก็ทะเลาะกับแฟน แฟนเขามีแฟนใหม่ เลยเลิกกัน (แฟนของเค้าก็โทรมาหาเรานะ เหมือนมาปรึกษาเราไรงี้ เราก็ตอบไม่ได้เเหละ ได้แต่บอกให้ใจเย็นๆ ค่อยๆคุย) แต่เขาก็เลิกกันจริงๆ .....
เขาอกหัก ก็ร้องไห้ตาบวมใหญ่เลย เขารักแฟนมากๆคะ ถึงขั้นไปสาบานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่าจะรักคนนี้ตลอดไป... เราก็มีแต่ปลอบใจเพื่อนตัวเอง ทั้งไปกินข้าว กินเหล้าเป็นเพื่อน (เป็นเพื่อนแก๊งเดียวกันคะ) เราก็โคตรสงสารมันเลย จนหลังจากนั้น เราไปไหนมาไหนบ่อยมากขึ้น ไปกินเหล้ากินข้าว 2ต่อ2 ก็เคยไป เพราะตอนนั้นเพื่อนไม่อยู่ เหลือเรากับเค้าแค่สองคน เราเคยไปนอนห้องเค้า แต่ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ เค้าเป็นคนดีจริงๆ บางวันกินเหล้ากับเพื่อน พอเราเริ่มเมาเค้าก็จะบอกให้นอน ห่มผ้าให้ คอยนวดให้จนถึงเช้า คือสรุป
ตอนนั้นเค้าดีกับเราทุกอย่าง ดีกว่าเพื่อนผู้หญิงทุกคนด้วยซ้ำ จนเราคิดว่า เพื่อนคนนี้เเหละ
อยู่ด้วยแล้วรู้สึกดี ผ่อนคลาย คุยได้ทุกเรื่อง (ตอนนั้นเราก็เริ่มใจละลายนิดๆ )
เราskype เปิดกล้องคุยกันทุกวันคะ แบบอยู่ในฐานะเพื่อนแหละ ไม่กล้าคิดเกินเลย เค้ามาบอกเราว่า.... เราคิดกับเธอมากกว่าเพื่อน เราลองมาคบกันดูไหม..... ตอนนั้นคือเราอึ้งมากคะ ไม่คิดว่าเรากับเขาจะมีความรู้สึกคล้ายๆกัน ซึ่งมันตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ เขายังบอกอีกว่า "เรามีอะไรหลายๆอย่างที่เหมือนกัน เราน่าจะเข้ากันได้ดี" เราเลยถามเขาว่า "แล้วถ้าเกิดวันนึงเราเลิกกันละ".......... "สัญญาจะรักตลอดไป มันจะไม่มีวันนั้น" คำคำนี้คำเดียวมันทำให้ฉันเชื่อมั่นว่าเขารักฉันจริงๆ และจำคำนั้นมาตลอด เราเลยตกลงคบกันแบบ .......คบกันหลังจากที่เขาเลิกกับแฟนประมาณ 15 วัน ไม่รู้ว่าเขาเหงาหรือเขาประชดแฟนไหมไม่รู้ รู้แต่ว่า ฉันก็รักเขาเหมือนกัน และฉันเชื่อในตัวเขา และคนนี้แหละ คือคนที่ฉันรักมาก จริงจังมาก จริงจังกว่าหลายๆคนที่เคยคบ เพราะฉันเชื่อว่า เขาจะไม่มีวันทิ้งฉัน...........
เราคบกันมาเรื่อยๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันบ้าง ความรุ้สึกมันแปลกๆเนาะ จากเพื่อนสนิทเลื่อนมาเป็นแฟน นึกว่ามึแต่ในหนัง เค้าชอบจับมือเรากุมมือเราตลอด ทำอะไรหวานๆให้เสมอ เราเจอกันทุกวัน เค้าเคยพาเราไปบ้าน พาไปไหว้พ่อแม่ เราก็ให้เค้ามารับที่บ้าน มาส่งบ้านบ้าง (แต่ไม่กล้าบอกแม่หรอก แม่เราดุ) บอกแค่ว่าเพื่อนแค่นั้น เค้ารู้ว่าเราชอบกินช้อคโกแลต เค้าก็จะมีช้อกโกแลตมาให้ตลอด ไม่เว้นแม้แต่วันวาเลนไทน์ เค้าชอบบอกรักกับคิดถึงเราบ่อยมากๆ ทุกวัน วันละสิบรอบได้ ช่วงนั้นเราสไกป์คุยกันตลอด sms โทรหากันตลอด หวานมาก เรามีความสุขมากค่ะ มากถึงมากที่สุด เรารักเค้ามากด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เมื่อการที่เรารักใครมากมันย่อมหึง หวงเป็นปกติ ยิ่งตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอม ยิ่งต้องห่างกันมากๆ ทั้งที่บ้านไม่ได้ไกลกันสักนิด ก็มีนัดเจอกันบ้างอาทิตย์ละครั้ง แต่เราก็คุยกันตลอด ส่วนมากเค้าจะเป็นฝ่ายโทรหาเราตลอด พอเราลองโทรหาเขาบ้าง มันขึ้นรอสายบ้างแหละ ไม่ติดบ้างแหละ เราเลยนอยๆว่าเขาจะคุยกับคนอื่น เราก็ใส่ไซโคเขาจนยิบ แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ว่าเขาคุยกับคนอื่นบ้างแหละ ว่าเขาคิดถึงแฟนเก่าบ้างแหละ สารพัดเพราะความโกรธความหึงของฉันแท้ๆ ซึ่งช่วงนั้นเค้าก็ไม่สบายด้วย แต่ฉันไม่ได้ไปดูแลเลย เพราะเราพึ่งคบกัน ยังเขินๆ ไม่กล้าไปบ้านเขา แต่เขาคิดว่าเราไม่ใส่ใจไม่ไปดูแลเขามั้ง เขาดูเหมือนโกรธเรามากๆ ตอนนั้นเราดูเป็นคนขี้บ่น จุกจิก น่ารำคาญสำหรับเค้าไปแล้ว ....
เค้าเริ่มไม่เหมือนเดิม โทรหาเราน้อยลง (เพราะเขาไม่สบาย) แทบจะไม่โทรเลย เพราะปกติเขาจะโทรหาเราบ่อยๆ มันแปลกๆ พอเเราโทรไปมันก็ขึ้นรอสายบ้าง ไม่ติดบ้าง (ใครมันจะอยากโทรวะ) ความรักเราค่อยๆจืดจางลง เพราะเราไม่ค่อยได้เจอกัน เพราะเขาไม่สบาย เพราะฉันด่าเขาหึงเขาทำให้เขารำคาน จนเขาบอกกับเราว่า........................."เราเป็นเพื่อนกันเถอะ".............................
เราอึ้งมาค่ะ เราถามว่าทำไม เขาบอกว่า เขาอยากอยู่คนเดียว คำว่าอยากอยู่คนเดียวของเขามันคือช่วงที่เขาไม่ค่อยโทรหาเรา เราโทรไป
รอสายบ้าง แล้วเราก็ผิดที่ไม่ไปดูแลตอนที่เขาไม่สบาย คอยหึงหวง คอยจับผิดเขาตลอด ซึ่งเขาอาจจะไม่ผิด แต่เขารำคานนนนนนน !!!!!
"เค้าตัดสายเราทิ้งค่ะ" เราโทรตลอด เค้าก็ไม่รับ ปิดเครื่องหนีหายไปเลย นั่นคงหมายความว่า เราคงเลิกกันจริงๆ
เจ็บมากค่ะ คือเราคบกันจริงๆ แค่ 3 เดือน แต่เราผูกพันกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกันเยอะ และที่สำคัญ คนนี้เราจริงจังมาก แต่เขาดันทิ้งเราไป
งงงงงงงงงงงงงงงงง โคตรเสียใจเลยวะ ผ่านมาสองปีละ เค้าและเราก็มีคนคุยเรื่อยๆ เค้าคบกันออกหน้าออกตา ส่วนฉันทนไม่ได้ที่ต้องเห็นเขาไปกับคนอื่น ทำใจไม่ได้เมื่อคนอื่นพูดถึงเขากับแฟน ทำใจไม่ได้จริงๆ ตอนนี้เราก็รู้ว่าเรารักเขามาก รักจนคบกับใครไม่ได้อีกแล้ววววววววววว
เราเรียนด้วยกัน ต้องเห็นหน้ากันทุกวันค่ะ ฉันพยายามจะหาคนคุยด้วย แต่ไม่สำเร็จ ก็มันเจอหน้ากันทุกวันไง มันลืมไม่ได้ไง ลองคิดเป็นตัวเองสิคะ จะทำใจได้ไหม ถ้าคุยต้องเจอเขาทุกวัน ทั้งๆที่เรายังรักเขาอยู่ ไม่เคยลืมเลยหลายๆอย่างตลอดเวลาที่คบกัน แต่เขาดูเหมือนไม่ได้คิดอะไรกับฉันเลย จะเข้าปีที่สามที่เราเลิกกันแล้ว สิ่งที่มันบอกได้ว่าเรารักเค้ามากคือ
1.เราทำใจไม่ได้ถ้าเห็นเค้าไปกับผู้หญิงคนอื่น
2.เราเป็นเพื่อนกับเขาแบบสนิทใจไม่ได้ ไม่ค่อยคุยกัน แยกตัวออกมาไปอยู่แก๊งใหม่
3.แอบส่องเฟสดูความเคลื่อนไหวเขา สืบรู้ว่าเขาคบกับใคร คอยลุ้นให้เขาเลิกกัน
4.ไม่สบตา แอบมองบ้าง (เขาก็แอบมองเราอยู่นะ แอบแว๊บไปเห็นพอดี หลายครั้งด้วย)
5. เรารู้ว่ารักเขามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ที่ตั้งกระทู้นี้ เราแค่มีคำถามที่มันยังค้างคาใจอยู่ ถึงแม้รู้ว่าเรากับเขาคงไม่ได้กลับมาคบกันอีก แต่ฉันก็อยากเป็นเหมือนเดิมกับเธอนะ เราอยากอยู่กับเธอ เรารักเธอ เรารักใครไม่ได้อีก.....
อยากให้ทุกคนช่วยตอบ โดยเฉพาะตัวเขาเอง ตอบเรามาบ้างว่า
1. เธอคบกับเราเพราะรู้สึกดีกับเราจริงๆ ไม่ใช่เพราะเหงาหรือประชดแฟนเก่า
2. เธอทิ้งเราทำไม เราไม่ดี หรือเธอมีคนใหม่
3. เธอจำคำที่เธอพูดได้ไหมว่า "เธอจะไม่ทิ้งเรา" แต่เธอก็ทิ้ง แล้วเธอสัญญากับเราทำไม
4. ที่ผ่านมาเธอทำจากใจจริงหรือเปล่า ที่เธอจับมือ บอกรักบอกคิดถึงฉัน พาไปไหว้พ่อแม่ นั่นเธอรักฉันจริงๆใช่ไหม
5. ตอนนี้เธอไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ เธอคิดกับฉันแค่เพื่อนจริงๆไหม เธอลืมรักของเราแล้ว หรือเธอไม่เคยรักกัน ทั้งๆที่ฉันยังรักเธอ
เราทั้งเขียนทั้งร้องไห้ไป เราอึดอัด คิดถึงเขามาก ระบายกับใครก็ไม่ได้ ทุกคำถามเราอยากถามเค้า ขอโทษนะถ้าสำนวนมันแปลกหรือมันดูน้ำเน่าไปหรืออะไร เชื่อเถอะในโลกนี้มีคนที่รักใครมากๆๆๆแบบนี้อีกหลายๆคน ถ้าไม่ชอบได้โปรดมองผ่านไป อย่าเม้น อย่าด่า แค่นี้เราก็บอบช้ำมากพอแล้ว ขอแค่กำลังใจและขอคำตอบจากคนที่ฉันรอคอยนะ
เพื่อนๆที่อ่านกระทู้บอกฉันที ว่าฉันควรจะทำยังไง ควรไปถามเขาไหม หรือทำยังไง ฉันค้างคามากๆ ฝากช่วยตามเขาทีนะ ฉันรักเขามาก
ต้องทนเห็นหน้าแฟนเก่าทุกวัน เขาทำเหมือนไม่มีอะไร แต่เรายังคงค้างคา
จนมีช่วงนึงที่เราสนิทกันมาก คือได้ไปเที่ยวหลายๆที่ด้วยกัน (มีเพื่อนไปด้วยเยอะ) แต่เขาก็เหมือนกับเป็นบัดดี้ฉันเลยนะ เทคแคร์เราดีมาก แต่เราก็มีหวั่นไหวบ้าง แต่ไม่กล้าคิดไกล เพราะเขามีแฟน (ตอนนั้นเราเลิกกับแฟนแล้ว) จนวันนึงเราได้ไปเที่ยวด้วยกัน ปั่นจักรยานซ้อนท้ายด้วยกัน ซื้อเสื้อคู่(ที่ไม่ใช่เสื้อคู่ แค่มันเหมือนกัน) ซื้อผ้าพันคอให้ เลี้ยงข้าวเรา ถ่ายรูปคู่ด้วยกัน ไปเขียนโปสการ์ดด้วยกัน เค้าเป็นผู้ชายไม่หล่อหรอกคะ ถ้ามองผ่านๆ แต่เค้าก็มีมุมน่ารักๆ เป็นผู้ชายอบอุ่น ขี้เล่น กวนนิดๆ (ตอนนั้นไม่คิดเกินเพื่อน)
จนวันหนึ่งเค้าก็ทะเลาะกับแฟน แฟนเขามีแฟนใหม่ เลยเลิกกัน (แฟนของเค้าก็โทรมาหาเรานะ เหมือนมาปรึกษาเราไรงี้ เราก็ตอบไม่ได้เเหละ ได้แต่บอกให้ใจเย็นๆ ค่อยๆคุย) แต่เขาก็เลิกกันจริงๆ .....
เขาอกหัก ก็ร้องไห้ตาบวมใหญ่เลย เขารักแฟนมากๆคะ ถึงขั้นไปสาบานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่าจะรักคนนี้ตลอดไป... เราก็มีแต่ปลอบใจเพื่อนตัวเอง ทั้งไปกินข้าว กินเหล้าเป็นเพื่อน (เป็นเพื่อนแก๊งเดียวกันคะ) เราก็โคตรสงสารมันเลย จนหลังจากนั้น เราไปไหนมาไหนบ่อยมากขึ้น ไปกินเหล้ากินข้าว 2ต่อ2 ก็เคยไป เพราะตอนนั้นเพื่อนไม่อยู่ เหลือเรากับเค้าแค่สองคน เราเคยไปนอนห้องเค้า แต่ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ เค้าเป็นคนดีจริงๆ บางวันกินเหล้ากับเพื่อน พอเราเริ่มเมาเค้าก็จะบอกให้นอน ห่มผ้าให้ คอยนวดให้จนถึงเช้า คือสรุป
เราskype เปิดกล้องคุยกันทุกวันคะ แบบอยู่ในฐานะเพื่อนแหละ ไม่กล้าคิดเกินเลย เค้ามาบอกเราว่า.... เราคิดกับเธอมากกว่าเพื่อน เราลองมาคบกันดูไหม..... ตอนนั้นคือเราอึ้งมากคะ ไม่คิดว่าเรากับเขาจะมีความรู้สึกคล้ายๆกัน ซึ่งมันตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ เขายังบอกอีกว่า "เรามีอะไรหลายๆอย่างที่เหมือนกัน เราน่าจะเข้ากันได้ดี" เราเลยถามเขาว่า "แล้วถ้าเกิดวันนึงเราเลิกกันละ".......... "สัญญาจะรักตลอดไป มันจะไม่มีวันนั้น" คำคำนี้คำเดียวมันทำให้ฉันเชื่อมั่นว่าเขารักฉันจริงๆ และจำคำนั้นมาตลอด เราเลยตกลงคบกันแบบ .......คบกันหลังจากที่เขาเลิกกับแฟนประมาณ 15 วัน ไม่รู้ว่าเขาเหงาหรือเขาประชดแฟนไหมไม่รู้ รู้แต่ว่า ฉันก็รักเขาเหมือนกัน และฉันเชื่อในตัวเขา และคนนี้แหละ คือคนที่ฉันรักมาก จริงจังมาก จริงจังกว่าหลายๆคนที่เคยคบ เพราะฉันเชื่อว่า เขาจะไม่มีวันทิ้งฉัน...........
เราคบกันมาเรื่อยๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันบ้าง ความรุ้สึกมันแปลกๆเนาะ จากเพื่อนสนิทเลื่อนมาเป็นแฟน นึกว่ามึแต่ในหนัง เค้าชอบจับมือเรากุมมือเราตลอด ทำอะไรหวานๆให้เสมอ เราเจอกันทุกวัน เค้าเคยพาเราไปบ้าน พาไปไหว้พ่อแม่ เราก็ให้เค้ามารับที่บ้าน มาส่งบ้านบ้าง (แต่ไม่กล้าบอกแม่หรอก แม่เราดุ) บอกแค่ว่าเพื่อนแค่นั้น เค้ารู้ว่าเราชอบกินช้อคโกแลต เค้าก็จะมีช้อกโกแลตมาให้ตลอด ไม่เว้นแม้แต่วันวาเลนไทน์ เค้าชอบบอกรักกับคิดถึงเราบ่อยมากๆ ทุกวัน วันละสิบรอบได้ ช่วงนั้นเราสไกป์คุยกันตลอด sms โทรหากันตลอด หวานมาก เรามีความสุขมากค่ะ มากถึงมากที่สุด เรารักเค้ามากด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เมื่อการที่เรารักใครมากมันย่อมหึง หวงเป็นปกติ ยิ่งตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอม ยิ่งต้องห่างกันมากๆ ทั้งที่บ้านไม่ได้ไกลกันสักนิด ก็มีนัดเจอกันบ้างอาทิตย์ละครั้ง แต่เราก็คุยกันตลอด ส่วนมากเค้าจะเป็นฝ่ายโทรหาเราตลอด พอเราลองโทรหาเขาบ้าง มันขึ้นรอสายบ้างแหละ ไม่ติดบ้างแหละ เราเลยนอยๆว่าเขาจะคุยกับคนอื่น เราก็ใส่ไซโคเขาจนยิบ แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ว่าเขาคุยกับคนอื่นบ้างแหละ ว่าเขาคิดถึงแฟนเก่าบ้างแหละ สารพัดเพราะความโกรธความหึงของฉันแท้ๆ ซึ่งช่วงนั้นเค้าก็ไม่สบายด้วย แต่ฉันไม่ได้ไปดูแลเลย เพราะเราพึ่งคบกัน ยังเขินๆ ไม่กล้าไปบ้านเขา แต่เขาคิดว่าเราไม่ใส่ใจไม่ไปดูแลเขามั้ง เขาดูเหมือนโกรธเรามากๆ ตอนนั้นเราดูเป็นคนขี้บ่น จุกจิก น่ารำคาญสำหรับเค้าไปแล้ว ....
เค้าเริ่มไม่เหมือนเดิม โทรหาเราน้อยลง (เพราะเขาไม่สบาย) แทบจะไม่โทรเลย เพราะปกติเขาจะโทรหาเราบ่อยๆ มันแปลกๆ พอเเราโทรไปมันก็ขึ้นรอสายบ้าง ไม่ติดบ้าง (ใครมันจะอยากโทรวะ) ความรักเราค่อยๆจืดจางลง เพราะเราไม่ค่อยได้เจอกัน เพราะเขาไม่สบาย เพราะฉันด่าเขาหึงเขาทำให้เขารำคาน จนเขาบอกกับเราว่า........................."เราเป็นเพื่อนกันเถอะ".............................
เราอึ้งมาค่ะ เราถามว่าทำไม เขาบอกว่า เขาอยากอยู่คนเดียว คำว่าอยากอยู่คนเดียวของเขามันคือช่วงที่เขาไม่ค่อยโทรหาเรา เราโทรไป
"เค้าตัดสายเราทิ้งค่ะ" เราโทรตลอด เค้าก็ไม่รับ ปิดเครื่องหนีหายไปเลย นั่นคงหมายความว่า เราคงเลิกกันจริงๆ
เจ็บมากค่ะ คือเราคบกันจริงๆ แค่ 3 เดือน แต่เราผูกพันกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกันเยอะ และที่สำคัญ คนนี้เราจริงจังมาก แต่เขาดันทิ้งเราไป
เราเรียนด้วยกัน ต้องเห็นหน้ากันทุกวันค่ะ ฉันพยายามจะหาคนคุยด้วย แต่ไม่สำเร็จ ก็มันเจอหน้ากันทุกวันไง มันลืมไม่ได้ไง ลองคิดเป็นตัวเองสิคะ จะทำใจได้ไหม ถ้าคุยต้องเจอเขาทุกวัน ทั้งๆที่เรายังรักเขาอยู่ ไม่เคยลืมเลยหลายๆอย่างตลอดเวลาที่คบกัน แต่เขาดูเหมือนไม่ได้คิดอะไรกับฉันเลย จะเข้าปีที่สามที่เราเลิกกันแล้ว สิ่งที่มันบอกได้ว่าเรารักเค้ามากคือ
1.เราทำใจไม่ได้ถ้าเห็นเค้าไปกับผู้หญิงคนอื่น
2.เราเป็นเพื่อนกับเขาแบบสนิทใจไม่ได้ ไม่ค่อยคุยกัน แยกตัวออกมาไปอยู่แก๊งใหม่
3.แอบส่องเฟสดูความเคลื่อนไหวเขา สืบรู้ว่าเขาคบกับใคร คอยลุ้นให้เขาเลิกกัน
4.ไม่สบตา แอบมองบ้าง (เขาก็แอบมองเราอยู่นะ แอบแว๊บไปเห็นพอดี หลายครั้งด้วย)
5. เรารู้ว่ารักเขามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ที่ตั้งกระทู้นี้ เราแค่มีคำถามที่มันยังค้างคาใจอยู่ ถึงแม้รู้ว่าเรากับเขาคงไม่ได้กลับมาคบกันอีก แต่ฉันก็อยากเป็นเหมือนเดิมกับเธอนะ เราอยากอยู่กับเธอ เรารักเธอ เรารักใครไม่ได้อีก.....
อยากให้ทุกคนช่วยตอบ โดยเฉพาะตัวเขาเอง ตอบเรามาบ้างว่า
1. เธอคบกับเราเพราะรู้สึกดีกับเราจริงๆ ไม่ใช่เพราะเหงาหรือประชดแฟนเก่า
2. เธอทิ้งเราทำไม เราไม่ดี หรือเธอมีคนใหม่
3. เธอจำคำที่เธอพูดได้ไหมว่า "เธอจะไม่ทิ้งเรา" แต่เธอก็ทิ้ง แล้วเธอสัญญากับเราทำไม
4. ที่ผ่านมาเธอทำจากใจจริงหรือเปล่า ที่เธอจับมือ บอกรักบอกคิดถึงฉัน พาไปไหว้พ่อแม่ นั่นเธอรักฉันจริงๆใช่ไหม
5. ตอนนี้เธอไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ เธอคิดกับฉันแค่เพื่อนจริงๆไหม เธอลืมรักของเราแล้ว หรือเธอไม่เคยรักกัน ทั้งๆที่ฉันยังรักเธอ
เราทั้งเขียนทั้งร้องไห้ไป เราอึดอัด คิดถึงเขามาก ระบายกับใครก็ไม่ได้ ทุกคำถามเราอยากถามเค้า ขอโทษนะถ้าสำนวนมันแปลกหรือมันดูน้ำเน่าไปหรืออะไร เชื่อเถอะในโลกนี้มีคนที่รักใครมากๆๆๆแบบนี้อีกหลายๆคน ถ้าไม่ชอบได้โปรดมองผ่านไป อย่าเม้น อย่าด่า แค่นี้เราก็บอบช้ำมากพอแล้ว ขอแค่กำลังใจและขอคำตอบจากคนที่ฉันรอคอยนะ
เพื่อนๆที่อ่านกระทู้บอกฉันที ว่าฉันควรจะทำยังไง ควรไปถามเขาไหม หรือทำยังไง ฉันค้างคามากๆ ฝากช่วยตามเขาทีนะ ฉันรักเขามาก