สวัสดีค่ะเราพึ่งเคยเขียนกระทู้เป็นครั้งแรก ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ เข้าเรื่องเลยละกันค่ะ เรามีแฟนอยู่คนนึงเราคบกันมาได้ครึ่งปีค่ะ เรากับแฟนห่างกัน6ปี ด้วยความห่างกันมากมั้งคะเราสองคนเลยความคิดไม่ค่อยเหมือนกันเท่าไหร่บวกกับนิสัยเค้าที่เอาแต่ใจตัวเองต้องได้ทุกสิ่งที่อยากได้ มันเลยทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปทุกทีๆ ตอนนี้เราเริ่มทนนิสัยเค้าไม่ไหวแล้วล่ะค่ะ เค้าเริ่มเห็นแก่ตัวเริ่มไม่มีเหตุผลเริ่มเอาตัวเองเป็นที่ตั้งของทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตเราแล้ว เค้ามักจะทำอะไรให้ตัวเองมีความสุขและสบายใจคนเดียวอยู่เสมอเช่น เค้าไปเที่ยวผับ เค้าจะบอกเราเสมอว่าเค้าแค่เที่ยวไม่ได้อะไรมากเพราะเค้าไปเค้าก็ไลน์คุยตลอด(ไลน์บอกตลอดค่ะถึงเราจะหลับแล้วก็ตามบางทีก็ส่งรูปภาพมาด้วย) ตอนแรกเราก็งอนงอแงนะคือไม่มีใครชอบให้แฟนเที่ยวแบบนี้หรอก(ผญ.ทุกคนมันก็ต้องระแวง+กลัวเป็นธรรมดา)บ่อยมากที่เราทะเลาะกันเรื่องเค้าไปเที่ยวเราโดนบอกเลิกทุกครั้งเลยค่ะ โดยเค้าจะพูดคำๆนี้ทุกครั้งที่จะเลิก"พี่ก็เป็นแบบนี้แหละ รับไม่ได้ก็ไม่ต้องคบ ถ้าเราเป็นอย่างที่พี่ต้องการไม่ได้ก็เลิกไปซะ" เราชินกับคำนี้ละหลายครั้งที่โดนบอกเลิกก็คิดว่าจะหายไปเลยแต่สุดท้ายเค้าก็มาง้อ มาพูดว่าไม่มีเราแล้วมันคิดถึงมันอยู่ไม่ได้ เราก็ใจอ่อนทุกครั้ง แต่พอเราขอไปเที่ยวบ้างแบบขอไปนั่งชิวๆหรือเดินห้างกับเพื่อนเค้าไม่ให้เราไป เหตุผลเพราะกลัวเราไปนัดเจอผู้ชาย คือมันฟังไม่ขึ้นอ่ะ เราได้แต่ถอนหายใจกับคำพูดของเค้าแต่ละคำๆ อีกเรื่องนึงคือวันนั้นเราจะไปฉะเชิงเทราค่ะไปอยู่กับอาคือช่วงปิดเทอมของทุกปีเราจะไปอยู่ที่นุ้นตลอดเราไม่เคยมีปัญหากับใครเลยนะเรื่องไปอยู่ต่างจังหวัด แต่เรามีปัญหากับเค้าค่ะ เราบอกกับเค้าว่าเราไปทุกปีทุกช่วงปิดเทอม แต่เค้าไม่ฟังเหตุผลอะไรเราเลยค่ะ เค้าบอกว่าไม่ให้เราไปต้องอยู่ด้วยกันที่นี่ ถ้าเราไปอยู่ไกลเค้าแล้วใครจะไปกินข้าวเป็นเพื่อนเค้า ถ้าเกิดเราไปแล้วเราไปเจอผู้ชายคนอื่นเค้าคงโดนทิ้ง สุดท้ายเค้าก็เอาเรื่องนี้มาเป็นประเด็นชวนทะเลาะค่ะ สุดท้ายพอเราบอกว่าเราต้องไปเพราะแม่ให้ไปทุกปี เค้าก็ไม่พอใจแล้วก็บอกเลิกเราพร้อมกับพูดคำๆนั้นอีกครั้ง ในตอนนี้เราคิดว่าเค้าเป็นผู้ชายที่ไร้เหตุผลมากๆเลยค่ะ เราทนไม่ไหวแล้ว มันมีอีกมากมายกับนิสัยแย่ๆของเค้า บางครั้งทำอะไรแล้วตัวเค้าผิดเค้ายังไม่ยอมรับผิดด้วยซ้ำโทษแต่เราว่าเป็นเพราะเราอย่างนั้นอย่างนี้ เรานอนคิดมากหลายวันแล้วค่ะ ควรพอหรือรอว่าซักวันเค้าคงคิดอะไรได้มากกว่านี้
ควรพอหรือรอเผื่อมันจะดีขึ้น?