อย่างแฟนผมนะ ผมใจดีกับแฟนมาตลอด จนแฟนได้ใจทำร้ายผมและแม่ซะงั้น -*- ไม่อยากบอกว่าแฟนเป็นคนยังไงนะ
แต่แม่ผมไม่เอาแล้วจริงๆ แฟนเธอคิดว่าผมไม่ทำอะไรเธอหรอก เลยทำกับผมแบบนี้ ผมผิดเองที่ยอม ผมก็นึกว่าผมงี่เง่าเอง
แฟนกลายเป็นคนไม่ยอมฟังผมเลย ผมให้ผู้ใหญ่ตัดสิน เค้าบอกให้เลิกลูกเดียวเลย  ผมเลยลองใช้ความรุนแรงดู
หมดไปหลายพันเลย ไปลงข้าวของซะส่วนใหญ่ 5555 เรื่องไม่ต้องถึงตำรวจครับ ข้างบ้านยังไม่กล้าเข้ามาห้ามเลย+ไม่ทันด้วย
จบได้สวยครับ ออกแนวโรคจิตนิดๆ แต่แฟนก็ยอมฟังผมละ  แต่ยังไงผมก็ไม่บังคับอะไรเธอนะ ให้ผู้ใหญ่ตัดสินสั่งการ
จะว่าผมไร้วุฒิภาวะก็ไม่เป็นไรนะครับ ให้คนอื่นจูงจมูกได้ไม่เป็นไร ผมเป็นเจ้าของทุกอย่างในบ้านแล้วผมพอใจละ

จบเรื่องแฟนไปละมาเรื่องลูกหนี้ ไอที่จริงผมไม่อยากมีลูกหนี้หรอกครับ ผมเคยมีแล้วปวดหัวเห้ๆเลย ต้องมาเสียเวลาประณีประนอมหนี้
ค่อยๆทวง คิดดอกเยอะก็ไม่ได้ ใช้ความรุนแรงก็จบเห่ ต้องคุยอย่างสุภาพ อยากริที่จะไปแจ้งตำรวจหรือฟ้องศาลแพ่ง +พื้นฐานผม
เป็นคนขี้เกรงใจด้วย แม้แต่ไปเก็บเงิน ผมยังเกรงใจเลย บางครั้งเค้าไม่มีจริงๆผมก็ยอมง่ายๆ

มาถึงลูกหนี้ท่านที่2 อย่างที่ว่าผมเข็ดกับลูกหนี้ แต่นายคนนี้โกงเงินผมไปดื้อๆ แถมยังหัวหมอใส่อีก ไร้ความรับผิดชอบ ไม่มีความตั้งใจ
ที่จะหาเงินมาคืน ไร้มนุษยธรรม ผมต้องเอาเงินไปเลี้ยงลูกแกยังเฉยปล่อยผมเดือดร้อน  ตอนนี้ผมไม่หวังเงินคืน100%ละ ผมต้องฉีกกฎบ้าง
ที่ผ่านมาผมใจดีเกินไป เมตตาเกินไป มันได้ใจไปแล้ว และคิดว่าผมไม่กล้าทำอะไรมันหรอก ดูๆแล้วมีสิทธิชิ่งผมแน่ๆ


พี่ๆว่าผมควรทำยังไงดีครับ