จขกท. แต่งงานกะสามีมาเกือบยี่สิบปี มีลูก 2 คน เรียกได้ว่าครอบครัวเราอบอุ่นดี สามีเป็นคนดื่มเหล้าตามโอกาสซึ่งจัดว่าน้อย ไม่สูบบุหรี่ ไม่เจ้าชู้ ค่อนข้างตามใจแต่ไม่ได้กลัวเมียนะคะ แค่เราจะมีเหตุผลต่อกัน และรับฟังกัน แต่ใช่ว่าเราจะไม่มีปัญหา แต่เป็นปัญหาที่เกิดจากคนอื่นทั้งสิ้น เมื่อไหร่ที่เราทะเลาะกัน สาเหตุมักมาจากเรื่องของพี่น้องของสามีตลอด ถ้าเรื่องของเราจะมีแค่งอนกันตามประสาคนรัก สามีของ จขกท.เป็นครอบครัวเชื้อสายจีน มีพี่น้องหลายคน สามีไม่ใช่ลูกคนโต แต่เป็นลูกชายคนแรก สามีเป็นคนรักครอบครัว และเราก็ทราบนิสัยส่วนนี้มาตลอด และเข้าใจดี เรายังรักพ่อแม่พี่น้องเราเลย เราสร้างครอบครัวด้วยมือของเราสองคน ไม่ได้เกี่ยวข้องกับครอบครัวทั้งสองฝ่าย แยกมายุกันลำพังอีกบ้าน ตลอดเวลาที่ยุด้วยกันมา ครอบครัวสามีจะมีเรื่องขอความช่วยเหลือจากเราตลอด พี่น้องของสามีค่อนข้างไร้ประสิทธิภาพ ทั้งที่เรียนก็สูง แต่ทำงานไม่เป็น (ครอบครัวของสามีมีกิจการของตัวเอง กิจการเดียว) พี่น้องทุกคนเรียนจบกลับบ้าน ไม่ทำงาน กลับมายุรวมกัน แบบระบบกงสี และกิจการที่มีก็ยังคงเป็นพ่อของสามีที่ดูแล และดำเนินการ นอกนั้นใช้ชีวิตไปวันๆ ตื่น กิน นอน และก็ ตื่น กิน นอน การใช้ชีวิตค่อนข้างไปทางคนมีกระตัง ซึ่งจริงๆ ก็ไม่ได้มีเลยแม้แต่เงินเก็บ มีแค่เงินหมุนเวียนในกิจการ
สามีต้องแบ่งเวลาบางส่วนจากกิจการของเราไปช่วยพ่อทำงาน (อย่างที่บอกเรามาสร้างกิจการของเราเองไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับกงสี และมีเงินเดือนส่งเสียให้พ่อแม่สามี ไม่ได้ทอดทิ้ง) แบ่งเวลาในที่นี้มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่กรณี ซึ่งช่วงเวลาที่สามีไปช่วย เราก็ต้องทำงานเองคนเดียว ซึ่งก็เข้าใจ เค้าห่วงพ่อเค้าเหนื่อย บางทีเรามีก็น้อยใจบ้างถ้าช่วงที่ต้องไปช่วยนานๆ มีคิดโมโหบ้างพี่น้องคนอื่นไม่ทำไรเลยเหรอ บางทีแค่เรื่องเล็กน้อยไม่น่าจะต้องมาถึงเราเลยนะและก็นำมาพาซึ่งการทะเลาะ
อย่างที่บอก ฐานะทางบ้านเค้าไม่ใช่ว่าจะรวย แต่ใช้ชีวิตเหมือนคนรวย บางทีเงินทองไม่ทันใช้ ก็เราอีกตามเคย จะมากจะน้อยถ้าจะใช้เอ่ยปาก ต้องได้โดยที่ไม่สนว่าเราจะสะดวกหรือไม่ แต่สามีก็จะต้องมาไล่บี้ให้เราจัดการให้ได้ (เราเป็นคนดูแลบัญชีของครอบครัวเรา) บางทีเราไม่เงินยุเลยด้วยซ้ำ สามีก็รู้ แต่ก็ยังมาบังคับเราว่าต้องจัดการให้เค้าให้ได้ ไม่ว่าจะยืม กดเงินสดจากบัตรเครดิตแล้วเราก็ต้องมานั่งจ่ายดอกเบี้ยเอง เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมากๆ แล้วเราก็ต้องมานั่งมีปัญหาทะเละกันใหญ่โต ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของเราเลยแม้แต่น้อย เราไม่มีก็บอกว่าเราไม่มีก็ควรจะจบ เราไม่ใช่คนที่จะใช้เงิน แต่เรากลับต้องมานั่งเครียดมานั่งเดือนร้อนหา ส่วนคนที่จะใช้ แค่ยุเฉยๆ แล้วก็ได้ตังไปใช้ มันน่าโมโหมั๊ย
ไม่ว่าพ่อแม่ต้องการอะไร ขอเพียงเอ่ยปาก สามีจะจัดการให้หมดทุกอย่างไม่เคยปฏิเสธ ไม่ว่าตอนไหนเวลาใด แม้ว่าตัวเองทำงานของตัวเองค้างยุ ก็สามารถทิ้งไปได้ทันที หรือแม้แต่มีโปรแกรมของเรายุ ก็ยกเลิกได้หน้าตาเฉย พี่น้องทุกคน หากต้องการให้สามีช่วย จะใช้วิธีไปบอกแม่ แล้วให้แม่มาเป็นคนบอกสามี เพราะรุจุดอ่อนในข้อนี้ดี ทั้งๆที่พี่น้องเค้าก็มีครอบครัวมีคู่ชีวิต แต่กลับไม่เรียกใช้ ไม่ว่าจะเรื่องขับรถไปซื้อของ มีปัญหาเรื่องงาน หรือจะยืมเงิน ไม่รุจะแต่งมาขึ้นหิ้งหรืออย่างไร
เรื่องที่ครอบครัวสามีจะสรรหามาขอความช่วยเหลือยังเยอะแยะอีกมากมาย เล่าเท่าไหร่ก็ไม่จบ และก็ไม่ใช่เรื่องที่ จขกท. แต่งขึ้นหรือเล่าเกินกว่าเหตุเลย เพราะทุกเหตุการณ์ ทุกเรื่อง มีญาติทางสามีส่วนใหญ่รู้เห็นทั้งนั้น พร้อมทั้งคอยเข้ามาให้กำลังใจและช่วยเหลือเราเท่าที่เค้าจะช่วยได้
บอกเลย จขกท.ไม่ได้เป็นคนดีอะไรมากมาย แต่ที่ยุมาได้ทุกวันนี้ แค่รักและพยายามเข้าใจสามี ว่าเค้าเป็นคนดี ดีจริงๆ รักครอบครัวรักลูก อย่างที่บอกถ้าตัดปัญหาตรงนี้ทิ้งได้ ครอบเราก็แทบจะไม่มีปัญหาอะไรกันเลย ช่วงเวลาที่ไม่มีพี่น้องเค้าเข้ามายุ่ง มันเป็นช่วงเวลาที่ดีมากๆๆๆๆๆ มีความสุขที่สุด
ที่กล่าวมาทั้งหมด ที่ไม่มีเรื่องของพี่น้องของ จขกท. ก็เพราะเป็นลูกคนเดียว แต่ก็มีพ่อแม่ญาติพี่น้องนะ แต่เค้ารุจักความเกรงใจและความพอดี สามีจะรักพ่อแม่พี่น้องของเค้าก็ไม่ใช่เรื่องผิด แต่แค่อยากให้มันแค่พอดี พอเหมาะพอควร ไม่ใช่เอ็นดูเขาเอ็นเราขาด และทำเหมือนครอบครัวของเราเองไม่มีความสำคัญใดๆเลย
จะทำอย่างไร?? ถ้าสามีเอาแต่ห่วงพี่น้อง แบบไม่มีลิมิต
สามีต้องแบ่งเวลาบางส่วนจากกิจการของเราไปช่วยพ่อทำงาน (อย่างที่บอกเรามาสร้างกิจการของเราเองไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับกงสี และมีเงินเดือนส่งเสียให้พ่อแม่สามี ไม่ได้ทอดทิ้ง) แบ่งเวลาในที่นี้มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่กรณี ซึ่งช่วงเวลาที่สามีไปช่วย เราก็ต้องทำงานเองคนเดียว ซึ่งก็เข้าใจ เค้าห่วงพ่อเค้าเหนื่อย บางทีเรามีก็น้อยใจบ้างถ้าช่วงที่ต้องไปช่วยนานๆ มีคิดโมโหบ้างพี่น้องคนอื่นไม่ทำไรเลยเหรอ บางทีแค่เรื่องเล็กน้อยไม่น่าจะต้องมาถึงเราเลยนะและก็นำมาพาซึ่งการทะเลาะ
อย่างที่บอก ฐานะทางบ้านเค้าไม่ใช่ว่าจะรวย แต่ใช้ชีวิตเหมือนคนรวย บางทีเงินทองไม่ทันใช้ ก็เราอีกตามเคย จะมากจะน้อยถ้าจะใช้เอ่ยปาก ต้องได้โดยที่ไม่สนว่าเราจะสะดวกหรือไม่ แต่สามีก็จะต้องมาไล่บี้ให้เราจัดการให้ได้ (เราเป็นคนดูแลบัญชีของครอบครัวเรา) บางทีเราไม่เงินยุเลยด้วยซ้ำ สามีก็รู้ แต่ก็ยังมาบังคับเราว่าต้องจัดการให้เค้าให้ได้ ไม่ว่าจะยืม กดเงินสดจากบัตรเครดิตแล้วเราก็ต้องมานั่งจ่ายดอกเบี้ยเอง เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมากๆ แล้วเราก็ต้องมานั่งมีปัญหาทะเละกันใหญ่โต ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของเราเลยแม้แต่น้อย เราไม่มีก็บอกว่าเราไม่มีก็ควรจะจบ เราไม่ใช่คนที่จะใช้เงิน แต่เรากลับต้องมานั่งเครียดมานั่งเดือนร้อนหา ส่วนคนที่จะใช้ แค่ยุเฉยๆ แล้วก็ได้ตังไปใช้ มันน่าโมโหมั๊ย
ไม่ว่าพ่อแม่ต้องการอะไร ขอเพียงเอ่ยปาก สามีจะจัดการให้หมดทุกอย่างไม่เคยปฏิเสธ ไม่ว่าตอนไหนเวลาใด แม้ว่าตัวเองทำงานของตัวเองค้างยุ ก็สามารถทิ้งไปได้ทันที หรือแม้แต่มีโปรแกรมของเรายุ ก็ยกเลิกได้หน้าตาเฉย พี่น้องทุกคน หากต้องการให้สามีช่วย จะใช้วิธีไปบอกแม่ แล้วให้แม่มาเป็นคนบอกสามี เพราะรุจุดอ่อนในข้อนี้ดี ทั้งๆที่พี่น้องเค้าก็มีครอบครัวมีคู่ชีวิต แต่กลับไม่เรียกใช้ ไม่ว่าจะเรื่องขับรถไปซื้อของ มีปัญหาเรื่องงาน หรือจะยืมเงิน ไม่รุจะแต่งมาขึ้นหิ้งหรืออย่างไร
เรื่องที่ครอบครัวสามีจะสรรหามาขอความช่วยเหลือยังเยอะแยะอีกมากมาย เล่าเท่าไหร่ก็ไม่จบ และก็ไม่ใช่เรื่องที่ จขกท. แต่งขึ้นหรือเล่าเกินกว่าเหตุเลย เพราะทุกเหตุการณ์ ทุกเรื่อง มีญาติทางสามีส่วนใหญ่รู้เห็นทั้งนั้น พร้อมทั้งคอยเข้ามาให้กำลังใจและช่วยเหลือเราเท่าที่เค้าจะช่วยได้
บอกเลย จขกท.ไม่ได้เป็นคนดีอะไรมากมาย แต่ที่ยุมาได้ทุกวันนี้ แค่รักและพยายามเข้าใจสามี ว่าเค้าเป็นคนดี ดีจริงๆ รักครอบครัวรักลูก อย่างที่บอกถ้าตัดปัญหาตรงนี้ทิ้งได้ ครอบเราก็แทบจะไม่มีปัญหาอะไรกันเลย ช่วงเวลาที่ไม่มีพี่น้องเค้าเข้ามายุ่ง มันเป็นช่วงเวลาที่ดีมากๆๆๆๆๆ มีความสุขที่สุด
ที่กล่าวมาทั้งหมด ที่ไม่มีเรื่องของพี่น้องของ จขกท. ก็เพราะเป็นลูกคนเดียว แต่ก็มีพ่อแม่ญาติพี่น้องนะ แต่เค้ารุจักความเกรงใจและความพอดี สามีจะรักพ่อแม่พี่น้องของเค้าก็ไม่ใช่เรื่องผิด แต่แค่อยากให้มันแค่พอดี พอเหมาะพอควร ไม่ใช่เอ็นดูเขาเอ็นเราขาด และทำเหมือนครอบครัวของเราเองไม่มีความสำคัญใดๆเลย