สวัสดีครับ ผมชื่อ มาร์ค ครับกำลังศึกษาอยู่วันนี้มีประสบการ์ณ ความรักในวัยเรียนมาเล่า แชร์ ประสบการ์ณ ครับ
ผมเป็นคนตั้งกระทู้มือใหม่ หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ เรื่องที่ผมจะมาเล่าเป็นเรื่องรักในวัยเรียนของผมครับอาจจะไม่น่าอ่านซักเท่าไหร่แต่
ก็ขอบคุณที่อ่านน่ะครับ
"เรื่อง มีอยู่ว่าผมชอบ ผญ. คนหนึ่งครับผมเจอเธอบนห้างดังแห่งหนึ่งในจังหวัดเธอมากับเพื่อนของเธอคับ ส่วนผมก้มากับเพื่อนของผม
ผมก้ไม่ได้มองซักเท่าไหร่แต่ก้ มองอยู่ดีครับเธอน่ารักมากรู้สึกอยากจีบแต่ไม่รู้จะทำไงเลยไม่ได้ทำอ่ะไร พอมาอีกวันหนึ่งเพื่อนๆที่ไปกับผมมันก็เดินมาถามผมครับ
เพื่อน : เห้ยยย..!! เมื่อวานมิงมองสาวหรอว่ะเพื่อน
ผม : ป่าววว..นิ ทำไมอ่ะ (มันรู้ได้ไงว่ะ)
เพื่อน : ก้เมื่อวานมีเพื่อน ผญ. ทักกูมาบอกว่ามิงบอกบ่อยๆ มีรัยป่าววว..!!
ผม : มิงรู้จักหรอว่ะ ขอเฟส กุเหอะได้โปรดดด
เพื่อน : เอ่อออๆ เอาไป....
เเล้วผมก้ได้คุยกับเธอครับ ผมทักไปเธอก้ตอบมาคุยกันอยู่หลายเรื่องแต่ก้คุยได้ไม่มากซักเท่าไหร่เพราะผมเป้น คนจีบ ผญ. ไม่เป้น(นึกในใจเเล้วท้อออ)
คุยกันอยู่ทุกวันครับประโยคซ้ำๆที่เคยถามแต่ ก็ ยังคุยกันได้ไม่มีเบื่อ เรื่องไหนคุยเเล้วก้คุยอีก เล่นมุขไปเล่นมุขมาเสี่ยว ที่เสี่ยวไม่สนเเล้ว วินาทีนี้ขออยู่กับเธอได้คุยกับเทอพอ ชอบมาก ผญ. คนนี้ มีอยู่วันหนึ่งครับ โทรศัพท์ผมดังขึ้นมาาาา ตอนนั้นผมกำลังจะเปลี่ยนสายกีต้าครับ นั่งอยู่กลางบ้าน พ่อ-เเม่-น้อง ก็มองมาที่ผม ผมก้รับโทรศัพท์ ครับ เเต่ไม่รู้ว่าใครโทรมาแต่ก้รับ........(ผมของสมมุติชื่อเธอว่า " P " น่ะครับเพื่อความเข้าใจ)
ผม : สวัสดีครับโทรหาใครครับ..?
P : ก้โทรหาเธอไงล่ะ..
ผม : ...(นึกในใจใครอ่ะ) อ่ออครับมีรัยป่าวครับ
P : เธอใช่ คนที่จีบ เราป่ะ มาร์ค
ผม : รู้ล่ะใครโทรมาาา (อยากตะโกนดังๆๆ) แต่ พ่อ-แม่ มองมาที่ผมเป็นจุดๆ เดี่ยวด้วยสายตา วิ้งงงง.!!(อธิบายไม่ถูก)
ผม : มีรัยป่าว..เรากำลังจะเปลี่ยนสายกีต้าอ่ะไม่ว่างง (สิ่งที่ผมผิดไปคือไม่ยอมคุยกับเธอในตอนนั้น)
P : ไม่มีรัยหรอกก ไม่คุยก่ะได้ (ตัดสายทิ้งไป อารมประมานโมโห)
//// ผมขออธิบายน่ะครับผมอยู่ที่บ้านจะเป้นคนไม่ค่อยพูดครับจะเงียบๆๆ เรียบร้อยไม่เคยมี ผญ. โทรหามาก่อนนอกจาก(แม่) \\\\
หลังจากนั้นผมก้พยายาม ติดต่อเทอครับแต่เทอไม่ยอมคุยกับผมเหมือนเมื่อก่อนเเล้ว(ผมรู้สึกเสียใจมากครับ)
มีอยู่วันหนึ่งครับ เทอก้ตอบกลับผมมาผมดีใจมากเลยครับ วันนั้นผมเลยตั้งใจจะจีบเทอครับ ก้เลยขอเธอคบบบ..!!
แต่โชคไม่ดีหรือโดนแกล้งก้ไม่แน่ใจ พอ กดรีเฟสหน้าฟืดข่าวก้พบว่า เทอกำลังคบกับ ผช.คนอื่นอยู่
จากนั้นผมทำรัยไม่ถูกครับ จะคุยก้ไม่กล้า จะถามก้กลัว จะโวยวายก้ไม่ใช่เรื่องผมเลย เลิกออนเฟสเลยครับบบบ นานนนนเลย ใจมันช้ำหนักเลยประมานคิดไปเอง รักเขาข้างเดี๋ยว ทำให้เหมือนกับว่าผมนั้น โดนโยนลงน้ำที่ลึกมากไม่มีแสงสว่าง ไม่มีใครช่วย "จม" อยู่อย่างนั้น ไม่คุยกับ ผญ. ที่ทักหรือแอบจีบอีกเลย อารมประมานว่า ช้ำรักเจ็บหนักมากกกกกกกก ถ้าเป็น ผช.จะรู้ดีว่า อกหักครั้งเเรกเป็นอย่างรัยในเเบบ ฉบับของ ผช.
/////////////////// หลังจากนั้นผ่านไป 1 ปีขึ้น ม.4 \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\
*** ผมขออธิบายน่ะครับ รร.ของผมตอน ม.ต้นจะเป้นห้องชายล้วน ม.ปลายจะมี ผญ. ***
ผญ.ในห้องผมก้ น่ารักดีครับแต่ ผมไม่มีความรู้สึกชอบใครซักคนในเวลานั้น ผญ.ใครมาถามอ่ะรัยผมก้ตอบน่ะครับแต่ผมจะไม่พูดต่อ คือ ตอบเสร็จจบ ไม่มีถามต่อ จากนั้นเวลาผ่านไป 1 เทอมครับไม่มีอ่ะรัยเกิดขึ้นเลยยยย ผ่านไปวันๆ วันหนึ่งมี ผญ. ทักผมมาครับ (ผมก้เริ่มทำใจได้นิดหนึ่งล่ะ) ก้เลยคุยด้วย
เธอมาบอก ฝันดี ผมทุกวันครับชวนผมคุยตลอด ก้เริ่มมีใจหน่อยๆ น่ะแต่ยังไม่มีความรู้สึกชอบซักเท่าไหร่ ไม่เคยเล่นมุขไม่เคย พูดประมาน ชอบน่ะ ไม่มี
กลายเป้น ผช. ปากแข็งไม่อยากพูดคำว่า รัก อีกเลย แต่เเล้วเหมือนจะมีรักใหม่เกิดขึ้นครับ เธอ @ เฟส ผมว่า เเล้วก้ทักมาคืนนั้นเลยครับ เราคุยกันจนถึงเที่ยวคืน ตี1 กว่าๆ ซึ่งไม่รู้จักกันมาก่อน เธอเป็นคนน่ารักครับ ผมมีความรู้สึกครับว่าเธอคนนี้จะไม่ทำให้ผมต้องเสียใจอีกเลย คุยกันทุกวันหลังจากนั้นครับเข้าตำราเดิม เหมือนตอน ม.3 คุยรัยก้ไม่เบื่อ ไม่ว่าจะคุยอ่ะรัยเธอก้น่ารักก เสมอในสายตาผม ถ้ามีคำว่า เบื่อ ผมต้องเอาตัวเองนำคับว่าผม ผิดเสมอ
*** ขอเสริมน่ะครับผมเป็นคนที่เข้าใจความรู้สึกครับ เพราะตอน ม.3 เป็นที่ปรึกษาเรื่องความรักเยอะมากกในหมู่เพื่อนเลยรู้เยอะหน่อย ***
เธอมีชื่อย่อว่า " P " ครับ ( P ขึ้นต้นอีกล่ะกลัวเหมือนจะเป็นแบบคนที่เเล้ว) คุยกันได้ อาทิต หนึ่งครับผมมีความรู้สึกชอบเธอมากขึ้น มากขึ้นๆๆ
ไม่รู้จะอธิบายยังไงครับ เธอเป็นคนน่ารักครับผมทำใจไว้ส่วนหนึ่งเเล้วว่ายังไง เทอก้คงต้องมีแฟนเเล้วเดินจากผมไปแน่นอน แต่ใจมันรักครับผมเลยยอมทุกอย่างที่ทำได้ เราสองคนคุยเเลกเปลี่ยนประสบกานกันครับ ราวๆ ว่าเคยอกหักไหม บางที่กัเล่าเรื่องเพื่อนของ ตัวเองให้ฟังบ้าง คุยยังไงก้ไม่เบื่อไม่จบ
เธอคนนี้ทำให้ผมเหมือนกับว่าเธอได้ช่วยผมขึ้นมาจากที่ ผม "จม" น่ะครับที่เคยเล่าข้างบนอ่ะ
\\\ คุณอาจสงสัยว่าเเล้วคนที่มาบอก ฝันดีทุกวันไปไหนล่ะสิ เธอคนนั้นค่อยๆ หายไปเองโดยที่ผมไม่ได้ไล่หรือบอกอ้ะรัยเทอเลย ///
อยู่มาวันหนึ่งครับ มีคนในเฟสเทอโพสหรืออ่ะรัยนี่เเหละ ทำให้ผมนั้นเกือบถอดใจแต่ก้ไม่ยอมครับ การพิมคุยของผมค่อยๆ เปลี่ยนไปเหมือนคนงี่เง่า น้อยใจ เวลาผมน้อยใจ ผญ. คนนี้ผมจะไม่ทำอ่ะรัยครับ ผมแค่จะเงียบไปซักพักหนึ่งเเล้วก้มาใหม่ (ขาดไม่ได้ใจต้องการ) ยังไงก้รักเธอครับ บอกไว้ก่อนเลย แล้วก้มียุช่วงหนึ่งครับ เทอตอบผมช้ามาก บางทีผมก้มีความรู้สึกว่า (เราบ้าไปเเล้วหรอว่ะ) แต่ไม่ใช่ครับ ผมหึงครับ เศร้า ผมกลัวเธอคนนี้ไปคบกับคนอื่นทั้งๆ ที่ ผมทำใจไว้เเล้วเเต่ก้ไม่รู้จะทำไง เหมือนกันก้เเค่ ผช. ตัวเล็กๆ ผมไม่ค่อยสูงครับ เฮ้อออ คิดเเล้วเศร้าาา เหมือนผมรู้น่ะครับว่า เธอ ต้องไปคบกับใคร เเล้วทำใจไม่ได้ T-T แต่เเล้ววันหนึ่งเธอก้เปิดโอกาส ให้ผมครับผมบอกเธอว่าชอบ แต่เธอกลับบอกว่าอยากอยู่คนเดียวมากกว่าาา (ความรู้สึกผมนี่ลงไปกองกับพื้นเลยครับ เสียดาายยยยยย) แต่ผมก้ไม่ถอดใจน่ะครับ เธอไม่ลำคานผม คุยกันทุกวันเลย มีความสุขมากก ^^ ไม่อยากให้เธอไปไหนเลย
////// ข้อความอาจจะวนไปวนมาน่ะครับเขินนนนน \\\\\\\
วันหนึ่งมา ผช. คนหนึ่งมาคุยกับเธอแต่ผมจำไม่ได้ว่ารู้ได้ไงหรือผมหึงก้ไม่แน่ใจเเต่เธอตอบช้าน่าจะเป็นอย่างนั้นเลยมีอาการ แค่นั้นเเหละครับ ผมมีความรู้สึกว่าเหมือนผมโดนทิ้งอีกครั้งหนึ่งล่ะครับ ผมก้เลยไม่ทำอ่ะรัยของเธอนอนเลย เธอก้สงสัยว่าเป้นรัยเเต่ผมไม่กล้าบอกกลัวเธอน้อยใจผมล่ะหายไปผมเลยบอกว่า ไม่มีรัยเราง่วงนอนก่อนน่ะ เราไม่เป้นรัยจริงๆ เรายิ้มอยู่นิไง ยิ้ม มาถึงตอนนี้ผมก้ยังคุยกับเธออยู่แต่ไม่รู้ว่าเธอจะคุยกับผมอีกนานไหม...
สุดท้ายทิ้งท้ายนี้ผมก้ขอบอกกับเธอว่า " ขอบคุนน่ะที่ไม่ไล่เรา ไม่ด่าเรา ไม่ลำคานเรา ไม่เบื่อเรา เเล้วก้ขอบคุนมากที่มีช่วงเวลาๆ ดีให้กลับเราทำให้เรานั้นกลับมามีชีวิตชีวาเหมือนเก่า ขอบคุนที่เทอไม่งอลเรา ขอบคุนที่ไม่ปล่อยให้เราอยู่คนเดียว ขอบคุนที่มีความสุขในช่วงเวลาที่อาจจะน้อยไปบางที่เรางี่เง่าเราก้ขอโทดด้วยเราชอบ เทอ น่ะ เรารักเทอมาก เราอยากบอกว่าถ้าเป้นไปได้เราจะไม่คุยกับใครอีกเลยนอกจากเธอเราจะให้เทอเป้นคนสุดท้ายของชีวิตเรา เราขอบคุนมากที่ให้เราร้องเพลง "คู่ชีวิต" ให้เธอฟังเเละทิ้งท้ายนี้ ถ้าเธอจะไปคบกับคนอื่นเราก้จะไม่ว่า ไม่น้อยใจไม่ทำให้เธอเสียใจเลยย แต่เราจะค่อยๆ หายไปที่ละนิด ล่ะนิดไปช้าา จนเทอไม่รู้รู้สึกตัวเลยล่ะขอบอก ถ้าเธอมีแฟนก่อนเราไปเราจะร้องเพลง นี่เป้นเพลงสุดท้ายให้เทอฟัง "คำอวยพร"
\\\ เรื่องยังไม่จบหรอกครับแต่ตอนนี้ยังคุยกับ ผญ. คนนี้อยู่เลยไม่มีหักมุมแต่ถ้าเธอมาอ่านเเล้วเกิดหักมุมจะมาเล่าให้ฟังครับ(ขออย่าหักมุม) ////
ขอบคุนครับที่มาฟังเรื่องของผม ทั้งๆ ที่เรื่องไม่เป็นเรื่องเลยของ ผช.คนหนึ่ง บ้าบอไปวันๆๆ ขอบคุนครับถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยในการพิมในครั้งนี้อาจจะผิดพลาดเเต่ก้ขอให้ ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยน่ะครับจะได้มีการพัฒนาต่อไป ขอขอบคุนที่มาอ่านน่ะครับ
รักสั้นๆๆ ของ ผช.ธรรมดาา
ผมเป็นคนตั้งกระทู้มือใหม่ หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ เรื่องที่ผมจะมาเล่าเป็นเรื่องรักในวัยเรียนของผมครับอาจจะไม่น่าอ่านซักเท่าไหร่แต่
ก็ขอบคุณที่อ่านน่ะครับ
"เรื่อง มีอยู่ว่าผมชอบ ผญ. คนหนึ่งครับผมเจอเธอบนห้างดังแห่งหนึ่งในจังหวัดเธอมากับเพื่อนของเธอคับ ส่วนผมก้มากับเพื่อนของผม
ผมก้ไม่ได้มองซักเท่าไหร่แต่ก้ มองอยู่ดีครับเธอน่ารักมากรู้สึกอยากจีบแต่ไม่รู้จะทำไงเลยไม่ได้ทำอ่ะไร พอมาอีกวันหนึ่งเพื่อนๆที่ไปกับผมมันก็เดินมาถามผมครับ
เพื่อน : เห้ยยย..!! เมื่อวานมิงมองสาวหรอว่ะเพื่อน
ผม : ป่าววว..นิ ทำไมอ่ะ (มันรู้ได้ไงว่ะ)
เพื่อน : ก้เมื่อวานมีเพื่อน ผญ. ทักกูมาบอกว่ามิงบอกบ่อยๆ มีรัยป่าววว..!!
ผม : มิงรู้จักหรอว่ะ ขอเฟส กุเหอะได้โปรดดด
เพื่อน : เอ่อออๆ เอาไป....
เเล้วผมก้ได้คุยกับเธอครับ ผมทักไปเธอก้ตอบมาคุยกันอยู่หลายเรื่องแต่ก้คุยได้ไม่มากซักเท่าไหร่เพราะผมเป้น คนจีบ ผญ. ไม่เป้น(นึกในใจเเล้วท้อออ)
คุยกันอยู่ทุกวันครับประโยคซ้ำๆที่เคยถามแต่ ก็ ยังคุยกันได้ไม่มีเบื่อ เรื่องไหนคุยเเล้วก้คุยอีก เล่นมุขไปเล่นมุขมาเสี่ยว ที่เสี่ยวไม่สนเเล้ว วินาทีนี้ขออยู่กับเธอได้คุยกับเทอพอ ชอบมาก ผญ. คนนี้ มีอยู่วันหนึ่งครับ โทรศัพท์ผมดังขึ้นมาาาา ตอนนั้นผมกำลังจะเปลี่ยนสายกีต้าครับ นั่งอยู่กลางบ้าน พ่อ-เเม่-น้อง ก็มองมาที่ผม ผมก้รับโทรศัพท์ ครับ เเต่ไม่รู้ว่าใครโทรมาแต่ก้รับ........(ผมของสมมุติชื่อเธอว่า " P " น่ะครับเพื่อความเข้าใจ)
ผม : สวัสดีครับโทรหาใครครับ..?
P : ก้โทรหาเธอไงล่ะ..
ผม : ...(นึกในใจใครอ่ะ) อ่ออครับมีรัยป่าวครับ
P : เธอใช่ คนที่จีบ เราป่ะ มาร์ค
ผม : รู้ล่ะใครโทรมาาา (อยากตะโกนดังๆๆ) แต่ พ่อ-แม่ มองมาที่ผมเป็นจุดๆ เดี่ยวด้วยสายตา วิ้งงงง.!!(อธิบายไม่ถูก)
ผม : มีรัยป่าว..เรากำลังจะเปลี่ยนสายกีต้าอ่ะไม่ว่างง (สิ่งที่ผมผิดไปคือไม่ยอมคุยกับเธอในตอนนั้น)
P : ไม่มีรัยหรอกก ไม่คุยก่ะได้ (ตัดสายทิ้งไป อารมประมานโมโห)
//// ผมขออธิบายน่ะครับผมอยู่ที่บ้านจะเป้นคนไม่ค่อยพูดครับจะเงียบๆๆ เรียบร้อยไม่เคยมี ผญ. โทรหามาก่อนนอกจาก(แม่) \\\\
หลังจากนั้นผมก้พยายาม ติดต่อเทอครับแต่เทอไม่ยอมคุยกับผมเหมือนเมื่อก่อนเเล้ว(ผมรู้สึกเสียใจมากครับ)
มีอยู่วันหนึ่งครับ เทอก้ตอบกลับผมมาผมดีใจมากเลยครับ วันนั้นผมเลยตั้งใจจะจีบเทอครับ ก้เลยขอเธอคบบบ..!!
แต่โชคไม่ดีหรือโดนแกล้งก้ไม่แน่ใจ พอ กดรีเฟสหน้าฟืดข่าวก้พบว่า เทอกำลังคบกับ ผช.คนอื่นอยู่
จากนั้นผมทำรัยไม่ถูกครับ จะคุยก้ไม่กล้า จะถามก้กลัว จะโวยวายก้ไม่ใช่เรื่องผมเลย เลิกออนเฟสเลยครับบบบ นานนนนเลย ใจมันช้ำหนักเลยประมานคิดไปเอง รักเขาข้างเดี๋ยว ทำให้เหมือนกับว่าผมนั้น โดนโยนลงน้ำที่ลึกมากไม่มีแสงสว่าง ไม่มีใครช่วย "จม" อยู่อย่างนั้น ไม่คุยกับ ผญ. ที่ทักหรือแอบจีบอีกเลย อารมประมานว่า ช้ำรักเจ็บหนักมากกกกกกกก ถ้าเป็น ผช.จะรู้ดีว่า อกหักครั้งเเรกเป็นอย่างรัยในเเบบ ฉบับของ ผช.
/////////////////// หลังจากนั้นผ่านไป 1 ปีขึ้น ม.4 \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\
*** ผมขออธิบายน่ะครับ รร.ของผมตอน ม.ต้นจะเป้นห้องชายล้วน ม.ปลายจะมี ผญ. ***
ผญ.ในห้องผมก้ น่ารักดีครับแต่ ผมไม่มีความรู้สึกชอบใครซักคนในเวลานั้น ผญ.ใครมาถามอ่ะรัยผมก้ตอบน่ะครับแต่ผมจะไม่พูดต่อ คือ ตอบเสร็จจบ ไม่มีถามต่อ จากนั้นเวลาผ่านไป 1 เทอมครับไม่มีอ่ะรัยเกิดขึ้นเลยยยย ผ่านไปวันๆ วันหนึ่งมี ผญ. ทักผมมาครับ (ผมก้เริ่มทำใจได้นิดหนึ่งล่ะ) ก้เลยคุยด้วย
เธอมาบอก ฝันดี ผมทุกวันครับชวนผมคุยตลอด ก้เริ่มมีใจหน่อยๆ น่ะแต่ยังไม่มีความรู้สึกชอบซักเท่าไหร่ ไม่เคยเล่นมุขไม่เคย พูดประมาน ชอบน่ะ ไม่มี
กลายเป้น ผช. ปากแข็งไม่อยากพูดคำว่า รัก อีกเลย แต่เเล้วเหมือนจะมีรักใหม่เกิดขึ้นครับ เธอ @ เฟส ผมว่า เเล้วก้ทักมาคืนนั้นเลยครับ เราคุยกันจนถึงเที่ยวคืน ตี1 กว่าๆ ซึ่งไม่รู้จักกันมาก่อน เธอเป็นคนน่ารักครับ ผมมีความรู้สึกครับว่าเธอคนนี้จะไม่ทำให้ผมต้องเสียใจอีกเลย คุยกันทุกวันหลังจากนั้นครับเข้าตำราเดิม เหมือนตอน ม.3 คุยรัยก้ไม่เบื่อ ไม่ว่าจะคุยอ่ะรัยเธอก้น่ารักก เสมอในสายตาผม ถ้ามีคำว่า เบื่อ ผมต้องเอาตัวเองนำคับว่าผม ผิดเสมอ
*** ขอเสริมน่ะครับผมเป็นคนที่เข้าใจความรู้สึกครับ เพราะตอน ม.3 เป็นที่ปรึกษาเรื่องความรักเยอะมากกในหมู่เพื่อนเลยรู้เยอะหน่อย ***
เธอมีชื่อย่อว่า " P " ครับ ( P ขึ้นต้นอีกล่ะกลัวเหมือนจะเป็นแบบคนที่เเล้ว) คุยกันได้ อาทิต หนึ่งครับผมมีความรู้สึกชอบเธอมากขึ้น มากขึ้นๆๆ
ไม่รู้จะอธิบายยังไงครับ เธอเป็นคนน่ารักครับผมทำใจไว้ส่วนหนึ่งเเล้วว่ายังไง เทอก้คงต้องมีแฟนเเล้วเดินจากผมไปแน่นอน แต่ใจมันรักครับผมเลยยอมทุกอย่างที่ทำได้ เราสองคนคุยเเลกเปลี่ยนประสบกานกันครับ ราวๆ ว่าเคยอกหักไหม บางที่กัเล่าเรื่องเพื่อนของ ตัวเองให้ฟังบ้าง คุยยังไงก้ไม่เบื่อไม่จบ
เธอคนนี้ทำให้ผมเหมือนกับว่าเธอได้ช่วยผมขึ้นมาจากที่ ผม "จม" น่ะครับที่เคยเล่าข้างบนอ่ะ
\\\ คุณอาจสงสัยว่าเเล้วคนที่มาบอก ฝันดีทุกวันไปไหนล่ะสิ เธอคนนั้นค่อยๆ หายไปเองโดยที่ผมไม่ได้ไล่หรือบอกอ้ะรัยเทอเลย ///
อยู่มาวันหนึ่งครับ มีคนในเฟสเทอโพสหรืออ่ะรัยนี่เเหละ ทำให้ผมนั้นเกือบถอดใจแต่ก้ไม่ยอมครับ การพิมคุยของผมค่อยๆ เปลี่ยนไปเหมือนคนงี่เง่า น้อยใจ เวลาผมน้อยใจ ผญ. คนนี้ผมจะไม่ทำอ่ะรัยครับ ผมแค่จะเงียบไปซักพักหนึ่งเเล้วก้มาใหม่ (ขาดไม่ได้ใจต้องการ) ยังไงก้รักเธอครับ บอกไว้ก่อนเลย แล้วก้มียุช่วงหนึ่งครับ เทอตอบผมช้ามาก บางทีผมก้มีความรู้สึกว่า (เราบ้าไปเเล้วหรอว่ะ) แต่ไม่ใช่ครับ ผมหึงครับ เศร้า ผมกลัวเธอคนนี้ไปคบกับคนอื่นทั้งๆ ที่ ผมทำใจไว้เเล้วเเต่ก้ไม่รู้จะทำไง เหมือนกันก้เเค่ ผช. ตัวเล็กๆ ผมไม่ค่อยสูงครับ เฮ้อออ คิดเเล้วเศร้าาา เหมือนผมรู้น่ะครับว่า เธอ ต้องไปคบกับใคร เเล้วทำใจไม่ได้ T-T แต่เเล้ววันหนึ่งเธอก้เปิดโอกาส ให้ผมครับผมบอกเธอว่าชอบ แต่เธอกลับบอกว่าอยากอยู่คนเดียวมากกว่าาา (ความรู้สึกผมนี่ลงไปกองกับพื้นเลยครับ เสียดาายยยยยย) แต่ผมก้ไม่ถอดใจน่ะครับ เธอไม่ลำคานผม คุยกันทุกวันเลย มีความสุขมากก ^^ ไม่อยากให้เธอไปไหนเลย
////// ข้อความอาจจะวนไปวนมาน่ะครับเขินนนนน \\\\\\\
วันหนึ่งมา ผช. คนหนึ่งมาคุยกับเธอแต่ผมจำไม่ได้ว่ารู้ได้ไงหรือผมหึงก้ไม่แน่ใจเเต่เธอตอบช้าน่าจะเป็นอย่างนั้นเลยมีอาการ แค่นั้นเเหละครับ ผมมีความรู้สึกว่าเหมือนผมโดนทิ้งอีกครั้งหนึ่งล่ะครับ ผมก้เลยไม่ทำอ่ะรัยของเธอนอนเลย เธอก้สงสัยว่าเป้นรัยเเต่ผมไม่กล้าบอกกลัวเธอน้อยใจผมล่ะหายไปผมเลยบอกว่า ไม่มีรัยเราง่วงนอนก่อนน่ะ เราไม่เป้นรัยจริงๆ เรายิ้มอยู่นิไง ยิ้ม มาถึงตอนนี้ผมก้ยังคุยกับเธออยู่แต่ไม่รู้ว่าเธอจะคุยกับผมอีกนานไหม...
สุดท้ายทิ้งท้ายนี้ผมก้ขอบอกกับเธอว่า " ขอบคุนน่ะที่ไม่ไล่เรา ไม่ด่าเรา ไม่ลำคานเรา ไม่เบื่อเรา เเล้วก้ขอบคุนมากที่มีช่วงเวลาๆ ดีให้กลับเราทำให้เรานั้นกลับมามีชีวิตชีวาเหมือนเก่า ขอบคุนที่เทอไม่งอลเรา ขอบคุนที่ไม่ปล่อยให้เราอยู่คนเดียว ขอบคุนที่มีความสุขในช่วงเวลาที่อาจจะน้อยไปบางที่เรางี่เง่าเราก้ขอโทดด้วยเราชอบ เทอ น่ะ เรารักเทอมาก เราอยากบอกว่าถ้าเป้นไปได้เราจะไม่คุยกับใครอีกเลยนอกจากเธอเราจะให้เทอเป้นคนสุดท้ายของชีวิตเรา เราขอบคุนมากที่ให้เราร้องเพลง "คู่ชีวิต" ให้เธอฟังเเละทิ้งท้ายนี้ ถ้าเธอจะไปคบกับคนอื่นเราก้จะไม่ว่า ไม่น้อยใจไม่ทำให้เธอเสียใจเลยย แต่เราจะค่อยๆ หายไปที่ละนิด ล่ะนิดไปช้าา จนเทอไม่รู้รู้สึกตัวเลยล่ะขอบอก ถ้าเธอมีแฟนก่อนเราไปเราจะร้องเพลง นี่เป้นเพลงสุดท้ายให้เทอฟัง "คำอวยพร"
\\\ เรื่องยังไม่จบหรอกครับแต่ตอนนี้ยังคุยกับ ผญ. คนนี้อยู่เลยไม่มีหักมุมแต่ถ้าเธอมาอ่านเเล้วเกิดหักมุมจะมาเล่าให้ฟังครับ(ขออย่าหักมุม) ////
ขอบคุนครับที่มาฟังเรื่องของผม ทั้งๆ ที่เรื่องไม่เป็นเรื่องเลยของ ผช.คนหนึ่ง บ้าบอไปวันๆๆ ขอบคุนครับถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยในการพิมในครั้งนี้อาจจะผิดพลาดเเต่ก้ขอให้ ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยน่ะครับจะได้มีการพัฒนาต่อไป ขอขอบคุนที่มาอ่านน่ะครับ