1. การสะอึกของทารกในครรภ์เกิดจากการหดตัวของกล้ามเนื้อกระบังลมที่กั้นระหว่างช่องอก และช่องท้อง
การสะอึกในทารกจะเกิดได้ต่อเมื่อระบบประสาทส่วนกลางมีความสมบูรณ์แล้วเท่านั้น
ระบบประสาทส่วนกลาง ทำให้ทารกในครรภ์มีความสามารถเกิดการหายใจในนํ้าครํ่าได้
การสะอึกเกิดจากเมื่อของเหลวเกิดการไหลเข้าไป และออกจากปอดทารกในครรภ์ ทำให้กล้ามเนื้อกระบังลมมีการหดตัวอย่างรวดเร็ว
การสะอึกของทารกในครรภ์เป็นเรื่องธรรมดา และสามารถมองเห็นได้ชัดขณะที่ได้รับการทำอัลตราซาวนด์
โดยจะเห็นเหมือนเป็นกระโดดเบาๆ หรือการเคลื่อนไหวเป็นจังหวะ
การสะอึกของทารกในครรภ์อาจเป็นเพียงปฏิกิริยาปกติ และไม่เป็นผลเสียอย่างใด หรือบ่งบอกถึงความผิดปกติใดๆ
แต่อาจเป็นการเตรียมความพร้อมของปอดทารกในครรภ์ ของระบบทางเดินหายใจสำหรับการทำงานที่ดีต่อสุขภาพหลังคลอด
และการสะอึกนั้นยังช่วยควบคุมอัตราการเต้นของหัวใจทารกในช่วงไตรมาสที่สาม ให้มีการเต้นที่สมํ่าเสมอด้วย
2. การแพ้นมแม่ ที่จริงแล้วเกิดจากความผิดปกติในการเผาผลาญอาหาร(ของเด็ก) เช่น primary lactase deficiency (ภาวะขาดแล็คเทส ซึ่งเป็นเอนไซม์ที่ย่อยแล็คโทสหรือน้ำตาลในนมแม่) และ galactosemia (ภาวะร่างกายไม่สามารถใช้น้ำตาลกาแล็คโทสได้ เนื่องจากขาดเอนไซม์ GALT) ถึงแม้จะพบน้อยมากๆ ในเด็กทารก แต่ก็สามารถเป็นสาเหตุให้คุณแม่ไม่สามารถให้ลูกกินนมแม่ได้