เมื่อหลายวันก่อนค่ะ ดิฉันกับแม่ขับรถจากลพบุรี ไปต.ห้วยบง สระบุรี เพื่อไปหาซื้อผ้าใบกันแดด ซึ่งมีร้านผ้าใบราคาถูกร้านหนึ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ธนกิจผ้าไทย
แต่ไม่คิดเลยว่า เกือบเอาชีวิตไปทิ้งเลยทีเดียว คือว่า ตลอดทางที่ขับมา ก็เห็นว่ามีที่กั้นระหว่างถนนสองฝั่ง ก็มีบ้างไม่มีบ้างนะคะ แต่ความที่ เราไม่เคยจอดแวะซื้ออะไรแถวนั้นเลย ก็ไม่ได้สนใจกับพื้นที่ส่วนกลางของถนนสักเท่าไร แม้ว่าจะเคยขับผ่านเส้นนั้นอยู่หลายครั้ง

จนเมื่อวันนั้น ที่มาจอดแวะร้านผ้าใบ พอเราซื้อผ้าใบเสร็จ ก็มองหาที่กลับรถค่ะ ก็ขับเลาะริมถนนเลยร้านนั้นมานิ๊ดเดียว ตั้งหลักรอรถว่างอยู่ฝั่งตรงหน้าธนกิจผ้าไทย ก็เตรียมเลี้ยวตรงนั้นเต็มที่ค่ะ เพราะเมื่อเรามองจากริมทางตรงหน้าร้านผ้าใบ ก็เห็นว่า ถนนเส้นนั้นเป็น ถนน 4 เลนธรรมดาทั่วไป ไม่มีอะไรกั้นเลยก็น่าจะเลี้ยวได้ ดิฉันกับแม่ก็เตรียมหมุนรถโลดจะข้ามไปถนนอีกฝั่งเพื่อกลับลพบุรีนึกออกไหมคะ
แต่แล้วก็แทบช็อคสลบค่ะ พอหมุนรถไปจะถึงกลางถนน ภาพตรงหน้าคือ อีกนิ๊ดดดเดียวรถกำลังจะตกลงในไปเหวแล้ว คือมีหลุมสามเหลี่ยมลึกที่แบะกว้างกลางถนนอยู่ ซึ่งถ้ามองจากริมถนนไม่มีอะไรสะดุดตาเลยว่าตรงกลางถนนนั้นคือหลุมสามเหลี่ยมที่กว้างและลึกมากๆ
แล้วเป็นหลุมยาวตลอดอย่างนั้นตั้งแต่ก่อนถึงร้านธนกิจผ้าไทย ยาวเลยร้านไปอีกช่วงหนึ่ง สมมุติถ้าใครจะนึกเลี้ยวจุดนั้นขึ้นมาเพื่อข้ามไปเดินดูของ แล้วไม่ชินเส้นทาง ดิฉันว่ามีข่าวเศร้าหน้าหนึ่งแน่นอน

ดิฉันกับแม่นี่ไม่คิดฝันเลยค่ะ นั่งนึกอยู่ว่า ตอนหมุนรถกลับเข้ามาฝั่งเดิมอีก ถ้ารถสวนมากระชั้น ก็คงโดนเสยไปแล้ว
คิดแล้วสยองจริงค่ะ ขอบคุณคาถาหลวงปู่ศุข แม่ดิฉันรีบว่าอัตโนมัติ
จริงแล้ว น่าจะทำที่กั้นนะคะ ในเมื่อข้ามไม่ได้ และกันรถตกไปตอนกลางคืนด้วย
แปลกจริงๆ ถ้าคิดว่าทุกคนชินเส้นทางแล้วจะรู้ คิดแบบนี้อันตรายเกินนะคะ
เตือนภัยไว้นะคะ สุดสยองจริงค่ะ