เลิกแล้วค่ะ ทุกอย่างมันจบลงได้ประมาณสี่วัน จะเป็นบ้าแล้วค่ะ
ทำไงดีคะ ร้องไห้ไม่หยุด โทษใครไม่ได้นอกจากจะโทษตัวเอง คือง้อเค้าทุกวันเลยค่ะ
ง้อจนเหนื่อย ง้อจนบางทีก็รู้สึกถึงความไร้ค่า ไร้ศักดิ์ศรีของตัวเอง เค้าก็บอกว่าไม่ต้องมาง้อหรอก
เหนื่อยค่ะ ทำไมยังหยุดง้อไม่ได้สักทีคะ

เมื่อวานกินเบียร์กับที่ทำงาน ก็เมาเละเหมือนหมา เหมือนหมาจริงๆค่ะ
รู้ตัวเองดีนี่ยังหน้าด้านนั่งแท๊กซี่จากรัชดาไปหาที่บางใหญ่นนทบุรี นั่งตอนเที่ยงคืน
นั่งได้ไงไม่รู้ ไม่รู้ตัว รู้แค่ว่าโบกแล้วขึ้นรถไปเลย พอจะถึงแล้วถึงรู้สึกตัว
ไปแล้วเป็นไงนะเหรอคะ รู้สึกว่าตัวเองงี่เง่ามากค่ะ ทำไมต้องมาทำอะไรขนาดนี้
มาให้เค้าด่า เค้าลากลงรถ คือมันไม่มีแรงแล้วอ่ะค่ะ เมากองบนถนนเลยก็ว่าได้
ทุเรศตัวเองสุดๆอ่ะ  เพื่ออะไรก็ไม่รู้ เพื่อให้เค้ากลับมาหา แค่นั้นสินะ
นี่ยังไม่รวมถึงตอนที่โดนตบหน้าเพื่อเรียกสติอีกนะคะ รู้ตัวค่ะว่าโดนตบ แต่มันหมดแรงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลล์ ที่ตั้งใจกินเพื่อให้หลับ
ที่ผ่านมากินอะไรก็อ้วกออกหมด มันเครียดหลายเรื่อง เรื่องงาน เรื่องรัก เรื่องเรียน เรื่องคน
จะเป็นบ้าแล้วค่ะ ช่วยด่าเรียกสติให้หน่อยนะคะ จะขอบพระคุณมากๆ