บางช่วงบางตอนดูเชยและเฉิ่ม แต่อีกหลายๆตอนก็เท่ไม่บันยะบันยัง ส่วนความไม่สมเหตุสมผลนั้นไม่ต้องพูดถึง
ปมระหว่างเล็ตตี้กับดอมยังไม่ซาบซึ้งกินใจ หรือความซาบซึ้งเราไปอยู่ที่ฉากจบหมดก็ไม่รู้
จา แสดงดี สีหน้า ภาษากาย น้ำเสียงทำได้ดีมาก ประทับใจ
คู่หูคู่ฮายังคงเรียกรอยยิ้มได้เหมือนเคย ส่วนตัวเราว่าดูsoundtrackฮากว่าดูแบบพากย์ไทย
เดอะร็อคก็ยังคงเป็นเดอะร็อค แต่เราชอบเป็นพิเศษตรงที่มีประโยคติดหู เช่น "Daddy's gotta go to work." หรือ "I am the cavalry."
ผู้ช่วยของเดอะร็อค ที่ภาคนี้มาพร้อมผมทรงใหม่ เราชอบนาง เสียดายนางออกมาน้อยไปหน่อย
เจสัน สเตแธม ตัดภาพมาที่เฮียทีไรเรานึกว่าดู Transporter อยู่ แต่ชอบเสียงกับสำเนียงการพูดของเฮีย sexyมากๆ
มีอา ฉากบ้านระเบิดแล้วนางร้องเรียกแจ็คเสียงเหมือนจะขาดใจทำให้เราน้ำตาซึม T_T เราอ่อนไหวกับเรื่องแม่ๆลูกๆ

ฉากเรียกน้ำตาแบบออร์เดิร์ฟ คือฉากคุยโทรศัพท์ระหว่างไบรอันกับมีอา พูดเรื่องแซนวิช ภาพแล่นเข้ามาในหัวเลย จากนั้นน้ำตาก็ตามมา...หนุ่มน้อยตาสีฟ้า ผมหยักศก ยิ้มหวานๆคนนั้นยังอยู่ในใจเราเสมอ

ฉากเรียกน้ำตาแบบจัดเต็ม ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า แต่ที่ให้รถของไบรอันเป็นสีขาวเพราะเหมือนจะสื่อว่ารถสีขาวบริสุทธิ์พาเทวดากลับสวรรค์...หรือเปล่านะ ที่แน่ๆเรานั่งน้ำตาไหลพราก กลั้นสะอื้นแทบแย่ คำพูดของดอมก็กินใจแล้ว เนื้อเพลงยังมาตอกย้ำให้อาการหนักเข้าไปอีก

เราคงคิดถึงครอบครัวนี้ไปอีกนาน
"We've come a long way, from where we've been.
I'll tell you all about it when I see you again."
สักวันหนึ่งเราคงได้พบกัน...ไบรอัน...พอล หลับให้สบาย