สวัสดีครับ ผมมีเรื่องราวที่ผมคิดว่ามันไม่แปลกสำหรับผมแต่แปลกสำหรับคนอื่น มาเล่าให้ฟังครับ และขอถามด้วยครับ ว่าสิ่งที่ผมทำอยู่มันแปลก/ผิดไหม?
ผมกับแฟน คบกันมาได้เกือบ 2 ปีแล้วครับ คบกันตั้งแต่ ม.6 ตอนนี้จะจบปี 1 แล้วครับ เราเรียนอยู่มหาลัยเดียวกันครับในเมืองหลวงของประเทศไทย5555 ผมกับเขาเป็นผู้ชายทั้งคู่ เราสองคนรักกันมาก หลายคนที่เคยคิดว่า เพศเดียวกัน เป็นแฟนกัน ไม่จริงใจต่อกันหรอก คบกันไปวันๆ หรือคิดอะไรด้านลบต่างๆนานา ผมอยากให้ลองปรับเปลี่ยนความคิดดูน่ะครับ เพราะผมสองคน รักกันมาก ไปไหนไปด้วยกันตลอด ไม่อยากให้มองว่าเป็นส่วนเกินของสังคมครับ เพราะทุกคนบนโลกนี้คือสิ่งที่มีค่ามากและเราก็เลือกเกิดไม่ได้ครับ บังคับตัวเองไปก็ไม่มีความสุข ลองเปิดใจดูครับ เราเป็นผู้ชายทั้งคู่ ลุยๆเลยครับ ผมว่ามันก็ดีน้ะ เข้าใจกันดีกว่าเวลาที่ผมคบกับผู้หญิง จะเรียกผมว่าเกย์ก็ไม่แปลก แต่ก็ไม่ใช่เกย์แท้ 100% เจอผู้หญิงน่ารักๆก็หวั่นไหวครับ ไม่ได้ยุให้ผู้ชายมาเป็นแบบผมน้ะครับ ฮ่าๆ ผมกับแฟนอยู่ด้วยกันครับ รักกันเข้าใจกันดูแลกันมาตลอด แต่เริ่มมีช่วงหลังๆที่ผมไม่ค่อยมีเวลาและเขาค่อนข้างจะงี่เง้าเวลาผมกลับบ้านมาเหนื่อยๆ กลับมาถึงบ้านแฟนก็หาเรื่องครับ เช่น แฟนเก่าผมมากดไลค์สถานะ/รูปในเฟสบุ๊ค แฟนผมก็หาว่าผมกลับไปคุยกับแฟนเก่า ผมนี่งงเลยครับ ทำให้ช่วงหลังเราเริ่มทะเลาะกันมากขึ้น หนักมากบางครั้งต่างฝ่ายต่างออกจากบ้านไปกลางดึกก็มีครับ แต่ผมก็เป็นฝ่ายง้อตลอด เพราะผมเป็นคนดูแลเขาครับ ผมรักเขามาก มีอะไรผมก็ให้เขา และเขาก็ขี้หึงมาก วันๆผมกระดิกไปไหนไม่ได้เลย5555 จนผมไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าวันหนึ่งเราจะเลิกกันครับ เหตุเกิดจาก ผมไปไหนมาไหนกับเพื่อนบ่อยไม่ค่อยสนใจเขา อันนี้คือความผิดของผมครับ คือผมเป็นคนติดเที่ยวครับ ชอบไปเที่ยวกับเพื่อน อายุผมพึ่ง 19 เองครับ ยังรักสนุกอยู่ 5555 แต่ผมไม่เคยไปเที่ยวผับโดยไม่มีแฟนน้ะครับ ผมจะไปด้วยกันตลอด แต่ที่ผมไปกับเพื่อนบ่อยเพราะแฟนผมเวลาชวนไปไหนเขาก็ไม่ไป ชวน 10 ครั้ง ไป 2 ครั้ง อะไรประมาณนี้ วันสุดท้ายก่อนเลิกกัน เราทะเลาะกันหนักมาก ถึงขึ้นชกต่อยกันเลย แม่ของแฟนต้องวิ่งมาห้ามเลยครับ (ผมอยู่บ้านแฟนโดยมีแม่แฟนอยู่ด้วย) ผมไม่ทำร้ายแฟนแต่แฟนอารมณ์ร้อนครับ ทั้งต่อยทั้งตบทั้งผลัก ผมไม่กล้าทำร้ายเขาครับ เพราะพ่อผมเคยทำกับแม่ผมอย่างนี้ ผมรับไม่ได้ครับ ผมจะไม่ทำแบบนี้กับคนที่ผมรัก สุดท้ายเราก็เลิกกัน ผมก็ย้ายของออกมาจากบ้านแฟน
2 อาทิตย์ผ่านไปเราเริ่มใจเย็นมากขึ้น เรามีโอกาสได้เจอเขา(ตั้งแต่ตอนนี้จะแทนแฟนเก่าของผมว่า"เขา") บน BTS ครับ เขากำลังจะไปเรียนพิเศษที่สยาม ผมก็เดินเข้าไปถามเขาว่าเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม แล้วก็แซวๆเรื่องเก่าๆของเราสองคน ผมเข้าไปส่องเฟสบุ๊คของเขาบ่อยๆ ผมก็สังเกตเห็นว่าเขาเริ่มมีคนใหม่แล้ว เราก็ไม่ได้คิดอะไร เราก็เลยถามเขาว่า "เราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ไหม" เขาก็ตอบว่า "ได้สิ" แล้วเขาก็ให้ผมไปเล่นที่บ้านเขาบ่อยๆ และเราก็ไปที่บ้านเขาบ่อยๆ จนผ่านไป 3 วัน เราก็เริ่มสนิทกันเหมือนเดิม เราก็ลองคุยเรื่องของเรา ผมถามเขาว่า เราเป็นเพื่อนกันกับเราเป็นแฟนกันอันไหนดีกว่า... เขาตอบกลับมาว่า "เพื่อนดีกว่า อย่ากลับไปเป็นแฟนกันเลย ตอนนี้ก็ดีแล้ว " ผมก็ดีใจครับที่เขาตอบคำนี้ เพราะตัวผมเองก็มีความรู้สึกที่ดีกว่าตอนเป็นแฟน เพราะเราปรึกษากันได้ทุกเรื่อง กว้างกว่าแฟน การเป็นแฟนกันมันมีเรื่องละเอียดอ่อนเยอะมากครับ ตอนนี้ผมก็มาอยู่ที่บ้านเขาเหมือนเดิม ไปไหนมาไหนด้วยกันเหมือนเดิม คุยกันได้ทุกเรื่อง เรื่องที่ปรึกษากันบ่อยคือเรื่องแฟนครับ 5555 เพื่อนผมรู้เรื่องนี้แล้วพวกมันแปลกใจว่า เป็นไปได้ไงที่เป็นแฟนแล้วมาเป็นเพื่อนกันแล้วก็อยู่บ้านเดียวกันอีก ผมก็ไม่รู้จะตอบยังไงครับ5555 ทุกคนคิดว่าการที่ผมอยู่กับแฟนเก่าตอนนี้อยู่ในสถานะเพื่อนสนิท มันเป็นเรื่องแปลกไหมครับ แต่บอกไว้ก่อนเลยน้ะครับ ว่าการกระทำไม่เหมือนตอนเป็นแฟน นอนก็นอนเฉยๆครับ ไม่ได้มีอะไรกันเหมือนตอนเป็นแฟนกัน .... แต่ตอนนี้ผมก็มีแฟนใหม่แล้วครับ แฟนใหม่ผมเข้าใจผมครับ เขาก็รู้ด้วยว่าผมกับเขาเคยเป็ยแฟนกัน เพราะแฟนใหม่ผมก็เป็นรุ่นน้องของแฟนเก่าผมครับ ผมพาแฟนไปนอนด้วยบ่อยๆ หมายถึงไปค้างอะไรแบบนี้ครับ เพราะตอนนี้แม่ของแฟนเก่าผมย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่ครับ เขาเลยทิ้งบ้านหลังนี้ให้ผมกับแฟนเก่าซึ่งตอนนี้เป็นเพื่อนสนิท ให้ดูแลครับ เพราะว่าบ้านหลังนี้มันอยู่ใกล้มหาลัยที่ผมเรียนอยู่ จะได้ไม่ต้องเช่าหอให้เปลืองเงิน อีก 2 วันแฟนเก่าผมก็จะย้ายไปอยู่ห้องของแม่ครับ ผมก็อาจจะอยู่กับแฟนใหม่ผมในห้แงที่เคยเป็นห้องของผมกับแฟนเก่า
ย้ำน้ะครับ ว่าผมกับแฟนเก่า ตอนนี้เป็นแค่เพื่อนสนิทที่เข้าใจกันดี ไม่ใช่แค่สิ 5555 ต้องบอกว่า เป็นถึงเพื่อนสนิทที่เข้าใจกันดี เพราะตัวผมคิดว่า ไม่มีความสัมพันธ์ใดที่จะยิ่งใหญ่เท่าเพื่อนแล้วครับ มีบทเรียนมาแล้ว 5555 เพื่อนไม่มีวันเลิกลากันครับ
รบกวนช่วงแสดงความคิดเห็นด้วยน้ะครับ
เลิกกับแฟนไปแล้วแต่ยังใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม แปลกไหม?
ผมกับแฟน คบกันมาได้เกือบ 2 ปีแล้วครับ คบกันตั้งแต่ ม.6 ตอนนี้จะจบปี 1 แล้วครับ เราเรียนอยู่มหาลัยเดียวกันครับในเมืองหลวงของประเทศไทย5555 ผมกับเขาเป็นผู้ชายทั้งคู่ เราสองคนรักกันมาก หลายคนที่เคยคิดว่า เพศเดียวกัน เป็นแฟนกัน ไม่จริงใจต่อกันหรอก คบกันไปวันๆ หรือคิดอะไรด้านลบต่างๆนานา ผมอยากให้ลองปรับเปลี่ยนความคิดดูน่ะครับ เพราะผมสองคน รักกันมาก ไปไหนไปด้วยกันตลอด ไม่อยากให้มองว่าเป็นส่วนเกินของสังคมครับ เพราะทุกคนบนโลกนี้คือสิ่งที่มีค่ามากและเราก็เลือกเกิดไม่ได้ครับ บังคับตัวเองไปก็ไม่มีความสุข ลองเปิดใจดูครับ เราเป็นผู้ชายทั้งคู่ ลุยๆเลยครับ ผมว่ามันก็ดีน้ะ เข้าใจกันดีกว่าเวลาที่ผมคบกับผู้หญิง จะเรียกผมว่าเกย์ก็ไม่แปลก แต่ก็ไม่ใช่เกย์แท้ 100% เจอผู้หญิงน่ารักๆก็หวั่นไหวครับ ไม่ได้ยุให้ผู้ชายมาเป็นแบบผมน้ะครับ ฮ่าๆ ผมกับแฟนอยู่ด้วยกันครับ รักกันเข้าใจกันดูแลกันมาตลอด แต่เริ่มมีช่วงหลังๆที่ผมไม่ค่อยมีเวลาและเขาค่อนข้างจะงี่เง้าเวลาผมกลับบ้านมาเหนื่อยๆ กลับมาถึงบ้านแฟนก็หาเรื่องครับ เช่น แฟนเก่าผมมากดไลค์สถานะ/รูปในเฟสบุ๊ค แฟนผมก็หาว่าผมกลับไปคุยกับแฟนเก่า ผมนี่งงเลยครับ ทำให้ช่วงหลังเราเริ่มทะเลาะกันมากขึ้น หนักมากบางครั้งต่างฝ่ายต่างออกจากบ้านไปกลางดึกก็มีครับ แต่ผมก็เป็นฝ่ายง้อตลอด เพราะผมเป็นคนดูแลเขาครับ ผมรักเขามาก มีอะไรผมก็ให้เขา และเขาก็ขี้หึงมาก วันๆผมกระดิกไปไหนไม่ได้เลย5555 จนผมไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าวันหนึ่งเราจะเลิกกันครับ เหตุเกิดจาก ผมไปไหนมาไหนกับเพื่อนบ่อยไม่ค่อยสนใจเขา อันนี้คือความผิดของผมครับ คือผมเป็นคนติดเที่ยวครับ ชอบไปเที่ยวกับเพื่อน อายุผมพึ่ง 19 เองครับ ยังรักสนุกอยู่ 5555 แต่ผมไม่เคยไปเที่ยวผับโดยไม่มีแฟนน้ะครับ ผมจะไปด้วยกันตลอด แต่ที่ผมไปกับเพื่อนบ่อยเพราะแฟนผมเวลาชวนไปไหนเขาก็ไม่ไป ชวน 10 ครั้ง ไป 2 ครั้ง อะไรประมาณนี้ วันสุดท้ายก่อนเลิกกัน เราทะเลาะกันหนักมาก ถึงขึ้นชกต่อยกันเลย แม่ของแฟนต้องวิ่งมาห้ามเลยครับ (ผมอยู่บ้านแฟนโดยมีแม่แฟนอยู่ด้วย) ผมไม่ทำร้ายแฟนแต่แฟนอารมณ์ร้อนครับ ทั้งต่อยทั้งตบทั้งผลัก ผมไม่กล้าทำร้ายเขาครับ เพราะพ่อผมเคยทำกับแม่ผมอย่างนี้ ผมรับไม่ได้ครับ ผมจะไม่ทำแบบนี้กับคนที่ผมรัก สุดท้ายเราก็เลิกกัน ผมก็ย้ายของออกมาจากบ้านแฟน
2 อาทิตย์ผ่านไปเราเริ่มใจเย็นมากขึ้น เรามีโอกาสได้เจอเขา(ตั้งแต่ตอนนี้จะแทนแฟนเก่าของผมว่า"เขา") บน BTS ครับ เขากำลังจะไปเรียนพิเศษที่สยาม ผมก็เดินเข้าไปถามเขาว่าเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม แล้วก็แซวๆเรื่องเก่าๆของเราสองคน ผมเข้าไปส่องเฟสบุ๊คของเขาบ่อยๆ ผมก็สังเกตเห็นว่าเขาเริ่มมีคนใหม่แล้ว เราก็ไม่ได้คิดอะไร เราก็เลยถามเขาว่า "เราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ไหม" เขาก็ตอบว่า "ได้สิ" แล้วเขาก็ให้ผมไปเล่นที่บ้านเขาบ่อยๆ และเราก็ไปที่บ้านเขาบ่อยๆ จนผ่านไป 3 วัน เราก็เริ่มสนิทกันเหมือนเดิม เราก็ลองคุยเรื่องของเรา ผมถามเขาว่า เราเป็นเพื่อนกันกับเราเป็นแฟนกันอันไหนดีกว่า... เขาตอบกลับมาว่า "เพื่อนดีกว่า อย่ากลับไปเป็นแฟนกันเลย ตอนนี้ก็ดีแล้ว " ผมก็ดีใจครับที่เขาตอบคำนี้ เพราะตัวผมเองก็มีความรู้สึกที่ดีกว่าตอนเป็นแฟน เพราะเราปรึกษากันได้ทุกเรื่อง กว้างกว่าแฟน การเป็นแฟนกันมันมีเรื่องละเอียดอ่อนเยอะมากครับ ตอนนี้ผมก็มาอยู่ที่บ้านเขาเหมือนเดิม ไปไหนมาไหนด้วยกันเหมือนเดิม คุยกันได้ทุกเรื่อง เรื่องที่ปรึกษากันบ่อยคือเรื่องแฟนครับ 5555 เพื่อนผมรู้เรื่องนี้แล้วพวกมันแปลกใจว่า เป็นไปได้ไงที่เป็นแฟนแล้วมาเป็นเพื่อนกันแล้วก็อยู่บ้านเดียวกันอีก ผมก็ไม่รู้จะตอบยังไงครับ5555 ทุกคนคิดว่าการที่ผมอยู่กับแฟนเก่าตอนนี้อยู่ในสถานะเพื่อนสนิท มันเป็นเรื่องแปลกไหมครับ แต่บอกไว้ก่อนเลยน้ะครับ ว่าการกระทำไม่เหมือนตอนเป็นแฟน นอนก็นอนเฉยๆครับ ไม่ได้มีอะไรกันเหมือนตอนเป็นแฟนกัน .... แต่ตอนนี้ผมก็มีแฟนใหม่แล้วครับ แฟนใหม่ผมเข้าใจผมครับ เขาก็รู้ด้วยว่าผมกับเขาเคยเป็ยแฟนกัน เพราะแฟนใหม่ผมก็เป็นรุ่นน้องของแฟนเก่าผมครับ ผมพาแฟนไปนอนด้วยบ่อยๆ หมายถึงไปค้างอะไรแบบนี้ครับ เพราะตอนนี้แม่ของแฟนเก่าผมย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่ครับ เขาเลยทิ้งบ้านหลังนี้ให้ผมกับแฟนเก่าซึ่งตอนนี้เป็นเพื่อนสนิท ให้ดูแลครับ เพราะว่าบ้านหลังนี้มันอยู่ใกล้มหาลัยที่ผมเรียนอยู่ จะได้ไม่ต้องเช่าหอให้เปลืองเงิน อีก 2 วันแฟนเก่าผมก็จะย้ายไปอยู่ห้องของแม่ครับ ผมก็อาจจะอยู่กับแฟนใหม่ผมในห้แงที่เคยเป็นห้องของผมกับแฟนเก่า
ย้ำน้ะครับ ว่าผมกับแฟนเก่า ตอนนี้เป็นแค่เพื่อนสนิทที่เข้าใจกันดี ไม่ใช่แค่สิ 5555 ต้องบอกว่า เป็นถึงเพื่อนสนิทที่เข้าใจกันดี เพราะตัวผมคิดว่า ไม่มีความสัมพันธ์ใดที่จะยิ่งใหญ่เท่าเพื่อนแล้วครับ มีบทเรียนมาแล้ว 5555 เพื่อนไม่มีวันเลิกลากันครับ
รบกวนช่วงแสดงความคิดเห็นด้วยน้ะครับ