ก่อนอื่นเลย ผมขอเล่าเหตุผลของการเลิกกันครั้งนี้ก่อน
คือช่วงแรกผมไม่ค่อยได้สนใจเขา แต่เขาใส่ใจผมมาก พอมาถึงช่วงกลางๆผมและเขาก็เข้ากันได้ดี จนมีวันหนึ่งพ่อเขารู้ว่ามีแฟนเราเลยทะเลาะกัน จนกระทั่งหลังจากนั้น เรื่องราวของเรามันก็เริ่มแย่ขึ้นทุกวันๆ อีกอย่างเป็นช่วงสอบไล่เข้ามหาวิทยาลัยต่างๆด้วย เขาก็คงเครียด+กับมีปัญหาทางบ้านเพราะผมด้วย(เรื่องที่พ่อเขารู้ว่ามีแฟน) อย่างที่บอกว่ามันเริ่มแย่ขึ้นทุกๆวัน ทะเลาะกันมากขึ้น ผมก็พยายามถามเขาว่าช่วงไหนว่างบ้าง ไปทานข้าวกัน ไปดูหนังกันพักผ่อนด้วยกันไม่อยากให้เขาเครียด แต่เขาก็เครียดมากเกินไป จนอยากอยู่กับตัวเอง แต่บางทีเวลาว่างผมชวนเขาไปทานข้าวไปดูหนังเขาไม่ไป พอมาวันรุ่งขึ้นเขาไปเที่ยวกับเพื่อนเฉย ถามว่าผมรู้สึกหงุดหงิดไหมก็รู้สึกนะคับ แต่ก็พยายามจะปล่อยเขาให้เขาได้ทำในสิ่งที่ต้องการ จนมาถึงช่วงเดือนสุดท้ายของการคบ เราทะเลาะกันบ่อยมาก ชนิดที่ว่า คุยกันนิดเดียวก็ทะเลาะกันแล้ว บางทีผมแค่ถามสารทุก สุขดิบทั่วไป เขาก็หงุดหงิดโมโหใส่ผม สุดท้ายพอถึงวันครบรอบ8เดือน คืนนั้นเขาก็โพสข้อความอะไรสักอย่างผมก็จำไม่ได้และ  แล้วผมก็เปลี่ยนรูปโปรไฟล์แล้วตั้งสถานะเหมือนกันแต่เราก็ไม่ได้ตั้งแบบที่ว่าจะชวนหาเรื่องกันนะครับ แล้วทีนี้พอเช้าวันรุ่งขึ้น เธอโมโหผมใหญ่เลย แล้วเธอก็เลยขอเลิกกับผม ผมก็ตกใจ ไม่ใช่ว่าผมจะคิดว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิดนะ แต่ผมคิดว่าเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ทำไมถึงต้องเอามาเลิกกันด้วย เขาตั้งตัสด่า ดูถูกบ้าง หาว่าผมนู้นนี้บ้าง(แต่ไม่ได้ระบุชื่อ)ผมก็ไม่เคยเอาสิ่งเหล่านั้นมาบอกเลิกเธอเลย แล้วจากนั้นผมก็ไม่ได้คุยกับเธออีกเลย 1สัปดาห์ผ่านไป ผมก็ลองทักเขาไปดูช่วงแรกเขาก็ย้ำใหญ่ว่ามันไม่เหมือนเดิมแล้ว แกจะมาจมปักทำไม ไปหาคนใหม่ลืมเค้าได้แล้ว แต่ก็อย่างว่าคับ ไอผมเองก็เป็นคนที่ไม่ชอบจะหาใครใหม่บ่อยๆ แล้วผมก็ไม่เคยนอกใจเลยเวลาเลิกกันกว่าผมจะทำใจได้ก็กินเวลาไปครึ่งปี แต่กับเธอคนนี้ผมรักมากจริงๆคับ หลายคนคงสงสัยว่าเขาไล่แล้วทำไมผมไม่ยอมไป แน่นอนครับคือผมรัก และตลอดเวลาที่รู้จักกันมาผมปล่อยให้เขาเหงาไม่ได้ อะไรที่ผมรักผมจะดูแลเป็นอย่างดี แต่ตอนนี้ผมยังเล่าไม่จบเลย เธอโทรมาบอกเลิกคุยกับผมแล้ววT^T ผมไม่เล่าต่อแล้วนะ คงไม่มีประโยชน์แล้ว