อาจจะยาวไปสักนิดระครับ
ผมเวลาที่จะไปไหนต้องไกลบ้าน สัก 3 วัน 5 วัน 10 วัน ผมจะมีอาการเครียดมากคือ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ
อาเจียน คือในหัวมันจะจินตนาการเรื่อยๆ ว่า ไปอยู่ที่ตรงนั้น จะทำอะไร กินข้าวยังไง นอนแบบไหน
คือมันคิดไปล่วงหน้า ซึ่งพอคิดแบบนั้น ผมจะมีความรู้สึกคิดถึงบ้านมากๆ ทั้งที่ตัวเองยังไม่ได้ไป
บางครั้งนั่งร้องไห้ แบบไม่รู้จะทำยังไง อาการแบบนี้เคยเป็นตั้งแต่ตอนเข้าค่ายลูกเสือสมัยมัธยม
พอถึงม.ปลาย ก็ยังเป็นอาการแบบนี้คือ เครียดก่อนถึงวันเข้าค่าย แต่พอถึงเวลาเข้าค่ายแล้วมันก็ปกติ ร่วมกิจกรรมได้
ทำอะไรได้เหมือนคนปกติทุกอย่าง ตอนนี้ผมโดนเรียกไปฝึกทหาร 10 วัน
และผมเลือกที่จะไป ไม่ขอผ่อนผัน แต่ความรู้สึกตอนนี้คือ เครียด กินไม่ได้ นอนไม่หลับ อาเจียน ไม่มีใจในการทำงาน
สภาพจิตใจดีบ้างเลวร้ายบ้าง คือ บางครั้งใจมันก็บอกเออ น่าสนุก ไปลองดูดิ สักพัก อีกใจนึงมันคิดว่า ตั้ง 10 วัน
จะทำยังไง อยู่แบบไหน คิดถึงบ้านสิ นานนะ 10 วันอะ มันสลับคิดแบบนี้ พอจะนอนพอผมจะหลับ มันเหมือนมีความรุ้สึกไม่ดี
กระตุ้นให้ผมตื่นอีกครั้ง ซึ่งตอนนี้เป็นมา 2 วันแล้ว ถ้าผมไม่เพลียจริงๆ จะไม่หลับเลย
ตอนนี้ทรมานมากครับ ใช้การนั่งสมาธิเข้าช่วยซึ่งก็ช่วยให้ใจสงบ แต่สักพักความคิดด้านลบมันโจมตีอีก
อาการแบบนี้แก้แบบไหนถึงจะช่วยคลี่คลายได้มากที่สุดครับ