ตามหัวข้อเลยค่ะ ...
ส่วนตัวเราไม่ได้ชอบผู้ชายอยู่แล้วค่ะ ผู้ชายคนนั้นก็ทราบนะคะแต่เขายืนยันว่าอยากคุยกับเรา รับได้และจะทำให้เราเปลี่ยนใจค่ะ
สารพัดวิธีการเซอไพร์เรา สร้างความประทับใจให้เรา เราก็ขอบคุณเขานะคะที่ทำให้เรา แต่เราไม่ได้รู้สึกแบบกับเขาจริงๆ
เคยบอกตรงๆตอนที่เขามาเซอไพร์เราที่หน้าตึกคณะ คนเยอะมาก เราตกใจมาก แต่ก็รู้สึกเขินๆนะคะ แต่เราบอกเขาต่อหน้าเขา ต่อหน้าเพื่อนเราตรงนั้นว่า อย่าทำแบบนี้อีก เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เขาร้องไห้เลยค่ะ เราตกใจมาก ดูทำร้ายความรู้สึกเขานะคะ TT ตั้งแต่นั้นมาเราไม่กล้าพูดตรงๆกับเขาอีกเลย
ทำทุกอย่างที่คิดว่าทำให้เขารู้แล้วนะคะ ไม่ตอบแชททุกช่องทาง เขาสามารถไปหาเบอร์เรามาได้ โทรมาเราไม่เคยรับ ทำเฉยๆ แต่เขากับเราดันเรียนคณะเดียวกันค่ะ ทำให้เจอกันบ่อยมาก ชอบมารอกินข้าวพร้อมเรา เราก็เฉยๆนะคะเพราะเราก็คุยกับเพื่อนเรา ไม่ได้คุยกับเขา แต่เขาก็ไม่เคยท้อเลยค่ะ บางครั้งเรารู้สึกว่าเขาดูโรคจิตนะ ฮ่าๆ  
ทำยังไงดีคะ ทุกคนที่รู้จักเราคิดว่าเขากับเราเป็นแฟนไปหมดแล้วค่ะ เชียร์ให้เรารับรักเขา มันกดดันมากเลยค่ะ จนไม่อยากไปเรียนเลย