ผมมีข้อติติงมาให้หนึ่งเรื่องเกี่ยวกับทีมชาติไทย คือเวลาเจอทีมที่เพรสซิ่ง ไม่สามารถทำให้ลูกทุ่มกลายเป็นสิ่งที่เป็นประโยชน์กับทีมได้เลย การที่ฝ่ายตรงข้ามทำลูกออกข้างสนาม เป็นเพียงจังหวะให้พักหายใจแค่นั้น พอทุ่มไปเสร็จ มักเป็นการวัดดวงว่าบอลจะยังอยู่กับเรามั๊ยตั้งแต่จังหวะที่สองไป

ผมขอเสนอให้ทางสต๊าฟมีการฝึกฝนลูกทุ่มให้ได้เปรียบอย่างจริงจัง ทั้งการทุ่มไปที่ว่างและการวิ่งหาพื้นว่างของตัวรับบอลให้ได้เปรียบมากขึ้นครับ

ที่กล่าวอย่างนี้ เพราะได้มีโอกาสนั่งดูทีมชาติไทยเตะทั้งสองชุดมาหลายวันติดๆกัน (ตกงาน) เลยได้เห็นข้อบกพร่องนี้ครับ ได้ทุ่มแล้ว ไม่เคยได้เปรียบ กลายเป็นเสียเปรียบเกือบตลอด ยิ่งนัดที่เจอเกาหลี พอได้ทุ่มปุ๊ป ผมเดาทันทีเลยว่าทุ่มเสร็จจะเสียบอล และเป็นอย่างนั้นประมาณ 80% เลยครับ เสียบอลไม่เกินจังหวะที่สองเสมอ