คือแม่เราเป็นคนที่ไม่ชอบให้เลี้ยงสัตว์อ่ะ แต่ก่อนเคยเลี้ยงหมาตัวนึง ตายละ
เราเป็นคนรักสัตว์มาก เห็นอะไรก็อยากเลี้ยงไปหมด เคยแอบเลี้ยงหนูไว้ใต้เตียง
ละก็เคยให้อาซื้อกระต่ายให้ เอามาบ้านแม่ก็บ่นๆๆ แต่ก็ทำไรไม่ได้อะนะ เพราะซื้อมาแล้ว

เคยบอกจะให้เราเลี้ยงชิวาว่า ให้เราไปศึกษามา พอถึงเวลา ก็ไม่ให้เลี้ยงซะงั้น
บอกเป็นภาระ ไปไหนมาไหนก็ไม่สะดวก ต้องคอยให้อาหาร เช็ดอึเช็ดฉี่
อันนั้นคือแต่ก่อนข่าาา ตอนนี้เธอเข้าสู่โลกแห่งธรรมะ ทำให้มีเหตุผลในการห้ามเลี้ยงมากขึ้นไปอีก ไม่ว่าจะเป็น
เอามาก็ทรมานมันเปล่าๆ เอามาเบียดเบียนตัวเอง เอามาทำให้มันตาย และอีกสารพัดสารเพ

คือตอนนี้เราอยากเลี้ยงสุนัข เราว่ามันเลี้ยงง่ายตายยากนะ ถ้าไว้นอกบ้านจะขี้จะเยี่ยวก็คงไม่มีปัญหา
อาหารพ่อเราก็บอกว่าให้วันละสองครั้งก็พอ ถ้าไปไหนก็ฝากพ่อเลี้ยงไว้ก็ได้

คือเราเป็นลูกคนเดียวอ่ะ ทั้งบ้านก็มีแค่แม่ เพื่อนแม่ แล้วก็เรา เราก็เหงาปะ อยากมีเพื่อนเล่น
แนะนำวิธีโน้มน้าวจิตใจขุ่นแม่เราหน่อย

ปล. เรารับไม่ได้กับความเห็นด้านลบนะบอกเลย