ฟุตบอลทีมชาติไทย U-22 ชุดนี้อาจมีหลายคนเล่นได้เด่นกว่ากัปตัน ป.ป.๑๔ (ขอเรียกแบบไทยๆ จะได้ไม่ซ้ำกับต่างชาติ) หลายคนลดระดับมาจากทีมชาติชุดใหญ่ (ซึ่งผมว่าควรให้ความสำคัญกับชุดใหญ่มากกว่าฟุตบอลโอลิมปิกที่ไม่มีผลต่ออันดับฟีฟ่า) ผมก็เห็นว่ากัปตันไม่ได้โชว์ฟอร์มเด่นที่สุดจริงๆ ใครเพิ่งมาดูก็จะว่าเล่นบอลโบราณบ้าง ช้าบ้าง

แต่เท่าที่ดูพัฒนาการตั้งแต่ปกรณ์เล่นชุด U-19 มาจนถึงเกมอุ่นเครื่อง U-22 ที่เราโดนญี่ปุ่นบุกมาชนะ 0-2 ชิลๆ ในขณะที่เพื่อนๆเทพๆได้โอกาสไปเล่นทีมชาติชุดใหญ่ คว้าแชมป์ AFF เค้าคนนี้ก็ยังถ่อมตัวเป็นกำลังสำคัญในทีม U-22 ชุดทดลอง คือเป็นศูนย์กลางที่พักบอลของเพื่อนๆน้องๆในทีมนั้นเลย คือผมนั่งดูที่สนามราชมังคลา ปกรณ์ก็ไว้ใจได้สุดในทีมแล้วครับ ได้บอลทีก็โดนญี่ปุ่นรุม 2-3 คน ใครนึกอะไรไม่ออกก็ส่งให้กัปตัน นอกจากฟอร์มที่ไม่ค่อยวูบวาบแล้ว คิดว่าความสัมพันธ์และการได้รับความวางใจจากเพื่อนร่วมทีมน่าจะมีผลต่อการเป็นกัปตันทีมครับ

ขอสรุปเป็นข้อๆ
1) รับใช้ทีมเยาวชนมานาน เป็นพี่ใหญ่ (สังเกตตอนน้องๆยิงได้ก็มาไหว้กัปตันทีม)
2) ฟอร์มคงเส้นคงวา ไม่เนียนตา แต่ก็เอาตัวรอดได้บ้าง (เด่นสุดเวลาที่ทีมไม่มีผู้เล่นเยาวชนที่ติดทีมชาติชุดใหญ่)
3) เพื่อนร่วมทีมไว้วางใจ (สังเกตจากนัดอุ่นเครื่องกับญี่ปุ่น ใครๆก็ส่งบอลให้ตลอด พี่วิ่งขึ้นวิ่งลงอยู่ริมเส้นตลอด อะไรๆก็ me)
4) พี่ซิโก้ไว้วางใจ (แล้วแต่โค้ชเลยครับ เชียร์คนขอนแก่นบ้านเฮาครับ)
5) อาจเป็นรางวัลในความถ่อมตัวเล่นชุดเยาวชน ทั้งที่ฝีเท้าก็อาจจะดีพอหรือเกือบๆติดทีมชาติชุดใหญ่ แต่ต้องสละให้เพื่อนๆที่โตมาด้วยกัน

ไม่ได้มาแถให้ ก็คาดเดาไปตามความเห็นส่วนตัว ไม่ได้เป็นติ่งปกรณ์นะครับ ผมติ่งพี่ซิโก้

ทุกอย่างมันมีที่มา 90 นาทีที่เราเห็น มันยังมีเรื่องราวเบื้องหลังนับเดือน นับปีที่พวกเค้าฝึกซ้อมมาด้วยกัน
สุดท้ายขอให้กัปตันลบคำสบประมาทให้ได้ด้วยความมุ่งมั่นในสนาม นายใส่เสื้อทีมชาติไทย เราเชียร์