ก่อนอื่นต้องบอกว่า วิธีการเลี้ยงลูกของดิฉัน ไม่เป็นตามทฤษฎีเป๊ะเพราะน้องเลี้ยงยากมาก
พยายามทำตามทฏษฎีที่ควรจะเป็นแล้ว แต่ไม่ไหวจริงๆ จนต้องยอมหย่อน เพื่อให้ตัวเองสบายกายและใจขึ้น
จัดการกะลูกเราได้ ไม่ต้องทนเครียดดดนานๆ ..
ดังนัน กระทู้นี้ จึงเหมาะกะคุณแม่ที่มีปัญหาลูกเลี้ยงยาก ฝึกลูกตามวิธีที่คนอื่นว่าดีแล้ว ลูกก็ยังงอแง
ไม่ยอมนอน ตื่นบ่อยๆ
ปัญหาของลูกดิฉัน
1. แรกสุด น้องไม่ยอมดูดเต้า เนื่องจากน้องน้ำตาลต่ำตั้งแต่แรกเกิด จึงได้นมผ่านแก้ว 1 ออนซ์ ทำให้น้องชินกะการได้นมปริมาณเยอะๆ
ประกอบกับดิฉันผ่าคลอด นมจึงมาช้า 3 วันแรกเต้านมปวด ตึง ด้วยยากระตุ้นน้ำนมที่หมอสั่งให้ ซึ่งมารู้ทีหลังจากคลินิกนมแม่ว่าเป็นผลลบ
ทำให้นมคัด ปวด แต่น้ำนมจะไม่ออก จริงๆต้องนวดเต้านม ประคบร้อน ทนบีบเต้านมให้นมไหลมาเองก่อน ถ้าไปกินยาเร่งทั้งที่ท่อน้ำมันตันมันยิ่งปวดทรมาณหัวนมก็แข็ง ไม่นิ่ม ยิ่งทำให้น้องไม่ดูดเต้าไปกันใหญ่ เคยทำตามทฤษฎี ไม่ยอมให้นมผงเสริม ให้พยายามดูดเต้า (ที่โดนบีบจากพยาบาลจนระบม หัวนมก้แตก เลือดไหลซิบๆ ทรมาณที่สุด) ทำให้น้องร้องไห้อยู่ 2 ชม..ร้องไห้จนนิ่งไปเลย พอไปเจาะน้ำตาลดูปรากฏว่า น้ำตาลต่ำขั้นวิกฤต จากเหตุการณ์นี้ทำให้ย่า ยาย ไม่ยอมให้น้องอด สั่งเราให้เสริมนมผงลูก มีหลายคนก้ยังบอกน้ำนมแม่ดีที่สุด อย่าเสริมๆ..ตอนนั้นดิฉันเครียดมากกะแรงกดดันจากเพื่อนร่วมงานที่นมแม่ๆๆ อีกทางก็ย่ายายที่บอกเสริมนมผงด้วยเด่วน้องจะตาย..
สุดท้ายดิฉันก็ตัดสินใจเสริมนมผง และปั้มนมให้ลูกเอา(เหนื่อยเท่าตัว) เอาเท่าที่ได้ นมแม่ไม่พอก็เสริม และคิดบวกว่าคนเราไม่เหมือนกัน ลูกคนอื่นเค้ายอมดูดเต้ากระตุ้น น้ำนมแม่เลยเยอะ แต่เราน้ำนมน้อยไม่พอก้เสริมนมผงให้ลูกจะเป็นไรไป เราพยายามเต็มที่แล้ว นมแม่ที่ว่าดี ช่วยสร้างภุมิคุ้มกันให้ลูก และสร้างความฉลาดทางอารมณ์ได้ดีกว่านมผง..เราก็สามารถชดเชยด้วยการอุ้มลูก เล่นกะลูก คุยกะลูกบ่อยๆ.. บอกรักลูกบ่อยๆ..น้องก็เป็นเด็กอารมณ์ดีได้... ส่วนเรื่องภูมิคุ้มกัน..ก็ให้วัคซีนที่ควรจะเสริมให้ลูกเอา.. .. และคิดบวกว่า..เราทำดีที่สุดแล้ว ไม่ต้องกดดันตัวเอง มีอีกตั้งหลายคนที่เป็นเหมือนเราแต่เค้าไม่กล้าบอกในสังคมนมแม่สุดโต่งตอนนี้.. ลูกไม่ดูดเต้าไม่ได้มีแค่เรา..
2. ปัญหากินนมอิ่มไม่เป็น เอาขวดนมออกจากปากก็จะดิ้นๆๆๆ ดิ้นมากๆก็อ๊วกๆๆๆๆๆๆ.(เป็น overfeeding) น้องมีอาการนี้ตั้งแต่ สัปดาห์ที่ 2 จนถึง 2 เดือนเต็ม ตอนนั้นดิฉันเครียดมากๆๆ ไม่รู้จะทำยังไง หาข้อมูลในเน็ตเยอะแยะมากมาย สรุปได้ว่า
- อาการ colic ที่เด้กร้องไห้ บิดตัว มีเสียงท้องร้องจากการกินเยอะๆๆ แก้ไขโดยให้นอนอุ้มเรอนานๆ
- อาการกินแล้วอ๊วก ลูกดิฉันอ๊วกหลังกินไม่ต่ำกว่า 3 ครั้ง ขอย้ำว่าอ๊วก เพราะกินปุ๊ป ถ้าเธอดิ้นๆๆ ก็จะออกมาทันทีภายใน 5 นาทีนั้น บางทีแค่พลิกตัวจะอุ้มเรอ ยังอ๊วกก่อนเลย แก้ไขโดยให้เด็กนอนตะแคงขวาหูรูดกระเพาะจะได้ปิด อ๊วกน้อยลง
- กินอิ่มไม่เป็น เอาออกจากขวดนมร้องไห้บ้านแตกแล้วก็ดิ้นๆๆๆ อุ้มกล่อมนานๆ ถึงจะหลับ อุ้ม 2-3 ชมกันมาแล้ว (เวลาปั้มนมก็หายไปเพราะต้องอิ่มลูก) กลางวันอ่ะพอไหว แต่กลางคืนตี 2-4 มาอุ้ม 2-3 ชมอ่ะ พ่อแม่แทบตาย ตอนนั้นต้องเปลี่ยนกะกันนอนกะคุงสามีเลย แต่เราก้พบทางออกด้วยการใช้ จุกหลอก ซึ่งหลายคนจะบอกว่า เด่วเด็กติดบ้าง เหงือกไม่สวยบ้าง แต่สำหรับลูกเรา เอาอยู่ หลังจากที่ป้อนนมตามปริมาณที่หมอกำหนด ก็ใช้จุกหลอกต่อ (ไม่งั้นถ้าให้กินต่อเด้กก็จะปวดท้อง) เด็กกล่อมตัวเองไม่เป็น การที่ดูดจุกหลอกจะเหมือนเค้ากล่อมตัวเอง ก็จะหลับง่ายขึ้น ทำให้เราสบายขึ้น ไม่ต้องอดทนอุ้มทั้งคืน... และพอน้องเริ่มมองเห็น ป้อนนมเสร็จเราก็ชวนเค้าคุย พาเค้าเล่น มองนั่นมองนี่ มองของเล่นที่มีหลายสี เค้าก็จะเพลิน ไม่งอแงแล้ว จุกหลอกก้ได้เลิกใช้โดยปริยาย
3. ปัญหากลางวันนอนหลับยาก ตื่นง่าย แม่ไม่มีเวลาทำอะไรเลย ป้อนนมน้องเสร็จ น้องหลับ กะว่าจะไปปั้มนมต่อ พอปลีกตัวไปได้ 10 20 นาที น้องก็ร้องไห้แล้ว ยิ่งทำแม่เครียดไปใหญ่ น้ำนมก็ยิ่งหด ..อ่านตามกระทู้อื่นๆ ก็บอกให้ห่อตัวน้องดีๆ นอนคว่ำบ้าง ตบก้นน้องนานๆ ทำห้องให้เงียบที่สุด ก็ทำตามหมด น้องก็ตื่นอยู่ดี (ตอนนั้นตาน้องเป็นแพนด้าเลย คล้ำมาก แพนด้าทั้งครอบครัว555) ยิ่งอ่านเจอกระทู้นึง บอกถ้าเด็กนอนน้อย พักผ่อนไม่พอ นอน 20-30 นาทีตื่น เด็กจะสมาธิสั้น พัฒนาการไม่ดี จนเราต้องใช้ อู่ กะว่าเป็นไม้ตายสุดท้าย(ทนไม่ไหวตอนแรกกะจะไม่ใช้อู่ รึ เปลเลย) ปรากฏว่าน้องนอนค่ะ แต่พอหยุดไกวตื่นเหมือนเดิม.เครียดๆๆๆๆๆ.. สุดท้าย เราเลยตัดสินใจซื้อเปลไกวไฟฟ้า ที่นี้จบ น้องนอนหลับสนิท นอนนานขึ้น ตื่นมาอารมณ์ดี คุยเล่นกะแม่ ไม่งอแงอีกเลย แต่ความกังวลของคนเป็นแม่ยังไม่จบ ทีนี้กลัวน้องจะติดเปล เราก็หาวิธีป้องกันการติดเปลไกวอัตดนมัติได้ โดยว่าพอน้องหลับสักพัก ก้ปิดเปล แรกๆจะดิ้น เราก็นั่งกล่อมน้องต่อ แต่ห้ามไกวเปลเด้ดขาด บ้างครั้งน้องจะหลับต่อได้ ถ้ายังไม่ยอมนอนต่อก็อุ้มออกมาจากเปลก่อน ดิฉันฝึกปิดเปลลูกอยู่เป็นอาทิตย์ น้องค่อยยอมนอนต่อหลังเราปิดเปล และตอนนี้ก็มีอุ้มหลับวางเบาะได้บ้างแล้ว กะว่าน้องครบ 6 เดือนจะเลิกให้นอนเปลเลย และการที่ลุกนอนเปลแล้วนอนได้นานๆ เราก็มีเวลาส่วนตัวมาออกกำลังกาย ดูแลตัวเองได้ด้วย
และปัญหาที่กำลังฝึกน้องตอนนี้ คือ ฝึกน้องนั่ง car seat ..โดยใช้วิธีเอาน้ำเย็นเข้ารูป ไม่บังคับให้เธอนั่ง สูตรที่ให้ลูกร้องไห้เลย เด่วเค้าจะหยุดเอง ท่าทางจะใช้ไม่ได้กะลูกดิฉัน..เลยแพลนว่า จะให้เธอนั่งตอนกินนมอิ่ม อารมณ์ดีๆ มี musical mobile แขวนตรง car seat ดึงดูดความสนใจเธอ ถ้าเธอนั่งเบื่อแล้วร้องไห้ก็จะเอามาอุ้ม ไม่บังคับนั่ง เกรงว่าเธอจะกลัวการเอาลง car seat ... ผลจะเป็นยังไง อีก 1 เดือน เด่วมาแชร์ต่อค่ะ
ถึงคุณแม่มือใหม่ที่ลูกไม่ดูดเต้า/กินเยอะอ๊วกcolic/นอนยากตื่นง่ายเลี้ยงยากแม่เครียดสุดๆมีวิธีจัดการแบบไม่สุดโต่งมาแชร์ค่ะ
พยายามทำตามทฏษฎีที่ควรจะเป็นแล้ว แต่ไม่ไหวจริงๆ จนต้องยอมหย่อน เพื่อให้ตัวเองสบายกายและใจขึ้น
จัดการกะลูกเราได้ ไม่ต้องทนเครียดดดนานๆ ..
ดังนัน กระทู้นี้ จึงเหมาะกะคุณแม่ที่มีปัญหาลูกเลี้ยงยาก ฝึกลูกตามวิธีที่คนอื่นว่าดีแล้ว ลูกก็ยังงอแง
ไม่ยอมนอน ตื่นบ่อยๆ
ปัญหาของลูกดิฉัน
1. แรกสุด น้องไม่ยอมดูดเต้า เนื่องจากน้องน้ำตาลต่ำตั้งแต่แรกเกิด จึงได้นมผ่านแก้ว 1 ออนซ์ ทำให้น้องชินกะการได้นมปริมาณเยอะๆ
ประกอบกับดิฉันผ่าคลอด นมจึงมาช้า 3 วันแรกเต้านมปวด ตึง ด้วยยากระตุ้นน้ำนมที่หมอสั่งให้ ซึ่งมารู้ทีหลังจากคลินิกนมแม่ว่าเป็นผลลบ
ทำให้นมคัด ปวด แต่น้ำนมจะไม่ออก จริงๆต้องนวดเต้านม ประคบร้อน ทนบีบเต้านมให้นมไหลมาเองก่อน ถ้าไปกินยาเร่งทั้งที่ท่อน้ำมันตันมันยิ่งปวดทรมาณหัวนมก็แข็ง ไม่นิ่ม ยิ่งทำให้น้องไม่ดูดเต้าไปกันใหญ่ เคยทำตามทฤษฎี ไม่ยอมให้นมผงเสริม ให้พยายามดูดเต้า (ที่โดนบีบจากพยาบาลจนระบม หัวนมก้แตก เลือดไหลซิบๆ ทรมาณที่สุด) ทำให้น้องร้องไห้อยู่ 2 ชม..ร้องไห้จนนิ่งไปเลย พอไปเจาะน้ำตาลดูปรากฏว่า น้ำตาลต่ำขั้นวิกฤต จากเหตุการณ์นี้ทำให้ย่า ยาย ไม่ยอมให้น้องอด สั่งเราให้เสริมนมผงลูก มีหลายคนก้ยังบอกน้ำนมแม่ดีที่สุด อย่าเสริมๆ..ตอนนั้นดิฉันเครียดมากกะแรงกดดันจากเพื่อนร่วมงานที่นมแม่ๆๆ อีกทางก็ย่ายายที่บอกเสริมนมผงด้วยเด่วน้องจะตาย..
สุดท้ายดิฉันก็ตัดสินใจเสริมนมผง และปั้มนมให้ลูกเอา(เหนื่อยเท่าตัว) เอาเท่าที่ได้ นมแม่ไม่พอก็เสริม และคิดบวกว่าคนเราไม่เหมือนกัน ลูกคนอื่นเค้ายอมดูดเต้ากระตุ้น น้ำนมแม่เลยเยอะ แต่เราน้ำนมน้อยไม่พอก้เสริมนมผงให้ลูกจะเป็นไรไป เราพยายามเต็มที่แล้ว นมแม่ที่ว่าดี ช่วยสร้างภุมิคุ้มกันให้ลูก และสร้างความฉลาดทางอารมณ์ได้ดีกว่านมผง..เราก็สามารถชดเชยด้วยการอุ้มลูก เล่นกะลูก คุยกะลูกบ่อยๆ.. บอกรักลูกบ่อยๆ..น้องก็เป็นเด็กอารมณ์ดีได้... ส่วนเรื่องภูมิคุ้มกัน..ก็ให้วัคซีนที่ควรจะเสริมให้ลูกเอา.. .. และคิดบวกว่า..เราทำดีที่สุดแล้ว ไม่ต้องกดดันตัวเอง มีอีกตั้งหลายคนที่เป็นเหมือนเราแต่เค้าไม่กล้าบอกในสังคมนมแม่สุดโต่งตอนนี้.. ลูกไม่ดูดเต้าไม่ได้มีแค่เรา..
2. ปัญหากินนมอิ่มไม่เป็น เอาขวดนมออกจากปากก็จะดิ้นๆๆๆ ดิ้นมากๆก็อ๊วกๆๆๆๆๆๆ.(เป็น overfeeding) น้องมีอาการนี้ตั้งแต่ สัปดาห์ที่ 2 จนถึง 2 เดือนเต็ม ตอนนั้นดิฉันเครียดมากๆๆ ไม่รู้จะทำยังไง หาข้อมูลในเน็ตเยอะแยะมากมาย สรุปได้ว่า
- อาการ colic ที่เด้กร้องไห้ บิดตัว มีเสียงท้องร้องจากการกินเยอะๆๆ แก้ไขโดยให้นอนอุ้มเรอนานๆ
- อาการกินแล้วอ๊วก ลูกดิฉันอ๊วกหลังกินไม่ต่ำกว่า 3 ครั้ง ขอย้ำว่าอ๊วก เพราะกินปุ๊ป ถ้าเธอดิ้นๆๆ ก็จะออกมาทันทีภายใน 5 นาทีนั้น บางทีแค่พลิกตัวจะอุ้มเรอ ยังอ๊วกก่อนเลย แก้ไขโดยให้เด็กนอนตะแคงขวาหูรูดกระเพาะจะได้ปิด อ๊วกน้อยลง
- กินอิ่มไม่เป็น เอาออกจากขวดนมร้องไห้บ้านแตกแล้วก็ดิ้นๆๆๆ อุ้มกล่อมนานๆ ถึงจะหลับ อุ้ม 2-3 ชมกันมาแล้ว (เวลาปั้มนมก็หายไปเพราะต้องอิ่มลูก) กลางวันอ่ะพอไหว แต่กลางคืนตี 2-4 มาอุ้ม 2-3 ชมอ่ะ พ่อแม่แทบตาย ตอนนั้นต้องเปลี่ยนกะกันนอนกะคุงสามีเลย แต่เราก้พบทางออกด้วยการใช้ จุกหลอก ซึ่งหลายคนจะบอกว่า เด่วเด็กติดบ้าง เหงือกไม่สวยบ้าง แต่สำหรับลูกเรา เอาอยู่ หลังจากที่ป้อนนมตามปริมาณที่หมอกำหนด ก็ใช้จุกหลอกต่อ (ไม่งั้นถ้าให้กินต่อเด้กก็จะปวดท้อง) เด็กกล่อมตัวเองไม่เป็น การที่ดูดจุกหลอกจะเหมือนเค้ากล่อมตัวเอง ก็จะหลับง่ายขึ้น ทำให้เราสบายขึ้น ไม่ต้องอดทนอุ้มทั้งคืน... และพอน้องเริ่มมองเห็น ป้อนนมเสร็จเราก็ชวนเค้าคุย พาเค้าเล่น มองนั่นมองนี่ มองของเล่นที่มีหลายสี เค้าก็จะเพลิน ไม่งอแงแล้ว จุกหลอกก้ได้เลิกใช้โดยปริยาย
3. ปัญหากลางวันนอนหลับยาก ตื่นง่าย แม่ไม่มีเวลาทำอะไรเลย ป้อนนมน้องเสร็จ น้องหลับ กะว่าจะไปปั้มนมต่อ พอปลีกตัวไปได้ 10 20 นาที น้องก็ร้องไห้แล้ว ยิ่งทำแม่เครียดไปใหญ่ น้ำนมก็ยิ่งหด ..อ่านตามกระทู้อื่นๆ ก็บอกให้ห่อตัวน้องดีๆ นอนคว่ำบ้าง ตบก้นน้องนานๆ ทำห้องให้เงียบที่สุด ก็ทำตามหมด น้องก็ตื่นอยู่ดี (ตอนนั้นตาน้องเป็นแพนด้าเลย คล้ำมาก แพนด้าทั้งครอบครัว555) ยิ่งอ่านเจอกระทู้นึง บอกถ้าเด็กนอนน้อย พักผ่อนไม่พอ นอน 20-30 นาทีตื่น เด็กจะสมาธิสั้น พัฒนาการไม่ดี จนเราต้องใช้ อู่ กะว่าเป็นไม้ตายสุดท้าย(ทนไม่ไหวตอนแรกกะจะไม่ใช้อู่ รึ เปลเลย) ปรากฏว่าน้องนอนค่ะ แต่พอหยุดไกวตื่นเหมือนเดิม.เครียดๆๆๆๆๆ.. สุดท้าย เราเลยตัดสินใจซื้อเปลไกวไฟฟ้า ที่นี้จบ น้องนอนหลับสนิท นอนนานขึ้น ตื่นมาอารมณ์ดี คุยเล่นกะแม่ ไม่งอแงอีกเลย แต่ความกังวลของคนเป็นแม่ยังไม่จบ ทีนี้กลัวน้องจะติดเปล เราก็หาวิธีป้องกันการติดเปลไกวอัตดนมัติได้ โดยว่าพอน้องหลับสักพัก ก้ปิดเปล แรกๆจะดิ้น เราก็นั่งกล่อมน้องต่อ แต่ห้ามไกวเปลเด้ดขาด บ้างครั้งน้องจะหลับต่อได้ ถ้ายังไม่ยอมนอนต่อก็อุ้มออกมาจากเปลก่อน ดิฉันฝึกปิดเปลลูกอยู่เป็นอาทิตย์ น้องค่อยยอมนอนต่อหลังเราปิดเปล และตอนนี้ก็มีอุ้มหลับวางเบาะได้บ้างแล้ว กะว่าน้องครบ 6 เดือนจะเลิกให้นอนเปลเลย และการที่ลุกนอนเปลแล้วนอนได้นานๆ เราก็มีเวลาส่วนตัวมาออกกำลังกาย ดูแลตัวเองได้ด้วย
และปัญหาที่กำลังฝึกน้องตอนนี้ คือ ฝึกน้องนั่ง car seat ..โดยใช้วิธีเอาน้ำเย็นเข้ารูป ไม่บังคับให้เธอนั่ง สูตรที่ให้ลูกร้องไห้เลย เด่วเค้าจะหยุดเอง ท่าทางจะใช้ไม่ได้กะลูกดิฉัน..เลยแพลนว่า จะให้เธอนั่งตอนกินนมอิ่ม อารมณ์ดีๆ มี musical mobile แขวนตรง car seat ดึงดูดความสนใจเธอ ถ้าเธอนั่งเบื่อแล้วร้องไห้ก็จะเอามาอุ้ม ไม่บังคับนั่ง เกรงว่าเธอจะกลัวการเอาลง car seat ... ผลจะเป็นยังไง อีก 1 เดือน เด่วมาแชร์ต่อค่ะ