พวกแถวหน้าทั้งหลายก็เป็นพวกดาราคนดังที่แบรนด์นั้นเชิญมาเพื่อสร้างอิมเมจ ซึ่งส่วนใหญ่ก็แบรนด์นั่นแหละเป็นคนจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมด
เวลาถ่ายรูป กระจายข่าวไปทั่วโลก คนจะได้อู้หูอ้าหา ว่าแบรนด์นี้มีคนนี้เป็นลูกค้าอะไรแบบนั้น เป็นการโปรโมทอย่างหนึ่ง
ส่วนแถวหลังๆรองๆไปก็จะเป็นจากหนังสือ นักวิจารณ์ แมวมองหนูมอง และที่เยอะที่สุดก็คือเหล่าบรรดาbuyer
ิbuyerก็คือร้านต่างๆที่เป็นตัวแทนอยู่ทั่วโลก จะสั่งของจะดูว่าอะไรเหมาะไม่เหมาะจะสั่งไปขายที่ประเทศตัวเอง อะไร
ไหนจะblogger ตัวแทนจำหน่ายในเว็ปไซต์ต่างๆ ทำนองนั้น
นั่นคือของเมืองนอก เค้าถึงจัดกันใหญ่โตหะรูหะรา เพราะแฟชั่นโชว์ทีก็คือเงินมาทีเป็นกอบเป็นกำ

แต่ของไทยก็คงเป็นแขกผู้มีเกียรติและไม่มีเกียรติหรือเกียรติน้อยหน่อยแต่อยากจะดูนายแบบนางแบบดูดารา
จะมีของแถมเปิดก้นโชว์อาบน้ำมั้ย จะมีนมหลุดนมหก นั่นล่ะแฟชั่นโชว์จะแน่นเป็นพิเศษเพิ่มลูกชิ้น
เพราะbuyerก็คงไปbuyกันที่แพลตินั่มหรือประตูน้ำเพลิดเพลินกว่า
ร้านไหนล่ะจะออกทุนเชิญbuyer จ่ายให้หมดทุกอย่างก็เจ๊งกะบ๊งกันพอดี แถมเป็นหนี้หน้าแห้ง