บอกตรงๆว่าชื่อ อุ้ม ตอนนี้เรียนอยู่ปี 4 แล้ว เรียนนิเทศฯ
รูปร่างอ้วน เตี้ย เป็นคนขาวนะ แต่ตากแดดมากไปหน่อย หน้ากับตัวสีผิวเลยไม่เท่ากัน
**เข้าเรื่องดีกว่า
ตอนอุ้มอยู่ปี 1 เทอม 2 แอบชอบรุ่นพี่ปี 3 อยู่คนหนึ่งชื่อ พี่ ฮ. ละกัน (อันนี้ขอสงวนนาม) พี่เค้าไม่ได้หน้าตาดีมาก แต่บุคลิกดูน่ารักดี อุ้มก็เลยชอบพี่เค้า
พอช่วงปิดเทอมจะขึ้นปี 2 ละ ก็ไปตีสนิทกับเพื่อนที่เป็นแฟนรุ่นพี่คนหนึ่งในกลุ่มเดียวกันกับพี่เค้า แล้วก็ลองตีสนิทกับรุ่นพี่คนอื่นๆในกลุ่มด้วย ถามว่าพี่เค้าชื่ออะไร เป็นคนยังไง ชอบคนแบบไหน ก็ได้ความมาว่า พี่เขาชื่อ ฮ. เป็นคนง่ายๆ นิสัยคล้ายๆกันกับเรานะ เค้าชอบคนตัวเล็กๆ ขาวๆ น่ารัก
พอเรามานั่งมองตัวเองก็เออนะ แล้วอย่างฉันเขาจะชอบไหม พอได้เฟสได้อะไรมาก็ลองทักไป ชวนคุยโน่นนี่นั่น หลายเดือนเลย จนสักพัก ก็ไปบอกชอบพี่เขา
แต่พี่เค้าไม่ได้ตอบชัดเจนว่ายังไงเพราะเรายังไม่เคยคุยกันเป็นทางการ ไม่ได้รู้จักนิสัยกันดีพอเลย เป็นพี่เป็นน้องไปก่อนละกัน เราก็ใจแป้วหน่อย แต่ก็คุยกับเขาเรื่อยๆ เคยทำข้าวผัดให้เขากินด้วย แต่ส่งกันผ่านหอเพื่อน ไม่ได้มาเอาเอง จนช่วงที่พี่เขาไปฝึกงาน (พอเราขึ้นปี 2 พี่เขาก็ปี 4 ละ) ก็ไม่ค่อยได้คุยมากมายทักบ้าง คุยบ้าง เพราะตอนนั้นรู้มาว่าพี่เค้าก็ไปจีบเพื่อนคนหนึ่งที่สาขาเดียวกัน ที่ตรงสเปกเขามาก เราก็ใจแป้วไปเลยตอนนั้น แต่ก็พยายามคุยบ้าง
จนช่วงพี่เค้ากลับมา ก็ทักไปโน่นนี่นั่น คุยเรื่อยๆ ถามไถ่สารทุกสุขดิบ จนบางที ชวนคุยจนไม่รู้จะเอาอะไรคุย เพราะส่วนใหญ่ก็เป็นเราที่ชวนคุยตลอด พี่เค้าก็มีถามกลับบ้าง แต่ก็ไม่ค่อยทักมาเลยสักครั้ง จนวันหนึ่ง ที่เราไม่ได้ทักเลยนานๆ เกือบสองเดือนได้ เขาก็ทักมา เราเคยไปขอพี่เขาไว้ว่าถ้าทำโปรเจคเสร็จขอดูได้ไหม เขาก็ว่าได้แต่ตอนนั้นยังไม่เสร็จ จนเราคิดว่าพี่เค้าคงลืมไปแล้วก็เลยไม่ทักไป กลัวกวนเค้ามากแล้วเค้าจะไม่ชอบใจเปล่าๆ
เมื่อเค้าทักมาหลังจากนั้นก็ได้คุยบ้าง เพราะใจหนึ่งเราก็ไม่อยากจะหวังอะไรมาก แต่เรารู้สึกดีกับพี่เขามากขึ้นเรื่อยๆ
เพราะกลัวเขาจะไม่ชอบ เราไม่ใช่สเป็คเขาก็เลยทำแค่คุยปกติ ไม่มีอะไรพิเศษมากมาย
คุยเรื่อยจนมารู้ว่า เพื่อนคนนั้นทเขามีแฟนแล้ว เราก็นึกดีใจนะ ก็เลยยิ่งทักแต่ก็รู้สึกเหมือนพี่เขาไม่อยากคุยก็เลยหายไปเลย
มาถึงช่วงพี่เขามารับปริญญา เราไม่กล้าทักไปช่วงที่เขามาซ้อมรับ
เราก็ทักเขาไปวันที่เขารับจริง
เราบอกว่า "เมื่อวาน(ที่เป็นวันซ้อมใหญ่)อยากไปขอถ่ายรูปด้วยนะแต่ไม่กล้า"
มันเป็นครั้งแรกที่รู้สึกดีนะ เพราะพี่เค้าตอบมาว่า "ทำไมไม่ขอถ่ายหละ เขาไม่ได้ใส่คอนแทคมา เค้ามองไม่ค่อยเห็นใครชัด เลยไม่เห็น"
เราบอกว่า "เราเขิน เลยไม่กล้าไปขอถ่าย"
แล้ววันรับเราดันไปไม่ได้ เพราะหมอนัด แต่เราอยากให้ของขวัญเขา
เราบอกว่า "มีของจะให้ เค้ารับเสร็จแล้วกลับเลยรึเปล่า"
พี่ ฮ. "ครับ กลับเลย"
เราบอกว่า "เสียดายไม่ได้ให้ นึกว่ายังไม่กลับ"
พี่ ฮ. "อ่อครับ วันนี้ไม่เจอเลย"
(เราดีใจมากอ่ะ ไม่คิดว่าพี่เขาจะมองหาหรือจำเราได้ด้วยซ้ำ )
เราว่าเราไปหาหมอไม่สบายถามโน่นนี่นั่น แล้วเราว่าเค้าจะเอาของขวัญไหม เค้าก็ว่าจะเอา เค้าจะกลับมาเอาที่มอ เรางี้อยากกรี๊ดดังๆเลย
แต่ทำไม่ได้กลัวคนข้างห้องจะด่า ตอนแรกเราจะซื้อ แต่ไหนๆก็จะให้แล้ว เลยทำเองเลยดีกว่า
หลังจากที่เล่ามาเป็นมหากาพย์ แต่เรื่องนี้มันยังไม่จบ เพราะเมื่อไปถามแล้ว
พี่เขาเป็นผู้ชายที่เฉยๆมาก ไม่รู้จะต้องสนใจอะไร ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง จะสนใจแค่สิ่งที่ต้องสนใจ
เรารอเค้า เค้าก็ไม่รู้ว่าเรารอ เราร้องไห้เค้าก็ไม่รู้ว่าเค้าผิดอะไร ถึงกับต้องร้องไห้เลยเหรอ รู้แต่ว่ารู้สึกผิดที่เราร้องไห้
เค้าไม่รู้ เค้าไม่ได้สนใจอะไร ต้องให้ถามถึงจะพูด ไม่ถามก็ไม่พูด ต้องถามตลอด ต้องเป็นเราที่ใส่ใจ บางทีเค้าก็อยากจะคุยแต่ก็ไม่รู้จะถามอะไร
เอ่อ แล้วความรักครั้งนี้ของฉันมันจะไปในทางไหนกันหละเนี่ย ?
ผู้หญิงกระโตกกระตาก ดันไปปิ๊งเข้ากับผู้ชายที่เป็นมนุษย์เงียบ ใครมีความเห็นกับเรื่องนี้ยังไงบ้าง ?
ชอบผู้ชายที่เป็นมนุษย์เงียบ ฉันควรจะทำไงดี?
รูปร่างอ้วน เตี้ย เป็นคนขาวนะ แต่ตากแดดมากไปหน่อย หน้ากับตัวสีผิวเลยไม่เท่ากัน
**เข้าเรื่องดีกว่า
ตอนอุ้มอยู่ปี 1 เทอม 2 แอบชอบรุ่นพี่ปี 3 อยู่คนหนึ่งชื่อ พี่ ฮ. ละกัน (อันนี้ขอสงวนนาม) พี่เค้าไม่ได้หน้าตาดีมาก แต่บุคลิกดูน่ารักดี อุ้มก็เลยชอบพี่เค้า
พอช่วงปิดเทอมจะขึ้นปี 2 ละ ก็ไปตีสนิทกับเพื่อนที่เป็นแฟนรุ่นพี่คนหนึ่งในกลุ่มเดียวกันกับพี่เค้า แล้วก็ลองตีสนิทกับรุ่นพี่คนอื่นๆในกลุ่มด้วย ถามว่าพี่เค้าชื่ออะไร เป็นคนยังไง ชอบคนแบบไหน ก็ได้ความมาว่า พี่เขาชื่อ ฮ. เป็นคนง่ายๆ นิสัยคล้ายๆกันกับเรานะ เค้าชอบคนตัวเล็กๆ ขาวๆ น่ารัก
พอเรามานั่งมองตัวเองก็เออนะ แล้วอย่างฉันเขาจะชอบไหม พอได้เฟสได้อะไรมาก็ลองทักไป ชวนคุยโน่นนี่นั่น หลายเดือนเลย จนสักพัก ก็ไปบอกชอบพี่เขา
แต่พี่เค้าไม่ได้ตอบชัดเจนว่ายังไงเพราะเรายังไม่เคยคุยกันเป็นทางการ ไม่ได้รู้จักนิสัยกันดีพอเลย เป็นพี่เป็นน้องไปก่อนละกัน เราก็ใจแป้วหน่อย แต่ก็คุยกับเขาเรื่อยๆ เคยทำข้าวผัดให้เขากินด้วย แต่ส่งกันผ่านหอเพื่อน ไม่ได้มาเอาเอง จนช่วงที่พี่เขาไปฝึกงาน (พอเราขึ้นปี 2 พี่เขาก็ปี 4 ละ) ก็ไม่ค่อยได้คุยมากมายทักบ้าง คุยบ้าง เพราะตอนนั้นรู้มาว่าพี่เค้าก็ไปจีบเพื่อนคนหนึ่งที่สาขาเดียวกัน ที่ตรงสเปกเขามาก เราก็ใจแป้วไปเลยตอนนั้น แต่ก็พยายามคุยบ้าง
จนช่วงพี่เค้ากลับมา ก็ทักไปโน่นนี่นั่น คุยเรื่อยๆ ถามไถ่สารทุกสุขดิบ จนบางที ชวนคุยจนไม่รู้จะเอาอะไรคุย เพราะส่วนใหญ่ก็เป็นเราที่ชวนคุยตลอด พี่เค้าก็มีถามกลับบ้าง แต่ก็ไม่ค่อยทักมาเลยสักครั้ง จนวันหนึ่ง ที่เราไม่ได้ทักเลยนานๆ เกือบสองเดือนได้ เขาก็ทักมา เราเคยไปขอพี่เขาไว้ว่าถ้าทำโปรเจคเสร็จขอดูได้ไหม เขาก็ว่าได้แต่ตอนนั้นยังไม่เสร็จ จนเราคิดว่าพี่เค้าคงลืมไปแล้วก็เลยไม่ทักไป กลัวกวนเค้ามากแล้วเค้าจะไม่ชอบใจเปล่าๆ
เมื่อเค้าทักมาหลังจากนั้นก็ได้คุยบ้าง เพราะใจหนึ่งเราก็ไม่อยากจะหวังอะไรมาก แต่เรารู้สึกดีกับพี่เขามากขึ้นเรื่อยๆ
เพราะกลัวเขาจะไม่ชอบ เราไม่ใช่สเป็คเขาก็เลยทำแค่คุยปกติ ไม่มีอะไรพิเศษมากมาย
คุยเรื่อยจนมารู้ว่า เพื่อนคนนั้นทเขามีแฟนแล้ว เราก็นึกดีใจนะ ก็เลยยิ่งทักแต่ก็รู้สึกเหมือนพี่เขาไม่อยากคุยก็เลยหายไปเลย
มาถึงช่วงพี่เขามารับปริญญา เราไม่กล้าทักไปช่วงที่เขามาซ้อมรับ
เราก็ทักเขาไปวันที่เขารับจริง
เราบอกว่า "เมื่อวาน(ที่เป็นวันซ้อมใหญ่)อยากไปขอถ่ายรูปด้วยนะแต่ไม่กล้า"
มันเป็นครั้งแรกที่รู้สึกดีนะ เพราะพี่เค้าตอบมาว่า "ทำไมไม่ขอถ่ายหละ เขาไม่ได้ใส่คอนแทคมา เค้ามองไม่ค่อยเห็นใครชัด เลยไม่เห็น"
เราบอกว่า "เราเขิน เลยไม่กล้าไปขอถ่าย"
แล้ววันรับเราดันไปไม่ได้ เพราะหมอนัด แต่เราอยากให้ของขวัญเขา
เราบอกว่า "มีของจะให้ เค้ารับเสร็จแล้วกลับเลยรึเปล่า"
พี่ ฮ. "ครับ กลับเลย"
เราบอกว่า "เสียดายไม่ได้ให้ นึกว่ายังไม่กลับ"
พี่ ฮ. "อ่อครับ วันนี้ไม่เจอเลย"
(เราดีใจมากอ่ะ ไม่คิดว่าพี่เขาจะมองหาหรือจำเราได้ด้วยซ้ำ )
เราว่าเราไปหาหมอไม่สบายถามโน่นนี่นั่น แล้วเราว่าเค้าจะเอาของขวัญไหม เค้าก็ว่าจะเอา เค้าจะกลับมาเอาที่มอ เรางี้อยากกรี๊ดดังๆเลย
แต่ทำไม่ได้กลัวคนข้างห้องจะด่า ตอนแรกเราจะซื้อ แต่ไหนๆก็จะให้แล้ว เลยทำเองเลยดีกว่า
หลังจากที่เล่ามาเป็นมหากาพย์ แต่เรื่องนี้มันยังไม่จบ เพราะเมื่อไปถามแล้ว
พี่เขาเป็นผู้ชายที่เฉยๆมาก ไม่รู้จะต้องสนใจอะไร ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง จะสนใจแค่สิ่งที่ต้องสนใจ
เรารอเค้า เค้าก็ไม่รู้ว่าเรารอ เราร้องไห้เค้าก็ไม่รู้ว่าเค้าผิดอะไร ถึงกับต้องร้องไห้เลยเหรอ รู้แต่ว่ารู้สึกผิดที่เราร้องไห้
เค้าไม่รู้ เค้าไม่ได้สนใจอะไร ต้องให้ถามถึงจะพูด ไม่ถามก็ไม่พูด ต้องถามตลอด ต้องเป็นเราที่ใส่ใจ บางทีเค้าก็อยากจะคุยแต่ก็ไม่รู้จะถามอะไร
เอ่อ แล้วความรักครั้งนี้ของฉันมันจะไปในทางไหนกันหละเนี่ย ?
ผู้หญิงกระโตกกระตาก ดันไปปิ๊งเข้ากับผู้ชายที่เป็นมนุษย์เงียบ ใครมีความเห็นกับเรื่องนี้ยังไงบ้าง ?