สวัสดีค่ะเพื่อนๆในพันทิพทุกคน นี่ไม่ใช่กระทู้แรกของเรา...แต่ต้องขอบอกว่านี่เป็นกระทู้แรกที่ต้องขอมาตั้งเกี่ยวกับ(อดีต)เพื่อนคนนึง ซึ่งจริงๆแล้วมันไม่ใช่เรื่องของเราค่ะ แต่ถ้าถามว่าเกี่ยวไหม? ก็ตอบได้เลยว่า เกี่ยว ในฐานะที่เป็น 1 คนในกลุ่มที่รับรู้ปัญหาและเรื่องราวมาตลอด จนเริ่มสงสารเพื่อนอีกคนนึงแล้ว และเริ่มรู้สึกว่าไปๆมาๆเรื่องมันเริ่มจะเลยเถิดไปกันใหญ่ และก็อยากขอมาเตือนทุกท่านว่า อย่าไว้ใจให้พาสเวิร์ด หรือรหัสส่วนตัวสำคัญของเรากับใครเด็ดขาด เพราะเมื่อวันนึงที่คนที่เรารัก กลายเป็น"อดีต"คนที่เรารักไปแล้วนั้น เราไม่สามารถคาดเดาจิตใจคนได้หรอกค่ะว่า เขาจะคิด หรือวางแผนจะทำสิ่งใดอยู่ อย่างเรื่องของเพื่อนของเราคนนี้...
ขอย้อนอดีตกลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน สมัยที่ยังเป็นเด็กมัธยม บ้าดาราญี่ปุ่นกันอยู่ เราจะมีกลุ่มเพื่อนๆที่ชื่นชอบดาราญี่ปุ่นเหมือนกันค่ะ เป็นเพื่อนที่มาจากคนละที่ คนละโรงเรียน ต่างอายุ ไม่ได้รู้จักกันมาก่อน แต่มาเป็นเพื่อนกันเพราะความบ้าดาราโดยเแท้ ซึ่งในกลุ่มเราตอนนั้นมีอยู่ด้วยกันหลักๆ 5 คนค่ะ ซึ่งทุกครั้งเวลาที่เราไปตามดาราวงโน้น วงนี้ที เราก็จะร่วมกิน ร่วมนอน เรียกได้ว่าถึงไหนถึงกันจนเริ่มสนิทสนม และรักกันเป็นเหมือนเพื่อนสนิทตามสังคมปกติทั่วๆไป
เวลาผ่านไปหลายปี...แต่ละคนเริ่มโตขึ้น เริ่มออกไปมีสังคมใหม่ๆ บางคนก็เลิกบ้าดาราไปแล้ว บางคนก็ยังบ้าดาราอยู่ แต่เราก็ยังไม่เลิกคบกันนะคะ ยังมีนัดพบปะสังสรรค์ มาเจอกันบ้างเดือนละครั้ง สองครั้ง และทุกครั้งที่มาเจอกันก็จะคุยเล่นเฮฮากันเป็นปกติค่ะ จนมาถึงวัยที่ทุกคนต่างเริ่มต้นชีวิตการทำงาน ทีนี้ก็กลายเป็นว่าจากการที่เมื่อก่อนเจอกันก็คุยแต่เรื่องดารา ก็เปลี่ยนมาคุยเรื่องปกติเหมือนคนอื่นๆทั่วไป เรื่องงาน เรื่องความรัก ความสวยความงาม แบบผู้หญิงปกติเลยค่ะ
โดยตลอดเวลาเกือบ 10 ปีที่คบเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันมา จะมีเพื่อนที่อายุมากที่สุดในกลุ่มคนนึง สมมุติว่าชื่อ อ. ที่มักจะมีพฤติกรรมเลียนแบบ หรือเรียกได้ว่าใครมีอะไรชั้นต้องมี...ใครได้อะไรชั้นต้องได้ หรือถ้าไปรู้มาว่าใครอยากได้อะไร ก็จะไปชิงหามาก่อน แล้วก็มาบอกกับเพื่อนๆว่า เขาก็อยากได้มาตั้งนานแล้วเหมือนกัน (แค่ไม่ได้บอกใคร หรือแสดงออกจนมีคนใดคนนึงในกลุ่มพูดออกมาก่อน เหอะๆ)....และก็มักจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ถ้าหากว่าครั้งไหนที่เรานัดกันแล้ว อ.ไม่สะดวก มาไม่ได้ แล้วคนอื่นๆไม่ยอมยกเลิกนัดเพื่อนาง หรือถ้านัดครั้งไหนแล้ว อ. มีเหตุให้ต้องกลับก่อน หรือมีธุระ แล้วพวกเรายังไม่ยอมแยกย้าย แบบยังนั่งเม้าส์กันต่อ หรือไปหาขนมกินต่อโดยที่ไม่มีนาง นางจะไปโวยวาย แสดงความไม่พอใจให้เพื่อนอีกคนนึงฟังอยู่เสมอ
แต่ตลอดเวลานั้น เรื่องพฤติกรรมของ อ. พวกเราก็เริ่มรู้สึกว่ามันแปลก แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรกันมากนะคะ เพราะตอนนี้ทุกคนก็เริ่มโตกันแล้ว และมันก็เป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่หลังๆพฤติกรรมเหล่านี้ก็เริ่มจะหนักขึ้น โดยเฉพาะเรื่องของการเลียนแบบ ที่เห็นได้อย่างชัดเจนเลยเนี่ยก็คือการแต่งตัว แต่งหน้า รวมไปถึงพฤติกรรม การแสดงออก และคำพูดคำจาต่างๆ ที่จะต้องบังเอิญไปเหมือน หรือคล้ายกับคนใดคนนึงในกลุ่มตลอด...และคนที่มักจะเป็นไอดอลให้ อ. เลียนแบบอยู่บ่อยครั้งก็คือเพื่อนของเราคนนึง ขอเรียกสั้นๆว่า ต. นะคะ........
Tag สยามแสควร์ เพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนล้วนๆ
Tag สวนลุมพินี เพราะเกี่ยวกับสุขภาพจิตของ อ. ที่คาดว่าน่าจะมีปัญหา
เมื่อ(อดีต)เพื่อนกลายเป็น'คนโรคจิต' แอบล็อคอินเข้ามาเล่น FB,IG ของเราอยู่เป็นเดือน!!
ขอย้อนอดีตกลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน สมัยที่ยังเป็นเด็กมัธยม บ้าดาราญี่ปุ่นกันอยู่ เราจะมีกลุ่มเพื่อนๆที่ชื่นชอบดาราญี่ปุ่นเหมือนกันค่ะ เป็นเพื่อนที่มาจากคนละที่ คนละโรงเรียน ต่างอายุ ไม่ได้รู้จักกันมาก่อน แต่มาเป็นเพื่อนกันเพราะความบ้าดาราโดยเแท้ ซึ่งในกลุ่มเราตอนนั้นมีอยู่ด้วยกันหลักๆ 5 คนค่ะ ซึ่งทุกครั้งเวลาที่เราไปตามดาราวงโน้น วงนี้ที เราก็จะร่วมกิน ร่วมนอน เรียกได้ว่าถึงไหนถึงกันจนเริ่มสนิทสนม และรักกันเป็นเหมือนเพื่อนสนิทตามสังคมปกติทั่วๆไป
เวลาผ่านไปหลายปี...แต่ละคนเริ่มโตขึ้น เริ่มออกไปมีสังคมใหม่ๆ บางคนก็เลิกบ้าดาราไปแล้ว บางคนก็ยังบ้าดาราอยู่ แต่เราก็ยังไม่เลิกคบกันนะคะ ยังมีนัดพบปะสังสรรค์ มาเจอกันบ้างเดือนละครั้ง สองครั้ง และทุกครั้งที่มาเจอกันก็จะคุยเล่นเฮฮากันเป็นปกติค่ะ จนมาถึงวัยที่ทุกคนต่างเริ่มต้นชีวิตการทำงาน ทีนี้ก็กลายเป็นว่าจากการที่เมื่อก่อนเจอกันก็คุยแต่เรื่องดารา ก็เปลี่ยนมาคุยเรื่องปกติเหมือนคนอื่นๆทั่วไป เรื่องงาน เรื่องความรัก ความสวยความงาม แบบผู้หญิงปกติเลยค่ะ
โดยตลอดเวลาเกือบ 10 ปีที่คบเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันมา จะมีเพื่อนที่อายุมากที่สุดในกลุ่มคนนึง สมมุติว่าชื่อ อ. ที่มักจะมีพฤติกรรมเลียนแบบ หรือเรียกได้ว่าใครมีอะไรชั้นต้องมี...ใครได้อะไรชั้นต้องได้ หรือถ้าไปรู้มาว่าใครอยากได้อะไร ก็จะไปชิงหามาก่อน แล้วก็มาบอกกับเพื่อนๆว่า เขาก็อยากได้มาตั้งนานแล้วเหมือนกัน (แค่ไม่ได้บอกใคร หรือแสดงออกจนมีคนใดคนนึงในกลุ่มพูดออกมาก่อน เหอะๆ)....และก็มักจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ถ้าหากว่าครั้งไหนที่เรานัดกันแล้ว อ.ไม่สะดวก มาไม่ได้ แล้วคนอื่นๆไม่ยอมยกเลิกนัดเพื่อนาง หรือถ้านัดครั้งไหนแล้ว อ. มีเหตุให้ต้องกลับก่อน หรือมีธุระ แล้วพวกเรายังไม่ยอมแยกย้าย แบบยังนั่งเม้าส์กันต่อ หรือไปหาขนมกินต่อโดยที่ไม่มีนาง นางจะไปโวยวาย แสดงความไม่พอใจให้เพื่อนอีกคนนึงฟังอยู่เสมอ
แต่ตลอดเวลานั้น เรื่องพฤติกรรมของ อ. พวกเราก็เริ่มรู้สึกว่ามันแปลก แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรกันมากนะคะ เพราะตอนนี้ทุกคนก็เริ่มโตกันแล้ว และมันก็เป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่หลังๆพฤติกรรมเหล่านี้ก็เริ่มจะหนักขึ้น โดยเฉพาะเรื่องของการเลียนแบบ ที่เห็นได้อย่างชัดเจนเลยเนี่ยก็คือการแต่งตัว แต่งหน้า รวมไปถึงพฤติกรรม การแสดงออก และคำพูดคำจาต่างๆ ที่จะต้องบังเอิญไปเหมือน หรือคล้ายกับคนใดคนนึงในกลุ่มตลอด...และคนที่มักจะเป็นไอดอลให้ อ. เลียนแบบอยู่บ่อยครั้งก็คือเพื่อนของเราคนนึง ขอเรียกสั้นๆว่า ต. นะคะ........
Tag สยามแสควร์ เพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนล้วนๆ
Tag สวนลุมพินี เพราะเกี่ยวกับสุขภาพจิตของ อ. ที่คาดว่าน่าจะมีปัญหา