คือผมกันแฟนเราอยู่ด้วยกันมาเกือบ3ปีแล้ว เมื่อเดือน ม.ค ผมได้แยกกันออกมาทำงาน หวังเก็บเงินไปแต่งเขา แต่แล้วก็มีเรื่องเป็นเพราะผม คงงี่เง่า ขี้หึง คิดมาก เขาเลยเบื่อผม ไม่คุยกะผม คุยก็คุยแค่แล้วๆไปเป็นมา 2เดือนกว่าแล้ว จนผมน้อยใจสุดขีด เลยถ่ายรูปกับเพื่อนสาวที่ทำงานมาลง(เพื่อนเขาแต่งงานแล้ว)คิดว่าแฟนผมจะมาง้อ แต่ที่ไหนได้เขาเลิกเลย ...ผมยอมรับว่าที่คบกันมาผมไม่เคยดีกับเขาเลยแต่ในใจลึกๆก็ยังรักเขาเสมอ พอผมออกมาทำงานผมเลยตั้งใจจะเปลี่ยนตัวเองเป็นคนใหม่ดีกับเขาให้มากๆ แต่ผมก็เป็นซะแบบนี้ขี้น้อยใจง่าย ทำอะไรไม่คิด อย่างว่ายิ่งอยู่ไกลกันยิ่งคิดมาก เขาส่งแชทที่เขาคุยกะคนใหม่มาให้ผมดู ผมไม่อยากจะเชื่อผมเสียใจมากๆที่สุด ผมไม่เชื่อว่าเขามีคนใหม่ ผมเชื่อใจเขา ... ผมไม่ขอให้เขาคืนดี แต่ผมแค่อยากบอกว่าผมรักเขามากแค่ไหน ที่ผ่านมาเราร่วมทุกข์สุขด้วยกันมาตลอด มีก็ยุด้วยกัน ไม่มีก็ยุด้วยกัน ผมมีกำลังใจเสมอเวลาที่อยู่กับเธอ ผมเคยติดเกมไม่สนใจเธอ เคยทุบตีเธอด้วยอารมชั่ววูป ทำงานที่ไหน3วันก็ออก เคยให้เธอหาเลี้ยงด้วย ผมนี้มันโคตรเลวเลย แต่สุดท้ายผมก็คิดได้ พยายามปรับตัวเป็นคนดี แก้ไขตัวเองใหม่ พยายามทำเพื่อเขา เขาจะรู้ไหมว่าผมรักเขามากแค่ไหน ผมไม่อยากเสียเขาไป ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำยังไง เขาไม่ยอมคุยกะผมเลยไม่ให้โอกาสผมเลย ผมพูดได้แค่ว่าผมรักเขาจนไม่รู้จะรักยังไงแล้ว ไม่เคยรักใครเท่านี้เลย จะให้ผมทำอะไรผมก็ยอม ในชีวิตไม่เคยเจอใครดีกับผมแบบนี้เลย ผมก็ทำได้แค่นี้ผมอยากจะมีโอกาสให้ผมได้ตอบแทนเขาอีกครั้ง ให้ผมได้ทำดีกับเขาอีกครั้ง ผมสัญญาถ้าผมทำเขาเสียใจอีก ผมจะไปเองโดยไม่ร้องขออะไรจากเขาเลย ผมเสียใจทุกครั้งที่น้ำตาเธอไหล ผมไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย ผมรักเธอนะ ถึงเธอจะไม่เปลี่ยนใจ ผมก็จะขอรอแบบนี้ต่อไป เพราะในใจผมมันมีแต่เธอคนเดียว
สุดท้ายที่อยากจะบอก ผู้ชายเลวๆคนนี้ขอโอกาสมอบความสุขให้เธอได้ไหม ครั้งนี้ครั้งเดียว ไม่ขออะไรอีกแล้ว ม๋าม่อน รัก ตาตีบ นะ