ส่วนตัวดู The Way He Looks ฉบับหนังยาวก่อนครับ
แล้วด้วยความอยากรู้ว่าฉบับหนังสั้นมันเป็นยังไงเลยไปตามดูอีกที

เคยได้ยินกิตติศัพท์หนังเรื่องนี้มาพอสมควร ว่าฟินเว่อ อะไรประมาณนั้น
ส่วนตัวผมเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยสนใจหนังเกย์เท่าไหร่ คือดูเฉพาะที่เค้าว่าดีกันแค่นั้น
อย่าง Brokeback Mountain หรือ รักแห่งสยาม(ซึ่งเอาจริงๆมันก็ไม่เกย์เท่าไหร่เลยด้วย)

เรื่องนี้ตอนแรกเห็นว่าตัวแทนชิงออสการ์ ก็น่าสนใจอยู่พอสมควรอยู่แล้ว ก็เลยตัดสินใจไปดู
อีกอย่างก็อยากอุดหนุนคนนำเข้าหนังนอกกระแสด้วยครับ
ไปอ่านเพจเค้าใน facebook แล้วรู้สึกอยากสนับสนุนอะไรแบบนี้ เราจะได้มีหนังดีๆดูกันเยอะๆ

พอไปดูมาแล้วก็ไม่ผิดหวัง ผมรู้สึกเลยว่าดีจริงๆ

ดีประการแรก คือ หนังเรื่องนี้ไม่เอาความพิการมาใช้เป็นประเด็น หรือทำให้ความพิการเป็นอุปสรรคในการใช้ชีวิต
ผมรู้สึกดีที่มีหนังแนวนี้ออกมาบ้าง เพราะดูหนังเกี่ยวกับคนพิการมาพอสมควร
ส่วนใหญ่จะทำออกแนวความพิการคืออุปสรรคและการก้าวข้ามขีดจำกัดความพิการของตัวเอง
ซึ่งเรื่องนี้ไม่ได้กล่าวอะไรถึงตรงนั้น แต่กล่าวถึง ความต้องการ ของบุคคลที่แตกต่างออกไปแค่นั้นเอง

ดีประการสอง คือ ทำหนังเกย์แนวนี้ออกมากันมั่งเหอะค๊าบบบบบ ไอ้ที่แบบดูใสๆไร้มลพิษน่ะ
ไม่ต้องหม่นกันให้มากก็ได้ ไม่ต้องซัดกันนัวเนียให้มากก็ได้ ผมว่าหนังเกย์อกหักรันทดชีวิตมันมีเยอะไปนะ
อย่าง Brokeback Mountain นี่ก็พอกัน แต่ผมรู้สึกว่ามันกำลังดราม่าแบบพอดีๆ
ส่วนตัวก็ไม่ได้ดูหนังเกย์มาเยอะหรอกครับ อาศัยอ่านเรื่องย่อกับวิจารณ์เอา ถ้าคิดว่าถูกชะตาก็จะหามาดู
แต่ส่วนใหญ่ที่ได้พบ ถ้าไม่โดนสังคมรังเกียจ ก็ต้องอกหักรัก 3 เส้า โดนทำร้าย มีปม อะไรแบบนี้
ซึ่ง เอ่อออ ชีวิตเกย์มันโดนสาปหรือยังไง ทำไมมันต้องรันทดอะไรกันขนาดนั้นตลอดเวลา?

บ่นเรื่องหนังมาเนิ่นนาน กลับมาเข้าเรื่องเข้าราวดีกว่าครับ

พอดีดูฉบับหนังยาวเสร็จ ก็เลยคิดว่าน่าจะไปหาดูฉบับหนังสั้นมาลองดูซะหน่อย แล้วปรากฏว่า...
ไม่ชอบอย่างแรง
อะไรๆมันก็ดูง่ายไปซะหมด ง่ายจนมันไม่น่าเชื่อ ว่าอยู่ดีๆความสัมพันธ์มันก็เข้าที่เข้าทางลงล๊อคเป๊ะๆอย่างงั้นได้ไง
อีกอย่างฉบับหนังยาวทำให้ Gi ดูดีขึ้นมากๆ ผมรักตัวละครตัวนี้เลย(เหมือนที่รัก หญิง จากเรื่องรักแห่งสยาม)
ซึ่งในฉบับหนังสั้น Gi นี่แทบจะเป็นเพื่อนสาวแก่แดดที่แว้ดไปแว้ดมา แล้วอยู่ๆบทเบาบางจนเกือบหายไปเลย
จะว่ามันเป็นหนังสั้นเลยทำให้ปูความสัมพันธ์ระหว่าง 3 ตัวละครหลักได้ไม่เยอะก็ไม่น่าใช่

เพราะหลังจากดูใน youtube เสร็จ มันก็แนะนำหนังสั้นเรื่อง Raw Love ผมก็เลยลองดูต่อ เออ ผมชอบเรื่องนี้แฮะ
มันก็เป็นหนังสั้นเหมือนกันนะ เล่าเรื่องคล้ายๆกันด้วย แต่ Raw Love ทำให้เห็นความสัมพันธ์ของตัวละครโคตรชัด
กลายเป็นว่าหนังที่ไม่ได้คิดว่าจะดู กลายเป็นทำให้หนังที่เราตั้งใจดู ดูย่ำแย่กว่าเดิมอีก

รู้สึกโชคดีที่ไม่ได้ดูฉบับหนังสั้นก่อน ไม่งั้นคงไม่ไปดูฉบับหนังยาวแน่ๆ เพราะมันดูไม่สมเหตุสมผลเลย
ไอ้ที่เค้าบอกว่าฉบับหนังสั้น ฟินๆๆๆๆ อะไรเนี่ย ผมดูแล้วได้แต่คิดในใจว่า "อะไรวะ?" ไหนฟิน ไหนจิกหมอน ดูแล้วเฉยมากๆ
แต่ในฉบับหนังยาวผมดูแล้วผมชอบ หนังมันน่ารักไปหมดเลย แม้แต่ไอ้เด็กเกรียนในเรื่องมันยังมีโมเมนต์น่ารักเลย

สรุปเลยว่า ชอบดูฉบับหนังยาวมากกว่าครับ ถ้าเทียบกับหนังสั้นถือว่าดีมากๆ
ขยายความจากของเดิมได้ดีและเยอะมากๆ แถมไม่ยืดเยื้อด้วย

ทุกคนคิดว่ายังไงกันมั่งครับ?

ปล.ใครมีหนังแนว Raw Love แนะนำมั่งครับ
อยากได้หนังอะไรที่มัน nostalgia / coming of age / เพื่อนๆ / ใสๆ อะไรพวกนี้อ่ะครับ
จะเป็นหนังเกย์เหมือน Raw Love ก็ได้ครับ แต่ขอว่าอย่าฮาร์ดคอร์มาก ช่วยเข้าใจคนที่ไม่ใช่สายวายด้วย TT-TT