**** รูปภาพไม่ทราบที่มา

     แสงสว่างที่ปรากฎอยู่ภายนอกดวงตากับอากาศที่ร้อนอบอ้าวราวกับทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกต่างแข่งกันแผ่ไอร้อนออกทำลายสิ่งมีชีวิตอื่นรอบข้าง เสียงฝีเท้าของผู้คนมากมายปะปนกับเสียงพูดคุย ภาษาใดๆในยามนี้ต่างก็สับสนปนเปกันจนยากที่จะฟังออก สายตาของผู้คนมากมายมองตรงไปเบื้องหน้าทุกคนสนใจเรื่องของตนเองจนแทบไม่ได้สังเกต ใบหน้าของเพื่อนร่วมโลกที่เดินผ่านไปมา

     นับประสาอะไรกับขอทานซอมซ่อหรือก็คือคนผู้หนึ่งที่กำลังหมอบราบขนานลำตัวไปกับพื้นดินเบื้องหน้า ใบหน้าที่ถูกปกคลุมไปด้วยผมเผ้ากระเซอะกระเซิงยากที่จะบอกอารมณ์และสีหน้าหากแต่ ความทุกข์ระทมอันใหญ่หลวงที่เข้าครอบงำจิตใจรุนแรงจนแผ่ซ่านกระจายไปทั่วบริเวณทำให้แม้แต่ผู้คน สิ่งมีชีวิตชาติพันธุ์เดียวกันก็มิอยากย่างกรายเข้าใกล้ เว้นแต่เสียงหัวใจหนึ่ง และเสียงหายใจหอบถี่ของสัตว์ที่ถูกมนุษย์เรียกว่า "เดรัจฉาน" ตัวหนึ่งที่ยังคงหมอบราบโดยมีแก้วน้ำพลาสติกอยู่ระหว่างอุ้งเท้าหน้าทั้งสองรอรับสิ่งมีค่าสำหรับมนุษย์ที่เรียกว่า "เงิน" ตัวมันเองนั้นอาจจะเป็นแค่หมาตัวหนึ่ง หากแต่ในสายตาของมนุษย์คนหนึ่งที่ถูกสังคมมนุษย์ด้วยกันทอดทิ้ง มนุษย์คนหนึ่งที่เมื่อลืมตาก็พบกับความมืดและพบกับความมืดมิดที่ลึกล้ำทรมานยิ่งกว่าในยามที่หลับตาลง หมาตัวหนึ่งนี้เป็นหมาตัวเดียวในโลกที่อาจจะยังพอเห็นคุณค่าของหัวใจของคนๆหนึ่งที่ก้มลงหมอบกราบราบลงกับพื้นราวกับหัวไหล่ทั้งสองและลำตัวไม่สามารถจะแบกรับความทุกข์ใดๆบนโลกอันโหดร้ายนี้ได้อีกต่อไป

     ในความมืดมิดของห้วงความคิดและจิตใจ ในชีวิตที่มีแต่แสงสว่างอยู่ภายนอกหากแต่ไม่หลงเหลือแล้วซึ่งแสงสว่างภายในจิตใจ หัวใจ "เดรัจฉาน" ตัวหนึ่งนี้ก็เปรียบเสมือนหยดน้ำหล่อเลี้ยงที่ทำให้หัวใจของ "มนุษย์" คนหนึ่งยังคงเต้นต่อไปบนโลกที่โหดร้าย...เหลือเกิน

ฝากบล๊อกไว้ด้วยครับ : )) http://tronutsu.blogspot.com/