เราอยากจะสารภาพรักกับเขาเพราะนี่เป็นเทอมสุดท้ายที่เราจะจบการศึกษา
เราเจอเขาตั้งเเต่ปี 1  เราไม่รู้จักเเม้กระทั่งชื่อเเละภาควิชาของเขา เราเจอกันบ่อยที่โรงอาหาร เราไม่กล้าเข้าไปคุยกับเขา
ตอนเขาเรียนอยู่ปีสอง เคยเห็นเขาปั่นจักรยานคันเล็กๆสีเขียวไปเรียนน่ารักดี เราเคยยิ้มให้เขาเเละเขาก็ยิ้มตอบด้วยเป็นยิ้มที่น่ารักมาก

***********พอขึ้นปีสี่เรามีเวลาว่างมากเลยเเอบตามสืบชีวิตเขา จนได้ข้อมูล ดังนี้(เเอบเล่นเป็นโคนันซะหน่อย)**************
*เขามักจะกินข้าวคนเดียวซะส่วนใหญ่ มีบ้างที่มีเพื่อนมากินด้วยคนสองคน
**เเอบตามจนรู้ว่าเขาเดินเข้าตึกภาคเครื่องเลยมโนเอาเองว่าเขาต้องอยู่ภาควิชาเครื่องกลเเน่นนอน(อาจจะมีภาคอื่นอยู่ที่ตึกนี้เช่นวิศวกรรมเเมคคาทรอนิกส์ก็เป็นได้)
***ข้อมมูลต่อมา เขาอยู่หอเเถวสะพานข้ามไปตลาดนัดสุวรรณภูมิ ข้างๆร้านบุฟเฟต์สุกี้(ตามขนาดนั้นเลย)
****ลักษณะของเขา ผู้ชายตัวเล็ก(สูง 168-170 ซม.) ผิวขาว หน้ามีสิวนิดหน่อย สะพานกระเป๋าโน๊ตบุ๊คเเบบสะพายข้าง ไม่ใส่เเว่น ตัดผมรองทรงสั้น

เราอยากรู้จักเขาเราจะบอกเขาว่าเขาชอบเขามาก ไม่ว่าเขาจะตอบกลับมายังไงเราไม่คาดหวังเเละยอมรับผลการตัดสินใจของเขา ใครพอรู้จักเขาช่วยบอกเราที เราพยายามหาเฟซบุ๊คเขาจากกรุ๊ปเฟซบุ๊ครุ่นเเล้ว เเต่ก็ไม่เจอ วันนี้ยิ่งประทับใจ ตอนเจอเขาบริจาคเงินช่วยเหลือสัตว์ที่สถานีคนเดิน เเต่ตอนนั้นเขามากับเพื่อนเราเลยไม่กล้าเข้าไปคุย

ขอบคุณที่ช่วยเหลือนะคะ