เราชอบเพื่อนคนนั้นตั้งแต่ป.2ละอ่ะ คือแบบตอนแรกก็คิดเเค่เพื่อนอ่ะ เพราะตอนนั้นคนที่เราชอบอ่ะมาชอบเพื่อนสนิทเรา เราก็ช่วยเป็นแม่สื่อให้ด้วย แต่เพื่อนเราดันไม่ชอบซะงั้น555 สมมติคนที่เราชอบชื่อ B ละกัน Bเป็นคนเรียนเก่ง นิสัยดี จนเราสนิทกันเรื่อยๆจากการเป็นแม่สื่อนั่นแหละไปชอบตอนไหนก็ไม่รู้  ฉันก็แอบชอบBตั้งแต่นั้นมา ตอนมัธยมเราเรียนอยู่ที่เดียวกัน ช่วยทำกิจกรรมต่างๆให้แก่โรงเรียนทำให้ฉันยิ่งใกล้ชิดกับBมากกว่าแต่ก่อน ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่อีกคนชื่อ Y ซึ่งรู้จักกับฉันมาก่อนที่เราจะมาอยู่โรงเรียนเดียวกัน  ฉันมันผิดเองที่ไม่บอกว่ารู้สึกยังไงกับB เพราะกลัวว่าถ้าพูดไปมันอาจจะไม่เหมือนเดิม จนในที่สุดYกับBก็ชอบกันเป็นเพราะฉันอีกนั่นแหละที่คอยเป็นแม่สื่อให้เค้าทั้งสองคน บอกได้คำเดียวโครตเจ็บ Yเคยมาถามว่าชอบBรึป่าว ฉันเป็นคนปากแข็งอ่ะไม่อยากให้Yเสียใจ ก็บอกไปว่าไม่ได้ชอบBหรอก ฉันแคร์ความรู้สึกYมากเพราะYเป็นเพื่อนที่ดีต่อฉัน กลัวYจะเสียใจหรือไม่ก็เลิกคบกับฉันไปเลยมั้งถ้าตอบว่าชอบB ฉันเหมือนติ่งส่วนเกินเวลาไปไหนมาไหนYกับBก็ชวนฉันไปเป็นเพื่อนเสมอ คิดดูละกันว่าการไปนั่งดูคนที่เราชอบไปนั่งสวีทกับเพื่อนเรามันจะรู้สึกยังไง จนฉันทนไม่ได้ตอนช่วงม.3 ฉันตัดสินใจสอบย้ายไปเรียนที่โรงเรียนอื่นเพราะคิดว่ามันเจ็บเกินไปที่จะทน พอย้าย รร หนี แต่YและBก็ทักแชทเฟสมาคุยด้วยตลอดถามโน่นนี่ ทุกข์สุขทักมาแบบทุกวัน ถึงย้าย รร ฉันก็ยังชอบBอยู่และไม่เปิดใจให้ใครทั้งนั้น ช่วงม.4YกับBมีปัญหากัน  Yก็ทักเฟสมาหาฉัน Bก็ทักเฟสมาหาฉัน ฉันต้องคอยเอาคำที่Bพูดในเฟสมาพิมพ์แก้ปัญหาให้กับY เพราะทั้งสองคนไม่ยอมคุยกันเอง มันเจ็บอีกแล้วอ่ะ ทำไมไม่ไปให้คนอื่นช่วย ทำไมต้องเป็นเราด้วยวะ ร้องไห้ไปพิมพ์ตอบไปทำไมต้องฝืนใจตัวเองทำด้วยวะนั้นหนีมาก้อหนีแล้วยังต้องไปนั่งปรับความเข้าใจให้อีก แล้วทั้งคู่ก็ปรับความเข้าใจกันได้ หลังจากนั้นฉันก็ตั้งอ๊อฟไลน์แชทมาโดยตลอดเพราะไม่อยากรับรู้อะไรอีก ม.5ทั้งคู่มีปัญหาหนักถึงขั้นเลิกกันแต่ฉันไม่รู้ไงเพราะไม่ได้ติดต่อ2คนนั้นอีก อยู่ๆโทรศัพท์ก็ดังขึ้น นั่นคือBโทรมา Bชวนฉันไปซื้อหนังสือที่งานหนังสือ ฉันก็นึกว่าYไปด้วยเลยตอบตกลง แต่พอไปที่นัดเจอกันจริงๆเราไปกันสองคน Bเล่าเรื่องที่BและYเลิกกันเพราะYไปคบกะคนอื่น ในเย็นวันนั้นYทักมาว่าYมีปัญหากะB YยังรักBอยู่และตอนนี้Yก็เลิกกับคนที่คบแล้ว แล้วก็มาถามว่าวันนี้ไปไหน กะใครที่ไหน อย่างไร Yระเเวงฉันกลัวฉันจะแย่งBไปเพราะรู้ว่าฉันชอบB มาโดยตลอด Yให้ฉันรับปากว่าจะไม่คบกับB แล้วก็บอกว่าถ้าฉันคบกับBมันจะทำให้ความเป็นเพื่อนไม่เหมือนเดิมเหมือนอย่างBกับY  Y บอกว่าถ้าฉันไปคบกับBความเป็นเพื่อนระหว่างเรากับBคงต้องจบไป แล้วให้เราอย่าบอกเรื่องที่คุยกันในวันนั้นกับใคร ฉันพยายามออกห่างจากBทั้งที่ใจก็ยังชอบอยู่จะให้ทำไงได้ฉันก็คงต้องยอมเพราะคำว่าแคร์คำเดียว ทุกวันนี้มหาลัยละชีวิตมันเศร้าอ่ะช่วงมหาลัยYมีแฟนใหม่ไปละ ส่วนBโสด555 ฉันไปบอกว่าชอบBมาแล้วหล่ะรวบรวมความกล้าบอกBไป Bตอบกลับมาว่าเราเป็นเพื่อนกันเถอะไม่อยากเสียเพื่อนอย่างฉันไปในวันที่ต้องเลิกกัน ฉันเข้าใจBนะพยายามลืมBมาหลายรอบแล้ว ทั้งลบเบอร์ อันเฟรนในเฟส แต่Bมันก็มาแอดเฟรนแล้วก็ใจอ่อนกลับไปคุยเป็นเพื่อนยามเหงาของBเหมือนเดิม เคยบล๊อกแล้วแต่มันก็ทำใจไม่ได้อ่ะ คิดถึงเวลาที่ชอบมันก็ตั้งแต่ประถมแล้วอ่ะมันจะหลายสิบปีอยู่แล้ว ชีวิตนี้มีแต่เพลงเศร้า บางทีก็อยากคบคนอื่นแต่ยังไงมันก็นึกถึงBอยู่ดีรอมันเปิดใจให้ฉันแม้มันจะเป็นทางริบหรี่มองไม่เห็นก็ตาม ทุกวันนี้เราเรียนอยู่คนละที่กันไม่ค่อยว่างคุยกันเหมือนแต่ก่อน ฉันพยายามที่จะลืมBเพื่อที่เปิดใจรักคนอื่นฉันควรทำยังไงงงTT