สวัสดีครับ
ปีสองปีทีผ่านมาเพิ่งเขียนไปว่าวงการเพลงไทยอาจจะถึงกาลสิ้นสุดแล้ว
เทปเพลงเอามาโละขายกันเป็นกระบะ ๆ ม้วนละสิบบาทยี่สิบบาท
ซีดีนี่ ผมเอาไปขายร้านมือสอง เจ้าของร้านบอกให้แผ่นละ 50 บาท ผมรีบตกลงเลย กลัวเฮียเค้าเปลี่ยนใจ

ปีนี้เปลี่ยนไปแล้วครับ

ตั้งแต่ปลายปี 2013 ที่แผ่นเสียงกลับมาทำ reissue กันใหม่
ตอนนี้เทปเพลง และซีดีก็เริ่มขยับตามแล้วครับ
แถมปั่นราคากันน่าดูเลยด้วย
เทปเพลงม้วนละพัน ซีดีแผ่นละห้าพัน แผ่นเสียงแผ่นละสองหมื่น มีอยู่จริงนะครับ ซื้อจริงขายจริงด้วย
ผมเคยได้ยินประโยคนี้ “มีคนเก็บสะสมทุกอย่างที่เป็น Pause” เมื่อเร็ว ๆ นี้เอง
และถ้าไปดูเทป ซีดี บัตรคอนเสิร์ต โปสเตอร์ หรืออะไรที่เกี่ยวกับวง Pause ราคาที่เค้าขายกันนี่ซี๊ดเลย

ทำไมถึงกลับมาฮิตใหม่ได้ล่ะ
เราต้องเข้าใจว่างานเพลงคืองาน art
ซึ่งผนวกรวม art บนปกและทุกสิ่งอย่างด้วย
คนที่ซื้อของพวกนี้คือคนที่ต้องการสะสมงาน art ของแท้ จับต้องได้ จริง ๆ เท่านั้น
ราคาเลยปั่นขึ้นไป
หากมีคำถามว่าอะไรเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้ราคาแพง
ตอบก่อนเลยครับ อย่างแรกอัลบั้มนั้นต้องเพราะก่อน
รองลงมาถึงเป็นเพราะว่าทำมาน้อย
รองลงมาอีกเป็นเพราะว่าศิลปินคนนั้นไม่อยู่แล้ว ฯลฯ

กลับมาที่เพลงไทยปี 2014
ปีนี้อัลบั้มดี ๆ ออกเยอะมากครับ สวนทางกลับปีที่แล้วเลย
ผมหาซื้อบางอัลบั้มที่แนะนำข้างล่างนี้ แทบพลิกแผ่นดิน
และก็อยากจะบอกว่ายังหาไม่เจออีกหลาย ๆ ชุดด้วยครับ เช่น Liberty, Stoondio, Sonnet & Alcohol
อาจจะต้องมีการยกยอดไปปีหน้า

เอาละมาเข้ากติกาที่ตั้งไว้ทุกปีก่อนดีกว่า กติกาของผมมีอยู่ว่า
1. อัลบั้มคืออัลบั้ม มีวางขายหรือจ่ายแจก มีให้ฟังเป็น streaming ก็พอรับได้
2. รวมฮิทไม่นับ คอนเสิร์ตไม่นับ เอาของคนอื่นมาทำใหม่เกินครึ่งอัลบั้มก็ไม่นับเป็นอัลบั้มงานรวมศิลปินต้องเป็นเพลงใหม่หมดและถ้าให้ดี ขอให้มีคอนเซปท์อัลบั้มด้วย
3. ซิงเกิ้ล 4 เพลงหรือน้อยกว่า ไม่สามารถติด Top 20 ได้  
4. ศิลปินควรจะมีอย่างน้อยสองอย่างในสามอย่าง ต่อไปนี้ “แต่งเอง เล่นเอง ร้องเอง”

สุดท้ายเลย ขอขอบคุณเวปพันทิปกับพื้นที่ดี ๆ แห่งนี้ครับ เขียนมา 15 ปี ใครจ้างไปเขียนที่ไหนก็ไม่ไป อยู่ที่นี่เขียนฟรี ๆ ให้อ่านดีกว่าครับ ปีหน้าพบกันใหม่ครับ

ต่อไปนี้ ขอเชิญรับชมรับอ่านได้แล้วครับ

เลเล่เล้
มีนาคม 2558
https://twitter.com/laylaidlaid


แทค เพลงไทย 2014 เลเล่เล้ จัดอันดับ 20 อันดับ