วังเวียงเป็นเมืองที่ไม่อยู่ในแผนการท่องเที่ยวของเราเลย เมื่อพูดถึงลาว เราจะนึกถึงเพียงแค่ หลวงพระบาง ปากเซ หรือเวียงจันทน์
ในค่ำวันหนึ่งขณะที่กลุ่มสาวสะพรั่ง (ผู้หญิงวัยทำงาน 3 นาง) ของเรากำลังนั่งวางแผนเที่ยวกัน เราก็นั่งๆหาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต
ว่าปีนี้จะไปไหนกันดี เพราะปีกว่าๆ ที่ผ่านมาเราไปเวียดนาม(โฮจิมิน-ดาลัด) กันมาแล้ว นิ้วของพวกเราก็จิ้มหน้าจอไปเรื่อยๆ
สรุปนั่งคุยกันนานแสนนาน จนมาจบที่ วังเวียง ประเทศลาว กับเวลาในการท่องเที่ยวเพียง 4 วัน และเราตกลงกันว่าจะใช้งบให้ประหยัดสุดๆ
หลังจากตกลงกันได้แล้ว น้องเล็กในกลุ่มของเราก็เป็นคนจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบิน ที่พักในเวียงจันทน์ และที่พักในวังวียงทั้งหมด
เราเลือกเดินทางโดยเครื่องบินของสายการบิน Thai Lion Air จาก กทม-อุดรธานี ทั้งขาไปและขากลับ และนั่งรถบัสจาก บขส.อุดรธานี ไปวังเวียง
พวกเราเลือก Flight ที่เช้าที่สุด เพื่อไปให้ถึงสนามบินอุดรธานีไม่เกิน 8.00 น. หรือจะให้เช้ากว่านั้นก็ยิ่งดีค่ะ
เพราะว่าเราเลือกที่จะเดินทางต่อยาวไปวังเวียง ไม่แวะพักค้างที่เวียงจันทน์ เนื่องจากรถที่ไปวังเวียง
ในแต่ะวันจะมีเที่ยวเดียวเท่านั้น คือ 8.30 น. ซื้อตั๋วได้ที่ บขส. ในราคา 320 บาท มีค่าจัดการอีก 15 บาทต่อใบค่ะ
ตอนซื้อตั๋วต้องโชว์พาสปอร์ตด้วยนะจ๊ะ ไม่ได้ถ่ายรูปเคาท์เตอร์ขายตั๋วมาเพราะว่าตาลีตาเหลือกมากๆ แต่ขณะรอรถ
ก็มีเวลาเหลือพอที่จะเข้าห้องน้ำขับถ่ายสบายใจ แต่ไม่สบายจมูก
8.30 ล้อหมุนค่ะ เราเดินทางไปพร้อมกันเพื่อนนักท่องเที่ยวคนไทยอีกหลายสิบคนในรถ
รวมถึงสาวชาวลาวอีก 1 คนที่พาเพื่อนคนไทยไปเที่ยวบ้าน
พอถึงสะพานมิตรภาพไทย-ลาว เราจะต้องลงจากรถเพื่อยื่นใบผ่านแดน (ขอออกประเทศไทย)
ตรงนี้เราจะต้องเข้าแถวยื่นเอกสารกับ ตม. และกลับมาขึ้นรถเพื่อเดินทางต่อไปยังฝั่งลาว
และรถจะจอดอีกจุดหนึ่ง เพื่อทำยื่นใบผ่านแดนอีกครั้ง (ขอเข้าประเทศลาว) ตรงนี้เราต้องซื้อตั๋ว คนละ 1 ใบ ราคา 45 บาท
เพื่อใช้เสียบเดินเข้าประตูอัตโนมัติแบบรถไฟฟ้า พอเสียบปั๊บ เดินผ่านปุ๊บบบ ฉันถึงเวียงจันทน์แล้วจ้า
แต่ๆๆๆ ยังไม่ถึงวังเวียง ยื่นทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย พวกเราแลกเงินจากธนาคารกันตรงนี้เลยค่ะ
เราวางกองกลางกันคนละ 2,000 บาท รวมเป็นเงิน 6,000 บาท แลกได้ 1,400,000++ (ขออภัยจำเศษไม่ได้จริงๆ ใบแลกเงินหายไปแล้ว TT”)
ล้านสี่แสนกับอีกหน่อยยย นี่คือยอดเงินที่เราสามคนจะใช้ชีวิตในวังเวียง.........สวยและรวยมาก 555+
หลังจากที่เราจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เราก็ขึ้นรถคันเดิมเพื่อเดินทางต่อไปวังเวียงค่ะ ตรงนี้ถ้าคนในรถเราเยอะก็อาจจะต้องรอนานหน่อย
แต่หลังจากรอที่ด่านแล้ว เวลาบนรถนานยิ่งกว่า นั่งชมธรรมชาติกันไป คุยกันไป แต่หลับกันเสียมากกว่า เสียงเพลงของพี่ต่าย อรทัย และไผ่ พงศธร
ขับกล่อมเราเป็นระยะ จนมาถึงเพลงของตั๊กแตน ชลดา เราก็ถึงจุดพักรถ น้องคนรถแจ้งให้เราทราบว่า รถจะพัก 30 นาที ขอให้พวกเราพักดื่มน้ำปัสสาวะ ให้เรียบร้อย 555+ เราก็ทั้งดื่ม ทั้งปัส ทั้งกินก๋วยเตี๋ยว กันจนเรียบบบบบ ได้เล่นกับแมวอีกตังหาก แมวลาวช่างน่ารักเหลือเกิน
ตรงนี้จะเป็นจุดพักจุดเดียวของการเดินทางค่ะ ต่อจากนี้จะขึ้นเขากันแล้ว เราก็เตรียมหลับเลยละกัน เพราะเราต้องเมารถแหง บายยยยย
เจอกันอีกทีวังเวียงจ้า..................................................
เที่ยววังเวียง เวียงจันทน์ - สี่วันที่สุดแสนสบายใจ
วังเวียงเป็นเมืองที่ไม่อยู่ในแผนการท่องเที่ยวของเราเลย เมื่อพูดถึงลาว เราจะนึกถึงเพียงแค่ หลวงพระบาง ปากเซ หรือเวียงจันทน์
ในค่ำวันหนึ่งขณะที่กลุ่มสาวสะพรั่ง (ผู้หญิงวัยทำงาน 3 นาง) ของเรากำลังนั่งวางแผนเที่ยวกัน เราก็นั่งๆหาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต
ว่าปีนี้จะไปไหนกันดี เพราะปีกว่าๆ ที่ผ่านมาเราไปเวียดนาม(โฮจิมิน-ดาลัด) กันมาแล้ว นิ้วของพวกเราก็จิ้มหน้าจอไปเรื่อยๆ
สรุปนั่งคุยกันนานแสนนาน จนมาจบที่ วังเวียง ประเทศลาว กับเวลาในการท่องเที่ยวเพียง 4 วัน และเราตกลงกันว่าจะใช้งบให้ประหยัดสุดๆ
หลังจากตกลงกันได้แล้ว น้องเล็กในกลุ่มของเราก็เป็นคนจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบิน ที่พักในเวียงจันทน์ และที่พักในวังวียงทั้งหมด
เราเลือกเดินทางโดยเครื่องบินของสายการบิน Thai Lion Air จาก กทม-อุดรธานี ทั้งขาไปและขากลับ และนั่งรถบัสจาก บขส.อุดรธานี ไปวังเวียง
พวกเราเลือก Flight ที่เช้าที่สุด เพื่อไปให้ถึงสนามบินอุดรธานีไม่เกิน 8.00 น. หรือจะให้เช้ากว่านั้นก็ยิ่งดีค่ะ
เพราะว่าเราเลือกที่จะเดินทางต่อยาวไปวังเวียง ไม่แวะพักค้างที่เวียงจันทน์ เนื่องจากรถที่ไปวังเวียง
ในแต่ะวันจะมีเที่ยวเดียวเท่านั้น คือ 8.30 น. ซื้อตั๋วได้ที่ บขส. ในราคา 320 บาท มีค่าจัดการอีก 15 บาทต่อใบค่ะ
ตอนซื้อตั๋วต้องโชว์พาสปอร์ตด้วยนะจ๊ะ ไม่ได้ถ่ายรูปเคาท์เตอร์ขายตั๋วมาเพราะว่าตาลีตาเหลือกมากๆ แต่ขณะรอรถ
ก็มีเวลาเหลือพอที่จะเข้าห้องน้ำขับถ่ายสบายใจ แต่ไม่สบายจมูก
8.30 ล้อหมุนค่ะ เราเดินทางไปพร้อมกันเพื่อนนักท่องเที่ยวคนไทยอีกหลายสิบคนในรถ
รวมถึงสาวชาวลาวอีก 1 คนที่พาเพื่อนคนไทยไปเที่ยวบ้าน
พอถึงสะพานมิตรภาพไทย-ลาว เราจะต้องลงจากรถเพื่อยื่นใบผ่านแดน (ขอออกประเทศไทย)
ตรงนี้เราจะต้องเข้าแถวยื่นเอกสารกับ ตม. และกลับมาขึ้นรถเพื่อเดินทางต่อไปยังฝั่งลาว
และรถจะจอดอีกจุดหนึ่ง เพื่อทำยื่นใบผ่านแดนอีกครั้ง (ขอเข้าประเทศลาว) ตรงนี้เราต้องซื้อตั๋ว คนละ 1 ใบ ราคา 45 บาท
เพื่อใช้เสียบเดินเข้าประตูอัตโนมัติแบบรถไฟฟ้า พอเสียบปั๊บ เดินผ่านปุ๊บบบ ฉันถึงเวียงจันทน์แล้วจ้า
แต่ๆๆๆ ยังไม่ถึงวังเวียง ยื่นทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย พวกเราแลกเงินจากธนาคารกันตรงนี้เลยค่ะ
เราวางกองกลางกันคนละ 2,000 บาท รวมเป็นเงิน 6,000 บาท แลกได้ 1,400,000++ (ขออภัยจำเศษไม่ได้จริงๆ ใบแลกเงินหายไปแล้ว TT”)
ล้านสี่แสนกับอีกหน่อยยย นี่คือยอดเงินที่เราสามคนจะใช้ชีวิตในวังเวียง.........สวยและรวยมาก 555+
หลังจากที่เราจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เราก็ขึ้นรถคันเดิมเพื่อเดินทางต่อไปวังเวียงค่ะ ตรงนี้ถ้าคนในรถเราเยอะก็อาจจะต้องรอนานหน่อย
แต่หลังจากรอที่ด่านแล้ว เวลาบนรถนานยิ่งกว่า นั่งชมธรรมชาติกันไป คุยกันไป แต่หลับกันเสียมากกว่า เสียงเพลงของพี่ต่าย อรทัย และไผ่ พงศธร
ขับกล่อมเราเป็นระยะ จนมาถึงเพลงของตั๊กแตน ชลดา เราก็ถึงจุดพักรถ น้องคนรถแจ้งให้เราทราบว่า รถจะพัก 30 นาที ขอให้พวกเราพักดื่มน้ำปัสสาวะ ให้เรียบร้อย 555+ เราก็ทั้งดื่ม ทั้งปัส ทั้งกินก๋วยเตี๋ยว กันจนเรียบบบบบ ได้เล่นกับแมวอีกตังหาก แมวลาวช่างน่ารักเหลือเกิน
ตรงนี้จะเป็นจุดพักจุดเดียวของการเดินทางค่ะ ต่อจากนี้จะขึ้นเขากันแล้ว เราก็เตรียมหลับเลยละกัน เพราะเราต้องเมารถแหง บายยยยย
เจอกันอีกทีวังเวียงจ้า..................................................