ขอเกริ่นว่า เราอ่ะ เป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูด แต่ถ้ามีคนมาชวนคุยอะไรงี้กะคุยนะ คุยได้ตลอด แต่ถ้าไม่มีก็เฉยๆ เข้าเรื่องเลยละกันค่ะ

เดอะแก๊งเรามีอยู่ 10 คน เป็นผญ.ทั้งหมด รวมตัวเราด้วยนะ เพื่อนทุกคนเป็นคนเรียนเก่งเลยแหละ ในช่วงแรกเราก็เข้ากันด้วยดีนะ มีอะไรกะชวนกันไปทำงาน ชวนกันไปเที่ยวบ้างนานๆที แต่ถ้าอย่างไปเที่ยวไกลๆเราก็ไม่ไปนะ  มีอยู่ครั้งนึงเพื่อนชวนเราไปเที่ยวภูหินร่องกล้าขับรถมอเตอร์ไซต์กันไปนะ ซึ่งไกลมากกก เราไม่ไป เพราะพ่อแม่เป็นห่วงค่ะ  เพื่อนทุกคนจะอยู่หอกันหมด เราอ่ะอยู่บ้านมอใกล้บ้าน พอมาวันนึง มีเพื่อนคนนึงชวนคนในกลุ่มกินเหล้า ซึ่งเราไม่กิน #อ้อมีคนนึงในกลุ่มเป็นเหมือนเราเลย ไม่กินเหล้า แต่ไปเที่ยวไหนไปนะ# เพื่อนก็จะกินเลี้ยงสังสรรค์กันโดยมีเหล้านี่แหละ นานๆไปก็เริ่มกินหนักขึ้นๆ บางวันกลับเที่ยงคืนตี1 ก็มี แต่เราขอกลับก่อนทุกครั้ง ต่อมาเราก็ไม่ค่อยอยากจะไปแล้ว นับแต่นั้นที่เพื่อนกินเหล้า ก็เริ่มเปลี่ยนไป คือไม่ค่อยคุยกับเราเช่นเคย คุยบ้างแต่น้อยมาก ชวนไปเที่ยวก็ไม่มี อาจเป็นเพราะชวนเราแล้วไม่ไป (ก็พ่อแม่เป็นห่วงนี่ เราไม่อยากให้ท่านไม่สบายใจ) มีนะแอบนินทากันในกลุ่ม คนโน่นมันเปนงี้งั้น คนนี้มันเป็นงั้นงี้ แต่พอลงเหล้าเมาเท่านั้นแหละเข้าขากันดีเรย เห้ย งงอ่ะ เราอยู่เฉยๆ ไม่เคยทำอะไรให้เดือดร้อนเลย มีอะไรก็ช่วย

###สรุปว่าเราไม่ดีเองใช่ปะที่ไม่ค่อยคุยกับเพื่อน(ก้อมันไม่รู้จะคุยเรื่องไรนี่หว่า) เหล้าไม่กิน(ไม่ชอบกิน) เที่ยวไหนไม่เที่ยว(นึกถึงพ่อแม่เสมอเมื่อจะไปเที่ยว กะกลัวว่าเขาจะเปนห่วง กลัวว่าเขาจะรอว่าเมื่อไหร่ลูกจะกลับน้อ เป็นไงมั่ง อ้ายเรากะเป็นห่วงพ่อแม่ว่าเขาจะกินไรหรือยัง ทำอะไรอยู่ ไรงี้)