อยากระบาย และ ขอความคิดเห็นค่ะ

จขกท ทำงานอยู่ที่ รัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง ที่หลายคน อยากเข้ามากกกกกกกก
เข้ามาแรกๆ ก็รู้สึกดีนะคะ เนื่องจากได้เห็นคนที่เข้ามาพร้อมๆกัน ดูมีพลังมีไฟดี
บวกกับทุกคนก็บอกว่า โชคดีแล้วที่ได้อยู่ที่นี่ ใครๆก็อยากเข้า พ่อกับแม่เรานี่ถึงขั้นฉลองเลยค่ะ

แต่พอได้เข้าทำงานจริงๆ เราเริ่มเข้าไปอยู่ในแผนกแล้วค่ะ
อยากลาออกเลยค่ะ
ความน่าเบื่อดังกล่าว ขอเล่าเป็นดังนี้นะคะ
1. ปกครองกันแบบคนแก่ และเจ้านายพูดไม่รู้เรื่องค่ะ เป็นวัยทองที่พูดจาวนไปวนมา สั่งงานอย่างนี้ พรุ่งนี้เอาอีกแบบเฉยเลย
2. การประชุมของที่นี่ไม่บทสรุปค่ะ เหมือนมาพูดๆใส่กัน นอกเรื่องประจำ และให้เด็กใหม่จดบันทึกประชุม ซึ่งก็คือเรา และเด็กใหม่เข้ามาไม่กี่เดือนก็ไม่รู้เรื่องที่คุยกันเลยค่ะ
3. งานไม่ตรงสายกับที่จบมา เรียนนิเทศมาแต่ให้มาทำด้านบริหารงบ
4. งานไร้ค่าค่ะ ทำไปก็เหมือนไม่มีใครสนใจ เนื่องด้วยเป็นองค์กรใหญ่มาก
5. เพื่อนร่วมงานขี้เกียจ เนื่องด้วย วัฒนธรรมองค์กรสุดเฉื่อย เราทำเร็วไปก็เท่านั้น เพราะสุดท้ายก็ไปกองอยู่ที่เขา บางทีก็ไม่มาทำงาน ทิ้งงานไปเฉยๆ และไม่มีใครมาตักเตือนว่ากล่าวอะไรเลย
6. อืดอาด เฉื่อยชา บอกงานเร่ง เราก็เร่งแทบตาย สุดท้ายคนสั่งเป็นคนทำช้าเอง
7. ให้เราเข้าประชุม บังคับ ถึงขั้นโทรตาม แต่ไปนั่งฟังก็ไม่รู้เรื่อง และไม่ได้เป็นเรื่องที่ต้องรับผิดชอบในเนื้องานด้วย

เราไม่เคยรู้ค่ะว่า เข้ามาภายในแล้วจะกลายเป็นแบบนี้ แต่อีกใจก็อยากอยู่ให้พ่อแม่ เพราะแกก็หวังกับที่นี่ไว้เยอะเพราะ สวัสดิการดี บวกกับแกเป็นข้าราชการเลยอยากให้ลูกมั่นคง
แต่อีกใจก็รู้สึกว่าอยากทำงานที่ตัวเองรัก ถึงจะไม่มีสวัสดิการดีๆ แต่ถ้าชีวิตได้เป็นชีวิตของเราจริงๆ ก็คงจะดีไม่น้อย

อยากปรึกษาพี่ๆที่อยู่ รัฐวิสาหกิจ ว่าต้องทำตัวยังไง ถึงจะอยู่รอดในสังคมแบบนี้ได้
และควรลาออกดีมั้ย หรืออยู่ไปแบบไร้วิญญาณแบบป้าๆดีคะ ตอนนี้เราปรับตัวจนรู้สึกหัวหมุนไปหมดแล้วค่ะ เหนื่อย ไม่อยากตื่นมาทำงานเลยแม้แต่วันเดียว T^T