กระต่ายเปลี่ยว พาเที่ยวมาเก๊ารอบนี้ หลังจากที่ไม่ได้เหยียบไปเป็น สิบสิบปี
ตั้งแต่สมัยโน้นที่ฝั่งไทปายังไม่ค่อยมีอะไร จนตอนนี้น่าเหลือเชื่อที่มีเต็มไปหมด

การเดินทางไปมาเก๊าครั้งนี้ เนื่องจากซื้อของจาก King Power ที่เป็น Cash Card มาตั้งแต่เมื่อปลายปี เลยได้ตัวไปฮ่องกงบินกับ Cathay Pacific แต่เนื่องจากไปฮ่องกงมาหลายครั้งก็เลยคิดว่ารอบนี้หันหน้าไป มาเก๊าดีกว่า

หลังจากที่ลงที่ฮ่องกง เนื่องจาก Flight Delay เลยทำให้ไปต่อเรือแล้วต้องรอนาน เลยตัดสินใจนั่งรถเข้าไปที่ฮ่องกงลง Central แล้วนั่งรถไฟไปต่อที่ Chang Wan เพื่อไปยังท่าเรือ เสียค่าใช้จ่ายประมาณ 164 เหรียญฮ่องกง ใช้เวลาประมาณ 45 นาที นั่งหลับแป๊บเดียวตื่นมาก็ถึงมาเก๊า

อ้อ...เดินทางมามาเก๊าก็ต้องผ่าน ตม. ฮ่องกง ขาออก แล้วผ่านกลับมาที่ ตม. ขาเข้า ของมาเก๊าอีกครั้งนะครับ

เมื่อออกจากเรือมาแล้วแนะนำเพิ่มเติมครับ สามารถซื้อ Data Sim ได้นะครับ ลองดูครับจะเป็นเคาเตอร์เขียนเลยว่า Sim Macau มีตู้ขายแต่ผมซื้อที่มีพนักงานอยู่ครับ เนื่องจากว่าต้องลงทะเบียนให้เค้าลงให้ได้เลย

ที่พักที่มาเก๊า ลองดูครับว่าถ้าอยากนั่งรถเข้าเมืองฟรี ก็ดูว่าเราพักใกล้ๆ กับโรงแรมที่เป็นคาสิโนอันไหน จากนั้นก็ขึ้นฟรีได้เลยครับ มีทุกโรงแรมที่เป็นคาสิโน แต่ตัวผมพักเลยออกไปนิดนึง แถวๆ Senado Square ครับ อยู่ฟังตรงข้ามกันชื่อโรงแรม โรงแรมชื่อ Ole Tai Sam Un Hotel

ตอนขามาขึ้นรถเมล์สาย 3 อ้อ....บางทีเราเห็นป้ายรถเมล์อยู่ไม่ไกลกัน ประมาณ 100 เมตร แต่รถไม่จอดทุกป้ายนะครับ ถ้ามาก็ต้องเดากันเหมือนกันครับผม

สำหรับโรงแรมที่พักผมไม่มีรูปนะครับ แต่ชอบ Size ของห้องนอนกว้างในระดับใช้ได้นอน 2 คนสบาย ห้องน้ำเป็นกระจกถ้าไม่สนิทกันอาจจะแอบเปลือยตอนนั่งบุบิอยู่นิดๆ นะครับ (บุบิ...คือ ถ่ายหนักครับ 555) ส่วนตรงที่อาบน้ำไม่มีปัญหาอะไรครับ

หลังจากที่เดินทางมาถึงตามสไตล์ของกระต่ายเปลี่ยว เป็นมนุษย์เดินครับ คือจะบอกว่าเกาะมาเก๊าที่เที่ยว ไม่รวมฝั่งไทปานะครับ คือเดินทั้งหมดด้วยเท้านี่แหละ การวางแผน วันแรกเดินขึ้นไปทางด้านขวา เพื่อไปยัง Senado Square เหมือนสยามบ้านเราคนเยอะมากเยอะเกิ้นนนน แล้วก็ไปโบสถ์ต่างๆ รวมถึง Highlight ที่คนเดินๆ กัน บอกเลยว่าเปลี่ยนแปลงไปมาก มีแบรนด์หลายแบรนด์เกิดขึ้น ความเจริญที่เข้ามาก็ทำให้ความรู้สึกเปลี่ยนไปครับ

แต่ต้องบอกนะครับว่า กระต่ายเปลี่ยว นอกจากเดินดูชม เพื่อสร้างแรงบันดาลใจเรื่องสำคัญอีกเรื่องคือ กิน กิน กิน แล้วก็กิน
และนี่แหละคือภาพแรกที่อยากจะบอกว่า การกินของผมไม่ได้กินแบบ ต้องร้านดัง หรือบางทีก็ร้านดังในตำนาน หรือตำไม่นานก็กิน แต่บางครั้งเจอร้านแบบที่มันใช่ กระต่ายเปลี่ยวก็จะหยุดดู ชม มอง และกินเลย ใช้ความรู้สึกล้วนๆ ครับ
และนี่คือมื้อที่ 2 ที่กิน เอ้...ทำไมไม่โพสต์มื้อแรก ก็รู้สึกเฉยๆ เลยโพสต์มื้อที่สองดีกว่า 555 มีแบบนี้ด้วย

สำหรับมื้อนี้ข้าวอบหม้อดิน ความจริงฮ่องกงก็มีนะครับ แต่ผมว่าร้านนี้ข้าวที่ใช้มันมีความรู้สึกว่าคุณภาพของข้าวดี แต่รสชาติอาจจะดูจึดไปหน่อย แต่ข้าวและหมูที่โป๊ะมาบนหน้า อันนี้บอกได้ว่าสุดยอดและปรับทับใจ ต้องเติมซอสถั่วเหลืองก็ช่วยให้รสชาติ กลมกล่อมอุมามิขึ้นครับ