...ดิฉันเลือกที่จะทิ้งบำนาญและงานที่มั่นคง (ที่ใครๆ บอก) เพื่อไปเริ่มชีวิตที่บ้านต่างจังหวัด ค้าขายเล็กน้อยตามตลาดนัดและดูแลพ่ออีกด้วย..เพื่อนหลายคนค้านว่า ..เสียดาย งานหายาก...แต่ดิฉันเองมองว่าตอนนี้ดิฉันเหลืออีก 10 ปี กว่าจะครบ 25 ปี ถึงจะได้บำนาญ และคิดว่า ชีวิตไม่แน่นอน ดิฉันอาจอยู่ไม่ถึง 10 ปีเพื่อจะใช้บำนาญก็ได้ แต่กลับรู้สึกว่า อยากอยู่กับพ่อมากกว่า..ปรึกษาพ่อแล้ว พ่อก็บอกว่า อยากให้ทำไปเรื่อยๆ เพราะดิฉันตัวคนเดียวไม่มีครอบครัว  แต่ดิฉันกลับบอกว่า อยากดูแลพ่อมากกว่า..ท่านยิ้มไม่ได้พูดอะไร ดิฉันคิดว่าจะค้าขายเล็กน้อยมีรายได้เข้ามาวันละไม่ตำ่กว่า วันละ 500 ประหยัดเอา น่าจะพอกินพอใช้ ยังเก็บได้ แถมได้ดูแลพ่อด้วย เลยอยากรู้ว่า เพื่อนๆ คิดอย่างไรกันบ้างคะ ู^^