ผมได้เจอกับเธอในกลุ่มของเฟสบุค คือกลุ่มนักวาดการ์ตูนอะครับน่าจะมีคนรู้จักบ้างนะครับ เธออยู่กรุงเทพส่วนผมอยู่นครนายก(โครตใกล้กันเลย -,.- เเต่..) เธออยู่เเถวรามอินทา อยากเจอเธอมากเลยนะเเต่ติดที่ว่าเธอเรียนอยู่ที่เชียงราย มหาวิทยาลัยเเม่ฟ้าหลวง ปี1 คณะเคมี ส่วนผมอยู่ที่นครนาเเถวศรีนาวา ผมเรียนอยู่ที่วิทยาลัยเทคนิคนครนายก กำลังจะขึ้นปวช.2 เเผนกช่างออกแบบศิลปกรรม เรื่องของเราเกิดขึ้นตอนปิดเทอม ผมว่างเลยนั่งเล่นเฟสไปเรื่อยเลยไปเจอคนๆนึงรับวาดออริ(ในกลุ่มใช้เรียกการวาดตัวละครของเราเองที่คิดเอง) ผมเลยลองให้เธอวาดให้ เธอก็วาดให้ จากนั้นผมก็ส่องเฟสเธอดู เอาจริงไม่ไดสวยอะไรเลยเเต่ตอนนั้นผมอยากลองจีบคนเล่นดูเลยลองจีบ ตอนเเรกผมไม่ได้คิดอะไรมากเลย เเค่อยากลองคารมตัวเอง(พูดได้ดูดีกว่าหน้าตาเยอะ...) รูปโปรผมก็เฟคๆหน่อย(หน้านี่เนียนกริ้บ.. เเต่ความจริง..เขรอะมากก -,.- ) จีบเเบบเสต็บเด็กเลยไลค์รูปโปร ทักดีจร้า.. (เกรียนมาก..) จากนั้นก็คุยเรื่องสารทุกข์สุขดิบทั่วๆไป ตอนนั้นยังไม่คิดๆขำชิลๆไป ก็คุยไปเรื่อยๆ จากนั้นผมก็ลองขอเธอเป็นเเฟน ตอนเเรกเธอยังไม่ค่อยอะไรเท่าไหร่ เเต่มันมีเหตุการณ์นึงที่ทำให้ผมประทับใจคือ.. วันนั้นเธอบอกผมว่าเธอจะไปเที่ยวกับผู้ชายเป็นรุ่นพี่ที่เข้ามาตีสนิทด้วย ผมก็เออไม่เป็นไรกลับหอถึงเเล้วก็บอกด้วยละกัน..(ทำเป็นชิล..) เเต่สักพักเธอก็เเชทมาบอกว่า "จะเกลียดพี่มั้ยถ้าพี่จะให้เราลดความสันพันธ์กันลงกว่านี้" ประมานนี้... คือตอนเเรกที่ผมเห็นข้อความความรู้สึกชิลหายหมดเลย อยู่ดีก็เจ็บจี๊ด...เลยทั้งที่ผมเเค่ลองจีบเธอเล่นๆดูเเต่กลับเจ็บซะงั้น(หรือความรู้สึกเเบบนี้จะเรียกว่ารักเข้าเเล้วอะ อันนี้ไม่รู้นะ -,.-;; ) ผมก็เลยตอบเเมนๆไปเลย( ใจเด็ดๆทำใจๆ) "ก็ได้เเต่ขอให้รู้ไว้นะว่ายังไงผมก็รักพี่เสมอ" (ถุ้ย...อ้วกกกก โครตเสี่ยว =,.=) ผมก็ทำใจไป...เลิกเรียนเสดกลับถึงบ้าน กำลังจะทำงานบ้านเเละ ช่วงหกโมงอยู่ดีๆก็มีโทรสับดังขึ้น ตื้ด...ตื้ด... (ซาวด์ๆ -..- ) เป็นเบอร์ของเธอผมก็รีบวิ่งไปรับทันที "ฮัลโหลครับ.."ผม "เรื่องวันนี้ขอโทษนะที่พูดเเบบนั้นไป" เธอ "อ๋อ..ไม่เป็นไรเค้าชินเเล้วล่ะที่ต้องเป็นฝ่ายถูกทิ้ง"ผม "ไม่ใช่จะอธิบายให้ฟัง คือรุ่นพี่เขาชวนไปถ่ายรูปเเล้วก็กลับเเค่นั้นเเหละ"เธอ "คร้าบ..เเล้วไงต่ออะ"ผม "ก็ไม่มีอะไรมากเเค่ถ่ายรูป เเต่ที่พูดแบบนั้นอะเพราะไม่อยากให้เข้าใจผิดว่าเป็นคนเเบบนั้นเลยอยากให้เราสองคนอะหยุดกันเเค่นี้ เเต่ที่ทำไม่ได้ไง... เลยอยากมาอธิบายให้ฟัง"เธอว่าประมาณนี้ "เเล้วตกลงยังไงอะเราสองคน"ผม "ก็คบกันต่อไปไง.."เธอ "เเล้วตัวรักเค้ามั้ย"ผมถาม "รักสิ ถ้าไม่รักจะมาคุยทำไมอะ" เธอบอก "เเล้วจะให้เชื่อได้ไงอะ"ผมถาม "ไม่รู้.."เธอ "งั้นขึ้นสถานะกันมั้ยล่ะ"ผมลองใจเธอ "ดะ..ได้สิ" เธอตอบเเบบอายๆ (เเต่จริงตกลงกันไว้สองเดือนจะขึ้นสถานะเเต่นี้มันเเค่สองอาทิตย์กว่าเอง -,.- ) ผมก็เลยให้เธอเป็นคนกดขอขึ้นสถานะมา (แต่เธอทำไม่เป็นเพราะครั้งเเรก ทั้งผมเเละเธออะ -,.- ) ก็เลยสั่งให้เธอไปทำให้ได้ สุดท้ายก็ได้ขึ้นสถานะกัน ตอนนั้นก็ฮือฮามากเพราะทั้งเพื่อนผมเเละเธอก็ตกใจกัน 555 เป็นอะไรที่เเบบ ฟินอะ >///< พอย้อนความหลัง เเล้วจากนั้นมาความสันพันธ์ของเราทั้งสองคนก็คบเป็นเเฟนกันรักกันมาเรื่อยๆจนถึงปัจจุบันนี้ มีทั้งหวานทั้งขมโกรธกันด่ากันทะเลาะกัน จะเลิกกัน งอเเงใส่กัน มุ้งมิ้งกัน โอยหลากหลายอารมณ์ครับ เเต่จะเป็นยังไงเราสองคนก็รักกันอยู่ดีอะครับถึงยังไม่ได้เจอกัน เเต่เราก็วิดีโอคอลกันทุกๆวัน คุยไร้สาระกัน ดราม่ากัน ทะลึ่งทะเล้นกัน เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ตอนนี้ผมรอเเค่เธอปิดเทอมเท่านั้น จะเจอเธอให้ได้ขอเเค่ไดดูหนังกินข้าวด้วยกันสักวันนึงผมก็พอใจเเล้ว เเต่อุปสรรคคือครอบครัวเธอไม่ค่อยชอบผมเท่าไหร่ตั้งเเต่รู้ ผมจึงต้องทำตัวให้ดีๆเข้าไว้ -,.- ยาก.... เเต่ผมจนกว่าเธออะเลยกลุ้มใจกลัวครอบครัวเธอจะปิดกั้น(สำหรับพ่อๆแม่ๆในยุคหินเก่าทั้งหลาย.. -__-;; ) เเต่ยังไงผมก็รักเธออยู่ดีอะ ถึงอนาคตจะเป็นยังไงก็ช่างเเต่ปัจจุบันสำคัญสุด ผมก็ไม่ได้ดูดีขี้เหล่ด้วยซ้ำไป อ้วนอีก เเต่เธอหน้าตาดีกว่าผมอีก เราสองคนก็เลยเชื่อใจกัน เเต่สำคัญสุดคือผมิยากเจอเธออะ >< ใครพอมีความรักออนไลน์เเบบนี้เเล้วปัจจุบันก็มั่นคงเหมือนชีวิตคู่ทั่วไปบ้างครับ ช่วยให้คำเเนะนำทีครับ หรือใครจะช่วยเหลือบ้างก็ได้นะครับ(คงไม่มี =,.= )  รายละเอียดมันมากกว่านี้อะนะเเต่เล่าหมดคงไม่พอ เเต่ก็ขอขอบคุณนะครับที่มาอ่านกัน ตั้งกระทู้ครั้งเเรกครับพิมตกพิมผิดขออภัยนะครับ\\ เรื่องจริงเน้อไม่ได้เเต่ง // ^___^ ขอบคุณครับ...